Yemek siparişini getiren kurye erkekse mutlaka içeride biri varmış gibi konuşuyoruz, polisler gördüklerinde alsala bile yanımızda biber gazı taşıyoruz, çantamıza sıkıca sarılıp saldırı anında vurmak için tetikte bekliyoruz.
İzleniyoruz ve katlediliyoruz. Ceren'in katiline o tedirgin bakışını unutmayın. Unutmayın ki artık ölmeyelim...
Sırf bunlar yüzünden sokakta yürürken önüme bir kadın denk geldi mi ya hızlanır onu geçerim ya da duraksar mesefeyi açmasını beklerim. Tedirgin olmasın, rahatsız olmasın diye. Bu o.çocukları yüzünden bizim bile psikolojimiz bozuldu.
Onu gördü, hissetti, kalbi hızlı atmaya başladı, ablasını aradı, anahtarları istedi ama amacı bir an önce o histen kurtulmaktı, "biri var, görsün, defolsun gitsin" istedi, tam kurtuldum diye derin bir nefes aldı... Bu onun son nefesi oldu. Nereden mi biliyorum; sonuncusu hariç sıklıkla karşılaştığımız bir durum. Sadece öldürülmedim. Henüz öldürülmedim...
O hissi hepimiz biliyoruz.. O bakışı hepimiz attık, atıyoruz..