Yasak avcılık Zimbabve'nin bazı bölgelerinde geçmişte kalmaya başladı. Oldukça etkili ve tamamı kadınlardan oluşan bir yasak avlanma karşıtı korucu ekibi yaban hayatını koruyor.
Yasak avcılık Zimbabve'nin bazı bölgelerinde geçmişte kalmaya başladı. Oldukça etkili ve tamamı kadınlardan oluşan bir yasak avlanma karşıtı korucu ekibi yaban hayatını koruyor.
2017'de Uluslararası Yasak Avlanma Karşıtı Vakıf'ın bir parçası olarak kurulan Akashinga, Zimbabve'nin Zambezi Vadisi'nde fillerin yasak avlanma olaylarını %80 oranında azalmasında etkili oldu. Bu başarılarını kutlamak için de National Geography Dünya Fil Günü'nde Akashinga ile ilgili kısa bir belgesel yayınladı.
Belgeselin yönetmeni Pulley, belgeseli çekme fikrinin James Cameron'un yardımıyla Maria Wilhelm tarafından yaratıldığını söylüyor: 'Maria beni Zimbabve'de kadın korucularla çekim yaptığımız harika iki haftaya dahil etti.'
'Bu programın kendisi Damien Mander tarafından yürütülüyor. Kadınları ve yaban hayatını önceliklendiriyor, eğitim ve yaşam için idealler belirliyor. Kadınlara bu projeyi yürütmek için güç veriyor.' diyor Pulley. 'Çekimler aslında oldukça kolaydı. Hikaye çok güçlü, bu yüzden her gün korucularla gitmemiz ve yaptıklarını çekmemiz yeterli oldu.'
'Her çekim gününün ardından kampa döndüğümüzde bizi harika vegan yemekler karşıladı. Umarım bir gün tekrar görüşme şansımız olur. Bu programın daha büyüyeceğinden ve yeni giren kişilerin Petronella gibi korkusuz olacağından hiç şüphem yok.'
Korudukları hayvanlar sadece fillerden oluşmuyor. Aslanlar ve su aygırları dahil olmak üzere birçok hayvanı koruyorlar. Şu anda Zimbabve'de 85 bin kadar fil yaşıyor.
Avcıların arkalarında bıraktığı siyanür ve kapanlar da bölgedeki hayvanların yaşamını ciddi bir şekilde tehlikeye atıyor.
Yani tamamen silahlanılmış saldırı karşıtı bir anlayışın yanlısı değil.
Bu şekilde 20 doğal alan korunabilecek.
'Artık çocuklarımı besleyebiliyorum ve okul ücretlerini ödeyebiliyorum. Ehliyet aldım, bu Afrika'da kadınlar için çok büyük bir şey!'
'Eğitim hayallerimin peşinden gitme şansım oldu. Okulu yıllar önce bıraktım; şimdi Zimbabve'deki bir üniversitenin yarı zamanlı öğrencisiyim. Bu alanda çalışacağım. Ayrıca kendime toprak satın alma şansım da oldu' diyor.
'Onların da yaşamaya ve hayatın tadını çıkarmaya hakları var. Ayrıca doğal bir güzellikleri ve çok güzel bulduğum artistik bir değerleri de var.'
Böyle insanlar iyi ki varlar.. <3 Çocukken Mako diye bir tesise gitmiştik. Hangi spor dalını istediğimi sordu ordaki hoca. Ben de futbol dedim. Futbol olmaz, futbola sadece erkekler gidebilir dedi. Neden? dedim. Çünkü bu bir erkek sporu ve sadece erkekler oynayabilir dedi. Adamın söylediğinin benim soruma cevap olmadığını farkettiğimde beni anlamayacağını ve almamak için bahane sunduğunu anladım. Bir daha da bir şey sormadım. Peki ben ne oynayabilirim? dedim. Saydı. Tenis'i seçtim. Şimdi de futbolu sevmiyorum. Ve araba kullanmayı öğrenmek istedim. Tüm erkek çocuklarına erken yaşta öğretiyorlardı. Bana 25 yaşına kadar beklemem söylendi. Buna çok kez isyan ettim. Ailemin kontrolünde trafiğe kapalı yerlerde kullanmak istiyordum. Neyse olmadı işte. Şimdi ne futbolu seviyorum ne de araba kullanmaya hevesim var. İçimdeki şevki öldürdüler sanırım. Ama artık kadınların bu durumlarda kendi bayraklarını dikmesi çok hoşuma gidiyor ve gurur duyuyorum :)