Kadınlar, günün hangi saatinde olursa olsun kendilerini hiçbir yerde güvende hissetmiyor. Bu nedenle de kendilerini tacizden, tecavüzden ya da kaçırılmaktan korumak için bazı yöntemlere başvuruyorlar.
Kadınların kendilerini güvende hissetmeleri için uyguladıkları yöntemleri bu içeriğimizde okuyabilirsiniz;
O yöntemlerden biri de bu videodaki kadının yaptığı gibi tehlike anında tanımadığı birilerine sığınmak... Kadın, takip edildiğini anladıktan sonra ilk gördüğü arkadaş grubuna durumu sessizce anlatıyor ve grup da kadına arkadaşlarıymış gibi davranıyor, bir süre sonra da tacizci oradan uzaklaşıyor.
İlgili twit silinmiş ya da sahibi tarafından gizlenmiş.
Bu videoyla birlikte de birçok kadın yaşadığı benzer durumları paylaşmaya başladı. Yazılanları okuyunca gerçekten korkunç bir dünyada olduğumuzu bir kere daha anlayacaksınız.
Yazılanları okudukça utandım, erkek olmak bu değildir, mertliktir, dürüstlüktür, anlayıştır, saygı duymaktır, insanları zora sokmamaktır, daha neler yazasım var. Ülke olarak çok fena yozlaştık, ahlaksızlaştık. Allah sonumuzu hayır eylesin.
Böyle yaşamak korkunç olmalı. Eşimin aynı şeyleri yaşadığını düşünüyorum da... Hemcinslerim adına utanıyorum. Hala daha "ama onlar da..." diye başlayan cümleler kuranlar var. Hatta aralarında kadınlar da var. Düzelebileceğine inanmak istesem de hiç umut yok gibi.
18 yaşımda falandim. Ankara'da olduğum bir zamandı. Bir yolda gidiyorum ama tam o ara sokak bomboş. Önünden geçtigim tipin biri baktım peşime takıldı. Ama nasıl kalbim atıyor ağlamak üzereyim korkudan. Hizlaniyorum ama bir yandan en azindan bir ďukkan olsa dalacagim içeri. Sonra bir köşe geldi koşmaya basladim ve neyseki ilerde benim yaşlarda birileri de vardı onların yanlarına gittim. Ama o tip biraz daha baktı orada durup. Yanına gittiğin gruptan bir genç, adama bir bağırdı bu da bir baktım topuk hemen. Ama o ana kadar yemin ederim elim ayağım titriyordu korkudan. Hep bu korkuyla yaşıyoruz maalesef. "Herkes bana bakıyor yaaa" havası değil bu. Bu ülkede damacanaya bile hallenecek adamlar olduğu sürece biz iyi insanlardan da korkacagiz. Bunun sorumlusu biz miyiz yoksa bunlara gereken tepkiyi göstermeyen sizler mi?
Bu arada bahsettiğim yer asagidaki Burcu hanımın bahsettiği gibi Bahçelievler
Yazılanları okudukça utandım, erkek olmak bu değildir, mertliktir, dürüstlüktür, anlayıştır, saygı duymaktır, insanları zora sokmamaktır, daha neler yazasım var. Ülke olarak çok fena yozlaştık, ahlaksızlaştık. Allah sonumuzu hayır eylesin.
Böyle yaşamak korkunç olmalı. Eşimin aynı şeyleri yaşadığını düşünüyorum da... Hemcinslerim adına utanıyorum. Hala daha "ama onlar da..." diye başlayan cümleler kuranlar var. Hatta aralarında kadınlar da var. Düzelebileceğine inanmak istesem de hiç umut yok gibi.
18 yaşımda falandim. Ankara'da olduğum bir zamandı. Bir yolda gidiyorum ama tam o ara sokak bomboş. Önünden geçtigim tipin biri baktım peşime takıldı. Ama nasıl kalbim atıyor ağlamak üzereyim korkudan. Hizlaniyorum ama bir yandan en azindan bir ďukkan olsa dalacagim içeri. Sonra bir köşe geldi koşmaya basladim ve neyseki ilerde benim yaşlarda birileri de vardı onların yanlarına gittim. Ama o tip biraz daha baktı orada durup. Yanına gittiğin gruptan bir genç, adama bir bağırdı bu da bir baktım topuk hemen. Ama o ana kadar yemin ederim elim ayağım titriyordu korkudan. Hep bu korkuyla yaşıyoruz maalesef. "Herkes bana bakıyor yaaa" havası değil bu. Bu ülkede damacanaya bile hallenecek adamlar olduğu sürece biz iyi insanlardan da korkacagiz. Bunun sorumlusu biz miyiz yoksa bunlara gereken tepkiyi göstermeyen sizler mi? Bu arada bahsettiğim yer asagidaki Burcu hanımın bahsettiği gibi Bahçelievler