Stanford denilince akıllara hep hapishane deneyleri gelir fakat Walter Mischel tarafından gerçekleştirilen bu deney de tarihte çarpıcı bir etki yaratmıştır! Enteresan deney zamanında çok ilgi gördü ve ilginç noktalara parmak bastı. Buyurun detaylara... 👇
Bu deney aslında oldukça basit bir süreçten oluşuyordu: Çocuklar yalnızca bir masa ve sandalyenin bulunduğu bir odaya alınıyordu. Odadaki masanın üzerinde bir tabak ve bir marşmelov bulunuyordu.
Ancak eğer o gidip gelene kadar sabrederlerse, döndüğünde iki tane alabileceklerini söyledi.
Şarkı söyleyenler veya ayakkabı bağcıklarını tekrar tekrar bağlayanlar bile vardı!
Ancak bu deney, çocukların eğlenceli tepkilerinden fazlasıydı.
Mischel, geçen 13 yılın ardından artık lise son sınıf öğrencisi olan ilk deneklerinin izini sürdü.
Küçükken testte beklemekte zorlanan çocukların hem ev hem de okul hayatında sıkıntıları vardı.
Bu ilk çalışmada Stanford anaokuluna kayıtlı 90’dan az çocuk yer almıştı. Ancak ilerleyen yıllarda ikinci kez gerçekleştirilen çalışmada farklı sonuçlar elde edildi.
Araştırmacılar bu sefer daha ilginç bir gerçek keşfetti: Zevkleri erteleyebilen çocuklar, hayatta da daha iyi ilerliyordu.
Bu da demek oluyor ki, verilen sözlerin tutulmadığı ve sefaletin olduğu bir yerden gelen çocuklar önündeki ikramı direkt yemeyi tercih ediyordu: Bu daha güvenliydi.
Son cümle çok acıklı... 😢