Bu dünyanın sonu öyle ya da böyle gelecek.
Peki savaş ya da hastalıkların ötesinde, dünyanın geleceğini korkunç ve karanlık bir gerçeklikte bulan yazarlara kulak vermeye ne dersiniz? Bu tahminlerin öncüsü sayılabilecek iki isim var.
Bu dünyanın sonu öyle ya da böyle gelecek.
Peki savaş ya da hastalıkların ötesinde, dünyanın geleceğini korkunç ve karanlık bir gerçeklikte bulan yazarlara kulak vermeye ne dersiniz? Bu tahminlerin öncüsü sayılabilecek iki isim var.
Orwell, Bindokuzyüzseksendört'ü (Nineteen eighty four), Huxley ise Cesur Yeni Dünya'yı (Brave New World) kaleme almıştı. Pek çok dile çevrilen bu iki romanın iki yazarı, dünyanın geleceğini son derece karanlık biçimde tasvir ederek alışılmadık bir gelecek öngörüsüne imza attılar.
Sonunda kafanızda oluşan fikirden hareketle, hangisinin daha mümkün olduğunu belirleyeceksiniz.
Huxley, kitapların yasaklanacağından değil, onları okuyacak kimsenin kalmayacağından korkuyordu.
Huxley, tam tersine çok fazla bilgi ve içeriğe maruz kalacağımızı, böylece git gide tepkisizleşip yalnızlığımıza gömüleceğimizi öngörüyordu.
Huxley, gerçeğin kimseyi rahatsız etmeyecek kadar sıradanlaşacağını öngörüyordu.
Huxley, tutsaklığın herhangi bir şeyin dayatılmasıyla değil, sınırsız seçenekler ve özgürlüklerle birlikte kendi kendine geleceğinden korkuyordu.
Huxley, baskı ve tiranlığa karşı direncin hep olacağını, ama bu direncin, insanlığın mutlak eğlenceye odaklı ve dikkati çabuk dağılan yapısını sürekli gözardı edeceğini öngörüyordu.
Huxley, insanlığın sınırsız zevke teşvik edilerek kontrol altına alınacağından korkuyordu.
Huxley, sevip keyif aldığımız şeylerin sonumuzu getireceğini söylüyordu.
ikisi de haklı amk. dünyanın yarısı irinin dediklerini diğer yarısı ötekinin dediklerini yaşıyor.
1984'u okuyunca kitabın ülkemizi konu aldığını düşünmüştüm , bence her iki kitabı da yaşıyoruz, yaşayacağız.
Arkadaşlar, ikisinden birini seçmenize gerek yok çünkü bu her iki kitapta şuan aynı anda gerçekleşiyor. Dünyanın bir bölgesinde diktatör totaliterlikler boy boy yükselip halka birşeyler vaat ederken bir başka bölgesinde muazzam derecede özgürlüklerin yaşandığı ve bu yerlerde artık benliğin kaybedildiği görülmekte. Şuan bu iki kitap da gerçekleşiyor