Onedio editörünün notu: İmla kontrolü dışında herhangi bir müdahalede bulunulmamıştır.
Onedio editörünün notu: İmla kontrolü dışında herhangi bir müdahalede bulunulmamıştır.
32 yaşındayım, evliyim ve bir çocuğum var. 32 yıldır yaşadığım bu ülkede, farklı şehirlerde pek çok kez tacize uğradım. Anlamadığım çağda akrabalarım, bakkal amca, taksici tarafından; anladığım çağda da büyükten küçüğe pek çok erkek tarafından taciz edildim. Sözle ya da fiziksel… Anlatması zor olsa da susmayacağım, yazarak haykıracağım.
Annem ve babam ben çok küçükken ayrılmışlardı ama evin dördüncü çocuğu olduğumdan sanırım, üstüme titreniyordu ve babamın yokluğu çok hissettirilmiyordu. Dayım bizimle kalıyordu ve evdeki ‘büyük erkek’ figürü böylece tamamlanıyordu.
Okulda voleybol oynuyordum, notlarım her zaman çok iyiydi. Annemin bana olan güvenini her zaman hissediyordum ki bu sayede ilkokulda yürüme mesafesindeki okuluma tek başıma gidebilmeye başlamıştım. İlk kez taciz edildiğimi anlamam da tam olarak bu zamana denk geldi. Anlamam diyorum, çünkü bu olaydan sonra aslında pek çok kez tacize uğradığımı fark ettim.
Babamın diktiği şortlardan birini giymiştim. Çok da kısa bir şey sayılmazdı ama karşımdaki için pek önemli olduğunu zannetmiyorum. Lise çağlarındaki bir ‘abi’ pastanenin yerini sordu ve anlamadığını söyleyerek benim götürmemi istedi. Saflık mı yoksa başka bir şey mi, bilmiyorum. Birlikte yürümeye başladık. Bir pasajın içine soktu beni, yolun daha kısa olduğunu söyledi. Kaç di mi halbuki, uzaklaş oradan. Görev bilinci geldi demek ki ve gittim. Elini şortumun içine sokunca nasıl kaçtığımı, koştuğumu, saklanmaya çalıştığımı hatırlamıyorum. Nefes nefese bacaklarımı kapatmaya çalıştığımı fark ettim ama iş işten geçmişti tabii. Utandım, kimseye de anlatamadım. O günden sonra da uzun süre şort giymedim.
Dayım neredeyse her banyo yaptığımda beni izliyordu. Bunda bir terslik var mıydı diye çok uzun süre kendimi sorguladım. Günlerce düşündüm ve artık onun evde olmadığı vakitlerde banyo yapmaya karar verdim. Anneme, ablama, abilerime bunu anlatamazdım. Ha bu aklım olsa elbette en azından ablama anlatırdım ama bana inanmayacaklarını düşündüğüm için o dönemde korkmuştum. Sorunu böyle çözecektim ama dayımın varlığından da ürkmeye başlamıştım. Çok sevsem de yanaşmayı istemiyordum.
Babam yaşındaki bakkal bir gün kucağına oturtup zıplatmıştı, hatırlıyordum. Kırtasiyeci de renkli bir kalemi uzatıp “Bir kere öpeyim de al” demişti. Çok üzgündüm. Bütün bunlara ben izin vermiştim. Dayıma, bakkala, ona buna ben izin vermiştim.
Burada araya gireyim elbette, o çağdaki benden bahsediyorum. Bugün bakınca hepsinin ahlaktan yoksun insanlar olduğunu, bana yaptıklarının bedelinin ödetilmesi gerektiğini düşünüyorum ama çocuk halimle hep kendimi suçladım.
O zamana kadar çıkmayla ilgili herhangi bir fikrim yoktu. Hiç erkek arkadaşım olmamıştı ve bir süre daha böyle bir şeye niyetim yoktu. Tüm arkadaşlarımın var diye böyle bir şeye de kapılmayı istemiyordum. Erman bir anda yolumu kesince arkadaşlarım, özellikle de Esra çok ısrar etti. O gün servise binmedik ve Esra, Erman, ben hamburger yemeye gittik. Cep telefonumuz yoktu ama annem beni bildiği için pek sıkıştırmazdı. Hamburgercide Esra birden kalktı ve eve gitmesi gerektiğini söyledi. Ben de kalkmayı istedim, karşı çıkınca oturdum ve Erman’ın bacaklarımı bacaklarıyla okşamasına şahit oldum, izin verdim. Rahatsız olsam da söylemedim çünkü arkadaşlarım tarafından ‘antika’ olarak etiketlenmeyi istemedim.
Evet, bütün okula öpüştüğümüzü söyleyecekti. Böyle bir şey olmamasına rağmen öğretmenlere, hatta aileme bile… Sustum ama saklandım, içime kapandım. Belli etmemek için her şeyi yaptım, etmedim de. Sonunda Erman başka birine aşık oldu da peşimi bıraktı. Ben içime kapanık halimle liseye kadar yalnız kaldım.
Sırf arkadaşlarım benimle dalga geçmesinler diye beni taciz etmesine göz yumdum, rahatsız olmama rağmen sesimi çıkarmadım. O günkü aklım buna yetmiyordu. Farkında olsam bile sesim çıkmıyordu.
Binmez olsaydım. Beni ne kadar dolaştırdı, nerelere gittik bilmiyorum. Sürekli benden çocuk yapacağını, karısı olacağımı, beni yaşatacağını filan söylüyordu. Konuştukça ağzının kenarındaki salyayı görüyordum. Midem bulanıyordu. Bir elim kapının kolundaydı ama o kadar hızlıydı ki açıp da atlayamıyordum. Sonunda kırmızı ışıkta durmak zorunda kalınca attım kendimi dışarı. O gece başıma neler gelirdi bilmiyorum ama kimseye anlatamadım. Ablam üniversite için şehir dışındaydı. Abimlere zaten anlatmazdım. Annem de üzülürdü. Anlatmadım.
Metroda, dolmuşta, otobüste kaç kere tacize uğradığımı saymadım. Defalarca. Dokunan, elleyen, dayayan, memelerime gözünü diken… Üniversitedeyken, artık her şeyin biraz daha farkındayken metroda bir adamın karşısındaki küçük kızın fotoğrafını çektiğini fark ettim. Bacaklarına zoom yapıyordu, titreye titreye çekiyordu. Sakince kızın önüne gittim, annesini uyardım ve metroda adamla aynı yerde inip güvenliğe şikayet ettim. Adamın cep telefonunda fotoğrafları görünce güvenliğin döveceğini anladım. Kız ve annesi yanımda değillerdi, dolayısıyla şikayet edecek kimse yoktu. Oradan ayrılmalıydım. Adaletin böyle işlemediğini bilsem de cezasız kalmasını da istemediğim için uzaklaştım. O adamı o gün orada dövdüler. Keşke metroda ifşa etseydim ama yine söylüyorum, adalet bu şekilde işliyorsa yapacak bir şey yok.
Oğlumu pusetiyle gezdirmeye çıkardığımda bile laf atıldı, hem de kaç kere. Neden peki? Şort giydim diye mi? Dışarı çıktım diye mi? Geç saat olduğu için mi? Arandığım için mi? Kendi rızamla gittiğim için mi? Bağırmadığım için mi? Alkol aldığım için mi?
BUNLARIN HİÇBİRİ TACİZİ, TECAVÜZÜ, İSTİSMARI HAKLI ÇI-KAR-MAZ. HİÇBİR ŞEY.
Bunu yazsam Onedio müdahale eder mi, emin değilim ama siz de yorumlarda benimle paylaşın yaşadıklarınızı. Erkek ya da kadın fark etmez. Sesimizi daha gür çıkaralım.
kendi kendinizi cinsel obje haline getiriyorsunuz demiş yine birileri gerçekten diyecek birşey yok benim 75 yaşındaki dul komşum tecavüze uğradı 25 yaşında ki pislik tarafından kaç sene önce,bi üst mahallede sadece gözlerinin yeşil olmasından dolayı kapalı kardeşimiz tacize uğradı,2,5 aylık bebeğin haberini hepimiz okuduk ve daha nicesi hala bişeyleri haklı çıkarma haklı olma derdindesiniz gerçekten yazık bu neyin doyumsuzluğu neyin tatmin edilememezliği şort giydi diye sen nasıl bunu hakettin diyebilir insan bundan tahrik olmak normal ama şort giymek etek giymek anormal ve tecavüzü hakeder mi cinsel organlarını ona buna atan yeni evli ADAM!!! lar var bunlar nerenin cesareti Allah kahretsin hepinizi ya Allah kahretsin bu ve bunun gibi hastalıklı zihniyetleri
Benzerlerini yaşadım dönem dönem. En çok üzen de kişinin hemcinslerinin tavrı oluyor. Akşam mesaiye kalmak zorundaydım mesela birinde. 22.00 sularında ciktim, minibuse bindim. Bir sarhos tarafindan alenen taciz edildim. Soforden Allah razı olsun, elinden zor aldilar adami. Bu olayi ogrenen tanidiklarim ve akrabalarimdan erkek olanlar hangi guzergahta oldugunu, adamin esgalini sorarken, kadin olanlar gece gece ortalarda dolanirsam gayet normal oldugunu, "duzgun" bir is bulmam gerektigini soylediler. Daha bunun gibi neler neler. Hani insanın basina olumsuz seyler gelince onu yapan ve onun hemcinslerinden sogur ya, ben kendi cinsimden sogudum yemin ediyorum.
kesinlikle her satırına katılıyorum kardeşim. yazdıklarına benzer şeyleri yaşadım, eminim çok kız kardeşim yaşadı. aklımız erdikçe küçüklüğümüzde yapılanları hatırlayıp taciz olduğunu anlıyoruz ve o midedeki taş hiss o bulantı anlatılamaz. büyüdükçe de aynı şey. neden bunları yaşatıyorsunuz bize lanet olası o insanlar?. aklıma geldi şimdi bikaçı. Allah hepsinin belasını versin o erkeklerin de onları böyle büyüten anneleri dahil etrafındaki kadın erkek herkesin de. biz “sus, konuşma, hanımefendi ol, uslu ol, yoksa beni üzersin” diye büyütüldük ve çok uzun bir süre sustuk. kaç nesil böyle büyüdü. Neyse ki biz bunun böyle olmaması gerektiğini ve çocuklarımızı sus puslarla büyütmeyeceğimizi biliyoruz.