İlk bakışta kolay geliyorlar, ama değiller işte. Hayat...
İlk bakışta kolay geliyorlar, ama değiller işte. Hayat...
Ya zaten tatil bittiği için içimde hafiften bi hüzün var, şimdi kim o valizleri bavulları açacak da kirlileri falan ayırıp yıkayacak da... Öff yeni kıyafetler almak daha mantıklı geliyor kulağa.
'Ekmeği şekeri tuzu kesicen, zararlı şeyler yemiycen, bi de spor yapıcan tamam işte' Oldu, bi de uzanalım şöyle çıplak??? Olmuyor abicim işte öyle kolay olmuyor. 10 saat koşup ter atıyorsun, yaktığın kaloriyi bir lokmada geri alıyorsun. Ne yesek kalori arkadaş.
Hallederim iki dakkada diye düşünüp hamle yaparsın da yaptığına yapacağına lanet edersin. Bu poşetlerin yaşattığı son evre, sinirden çıldırıp 'eehh sikerler' diyerek poşet parçalama evresidir.
Halbuki kulağa ne kadar kolay geliyor, oysa her sene bu eylemin yarısındayken 'yapamıyoroooğğmmm' diyerek telef olan binlerce insan var.
Açılamayan arkadaşlarımızı açılmaları konusunda gayet rahat darlarken aynı durum başa gelince anlıyorsun zorluğunu. Hadi sıkıysa açıl da olumsuz bi cevap al, bak bakalım birkaç ay nasıl zombi gibi yaşıyon.
Artık eskisi gibi değilsiniz, mutsuzsunuz, belli ki bazı şeyler bitmiştir aranızda. Ama işte bunu söyleyebilme zamanı geldiğinde iki taraf da çekinir. E haklılar.
Aaa lan ne güzel kitap açık sınav, şakır şakır yaparım diye düşünürsün ama işler hiç istediğin gibi gitmeyecek, inan bana...
Adam bize tane tane anlatırdı, gayet de kolay fırça darbeleriyle tuvale dokunurdu, lan derdik bunu biz de yaparız. Ama o iyi niyetli girişimler hep hüsranla sonuçlandı.
Bunu aldığın sırada dünyanın en büyük suçunu işliyormuşsun gibi hissettirenler utansın kardeşim ne diyelim. Sen utanma onlar senin yerine utansın.
Her dönem başı ilk günlerde gelen 'ulan bu sefer çalışıcam' gazı devamlılık sağlamayınca olan notlara oluyor. O dersler bir türlü çalışılmıyor. O kitaplar açılmıyor. O kilitler açılsın...
Aga nasıl oluyor anlamıyorum. 1'e 2 veren kupon da 1'e 200 veren kupon da tek maçtan yatıyor. Listedeki yüzlerce maçtan 3-4 maçı bir araya getiremiyoruz deli olucam.
Bazen yapman gerekiyor, sert ve acımasız olup insanlara anladıkları dilden yaklaşman gerekiyor ama yapamıyorsun hacı. Zor.
O bozuk para seni domaltır ve bir süre o pozisyonda eziyet çektirir sana. Kenarından tutarsın edersin falan bir türlü kalkmaz, delirtir. Ya o değil başka zaman düşürsem eğilmeye tenezzül etmem ama dolmuşa binicem, lazım.
Oyunu oynayan bir neslin iflahını sahra çölü kadar kurutmuş mendebur bir görevdi bu. Adını duyunca bile titreme geliyor şerefsizim. Geçtikten sonra yaşanan gururu anlatmaya kelimeler yetmez. O görevi bitirdikten sonra save'lemeye giderken oyundaki tüm karakterlerden daha dikkatli daha kurallara uygun biri olurduk aman polis peşimize takılmasın bişey olmasın diye :d
O yeni rulo, üşenmeyen bir aile bireyi tarafından yerine takılana kadar çamaşır makinesinin vs. üstüne koyulur ve bir süre oradan devam edilir. Çünkü zor geliyor aga.