Hepimiz gün içerisinde bunların birçoğunu yapıyoruz. Ve kendimize ne kadar kızsak da yapmaktan vazgeçmiyoruz. Sanırım sanal acıdan zevk alıyoruz. 😕
Hepimiz gün içerisinde bunların birçoğunu yapıyoruz. Ve kendimize ne kadar kızsak da yapmaktan vazgeçmiyoruz. Sanırım sanal acıdan zevk alıyoruz. 😕
Onlar orada öylece durup sizi sinir etmeye devam etsinler.
Onlar doğruyu anlayana kadar, bu doğruyu anlatmaktan yorulmayın.
Bir türlü ikna olmayan insanları gördüğünüzde de çileden çıkın.
Sakın hemen engellemeyin. Onlara yaptığının yanlış olduğunu anlatmaya çalışın. Belki içlerinden birisi ikna olur.
-Takipçilerim tweet atmamı bekler, ben kalkayım. 😢
-Bir 'hi' bile demedi. 😞
'Şimdi yazsam ne diyeceğim ki, kesin yanlış anlar. En iyisi yazmamak. 😕'
'Bakayım, Instagram'da en son eski sevgilisinin fotoğrafını beğenmiş. Kesin barışacaklar. 😭'
-Ya ne olmuş bu sene kötüysek; dön de kaç tane yıldızın var bir bak istersen. 😒
'Acaba görmediler mi daha. 😞'
'Herkes evleniyor, muhteşem işlerde çalışıyor, bense kıytırık bir işte çalışıp akşamları evde annemle dizi izliyorum. Bu ne be? 😠'
-Menkıbe bile evlenmiş mi ya? Ne kocası bir şirkette CEO muymuş? Şu kaderin cilvesine baksana ya. 😢
-Oysaki bu ilişki bittikten sonra yoluna devam eden taraf ben olmalıydım. 😕
İronik olmuş. Yaklaşık iki yıl önce hepsinden kurtuldum. Eskiden "Facebook, Twitter gibi hesaplar çok önemli, Profili sayesinden karşındakinin hakkında sağlam bir fikrin oluyor." derdim. Ama sonradan buna hiç mi hiç gerek olmadığını farkettim. Saçma sapan paylaşımlar, yorumlar... Bunları bilmek kimsenin işine yaramıyor. Üstüne üstlük sinirin bozuluyor. Şu anda mutluyum. Hiç bir soyal medya ağını da özlemedim. İlk başlarda zor olduğunu inkar etmeyim.
#2 yi lanet olsun ki kesinlikle yapıyorum.Çünkü "Kimse beni yanlış anlamamalı,doğru anlamalı" algısı var.Yanlış anlayınca yanlış yorumlanıyorum.Yıkılması gereken iğrenç bir özelliğim daha.
gülüp geçmek boşvermek en iyisi