Türkiye'de pek çok LGBTİ birey, ya psikolojik işkencelere dayanamayarak canına kıydı, ya da zalimce öldürüldü.
Adaletsizce hayatları çalınan bu genç insanları hatırlayalım. Fotoğraflarına, gözlerinin içine bakalım ve hepimizin insan olduğu gerçeğine sımsıkı sarılalım. Sözlü ve fiziksel şiddete bir 'dur' diyelim.
Eylül, ölüme giderken bir video çekerek gözyaşları içerisinde herkese veda etmişti. Çok sevdiği köpeğini de annesine emanet ederken, annesine üzülmemesi gerektiğini söyledi.
'Yapamadım, izin vermediler' diyordu. Eylül bu dünyadan istemeyerek, gözyaşları içerisinde gitmek zorunda kaldı-Eylül intihara mecbur bırakıldı.
Efe kadın bedenine doğmuş bir trans erkekti. Henüz 17 yaşındaydı. İntihar etmeden önce ailesinden gördüğü şiddeti arkadaşına anlatmıştı.
Babasının 'kendi kendini öldür, bize iş çıkarma' demesi üzerine daha fazla dayanamayarak kendisini astı. 17 yaşında dünyaya veda eden-veda etmek zorunda bırakılan Efe'nin kısa ömrünün acısı gözlerinden okunuyor.
Van'da yaşayan Sinan da intihara mecbur bırakılanlardan oldu. Ailesinden şiddet gördüğünü arkadaşlarına söylemişti; bedeninde sürekli darp izleriyle geziyordu. Fakat Sinan yaşamak istiyordu, bu yüzden tekvando gibi savunma sporlarına dahi başladı. Fakat psikolojik ve fiziksel şiddete dayanamadı.
“Dünya size kalsın, yalanlar size kalsın, sahtekarlıklar size kalsın, dostluklar size kalsın, aşklar size kalsın, duygular size kalsın, düşünceler size kalsın, nasihatlar size kalsın. Mutlu günlerin geleceği yok; artık gitmeliyim” dedi ve intihar etti.
Azerbaycan'da yaşayan İsa, ayrımcılığa ve aşağılanmaya daha fazla dayanamadı.
'Gidiyorum. Herkes hakkını helal etsin. Bu ülke, bu dünya bana göre değil... Mutlu olmak için gidiyorum... Anneme de onu çok sevdiğimi söyleyin. Hepiniz ölümümde günahkarsınız. Bu dünya benim renklerimi taşıyacak kadar güçlü değil. Elveda.' dedi ve gitti.
İzmir'de yaşıyordu. Arkadaşları onun için “Timuçin’in hiç kimse ile bir sorunu yoktu. Olduğu gibi birisiydi. Tabiri caiz ise hayat dolu bir insandı.” dediler.
Ayaz Utku bir trans erkekti. Toplumun, ruhu kırana kadar yaptığı baskıdan o da nasibini aldı. Ölümünün arkasından sevgilisinin söyledikleri her şeyi özetler nitelikteydi:
“Benim 6 yıllık sevgilim, sırf trans diye ölmeyi hak etmedi. O koskoca dünyaya bir benim sevgilimi sığdıramadınız. Cenazesine gitmeme bile izin vermeyen yargılarınız batsın! Affım yok kimseye. Yükseklik korkusu vardı onun, kendini yüksekten attı. Nasıl yaktınız canını kim bilir... 6 senem, canım. Rahat uyu!”
Mersin'deki evinde yaşamına kıyan Figen arkasında herhangi bir not ya da mektup bırakmadı. Zaten yaşananlar yeterince açıktı. Figen'e de izin verilmedi.
2014 yılında intihar etti.
Eşcinselleri ölüm cezasına çarptıran İran'dan kaçmış ve Denizli'ye taşınmıştı. Hayata tutunmaya çalışıyordu. Fakat geçim sıkıntısı ve homofobi yakasını bırakmadı.
Ferhat İlken'in cesedi elleri ve ayakları bağlanmış, kafasına bir poşet geçirilmiş ve kafası ezilerek öldürülmüş olarak bulundu.
Cinayet sonradan ortaya çıktı, Ferhat 3 kişi tarafından eşcinsel olduğu gerekçesiyle öldürülmüştü.
Trans kadın Çağla'yı öldüren kişi ise 18 yaşından küçük bir gençti. Nefret tohumlarının ne kadar erken ekildiğini gösterircesine...
Ambulans görevlileri Çağla'nın yaralı bedenini taşımak istemedi, Çağla öldükten sonra ise hastane görevlileri cesede dokunmadan - gözlerini bile kapamadan Çağla'nın arkadaşlarına teslim etti. Çağla'nın ailesi cenazeyi kabul etmedi. LGBTİ cemiyeti Çağla'ya sahip çıktılar.
Çağla'nın katili tek kişi gibi görünse de, aslında bu zincirin her halkası, herkes...
İnternet üzerinden sohbet ettiği ve sonradan buluştuğu kişiyle ilişki yaşadı. Bu şahıs sonradan İrem'i bıçaklayarak, korkunç bir şekilde öldürdü.
İrem'in annesi, çocuğunun cenazesinde 'Benim çocuğum cinsel kimliği nedeniyle hep toplumdan itildi. Okumak istedi okutmadılar. Koskoca dünyaya sığdıramadılar evladımı. Oğlum suçlu da onlarla düşüp kalkan kişiler suçlu değil mi?' diye isyan etti.
Öldürülmesinin sebebi eşcinsel olmasıydı.
Bir babanın kalbine, evladına kıyabilecek kadar gözü kara bir nefret koyan bu sisteme lanet olsun!
'Travesti cinayeti' olarak artık yeterince sıradan bir haber olarak gazetelere geçti. Ailesi cenazeyi teslim almadı.
Dora'ya da LGBTİ dernekleri sahip çıktı.
26 yaşında bir üniversite öğrencisiydi. Aynı zamanda özel dersler de veriyordu.
Sırf cinsel yönelimi sebebiyle ailesinden aldığı tehditler yüzünden yurt dışına çıkmayı düşünüyordu fakat ders verdiği öğrencilerin sınav sonuçlarını beklemeyi tercih etti. Bir gece dondurma almak için evden çıktığında öz babası tarafından acımasızca öldürüldü.
Ailesi cenazesini teslim almadı. Katiller hala yakalanamadı.
Ahmet'in hayatı Zenne filmine ilham oldu.
Nefret sadece dilde kalmaz, üzerinize yapışır, arkadaşlar. 'Nonoş, top' diye dışladığınız insanlar incinir, ötekileştirmeniz onları toplumda savunmasız hale getirir. Psikolojik tahribat yaratır. Toplumun da kendinden olmayana gösterdiği şiddeti meşrulaştırır.
Sevgiyle!
Oysa dünya herkese yetecek kadar büyüktü...
Eşcinsellik bir tercih de değildir, bir hastalık da değildir. Bu genlerimizde olan, atalarımızdan gelen, anormal olmayan ve değiştirmemizin mümkün olmadığı bir şey. Keşke insanlar şunu anlasalar, körü körüne inandıklarını sorgulasalar, özgür düşünüp özgür olabilseler. Bir insanın elinde olmayan bir sebepten ötürü cahil insanlarca öldürülmesi, hayatına son vermeye mecbur bırakılması gerçekten çok çok acı.
“Dünya size kalsın, yalanlar size kalsın, sahtekarlıklar size kalsın, dostluklar size kalsın, aşklar size kalsın, duygular size kalsın, düşünceler size kalsın, nasihatlar size kalsın. Mutlu günlerin geleceği yok; artık gitmeliyim”