İnsanlık tarihinde ve tabii Osmanlı'da öyle çok yanlış idam kararı verilip uygulanmış olmalı ki hangi birini biliyoruz kim bilir. Tabii bu oldukça spekülatif bir söylem. Ancak Molla Lutfi'nin hayatını ve onun için yazılanları okuyunca 'pisi pisine' öldürüldüğüne ikna oluyoruz sanki.
Kaynak: İslam Ansiklopedisi
Daha sonra İstanbul’a giderek iki büyük alimden; Sinan Paşa’dan mantık, felsefe, kelâm ve onun yönlendirmesiyle Ali Kuşçu’dan da matematik okur.
Paşa'nın tavsiyesiyle 1470 yılında Fâtih Sultan Mehmed tarafından saray kütüphanesine hâfız-ı kütüb olarak tayin edilir. Böylece buradaki nâdir eserleri inceleme imkânı elde eder ve birçok ilim dalında görüş bildirecek bir düzeye ulaşır.
Ardından ise ta‘zîr cezasına çarptırılarak hapse konulur. Fakat yapılan hata anlaşılmış olacak ki görevine iade edilir (Kimi tarihçilere göre Lutfi'nin vakıf kitaplarını üzerine geçirmeye çalıştığı tespit edilmiştir.) Ancak bu sırada Sinan Paşa’nın padişahla arası açılır ve Paşa, Seferihisar’a sürülür. Lutfi de 1476'da Sinan Paşa ile beraber gider.
Arkasından sırasıyla Filibe’de Şehâbeddin Paşa, Edirne’de Dârülhadis, İstanbul’da Semâniye, Bursa’da Murâdiye ve muhtemelen tekrar İstanbul’da Semâniye medreselerinde müderrislik yapar.
23 Ocak 1495 tarihinde ise cezası Atmeydanı’nda boynu vurulmak suretiyle infazı gerçekleştirilir ve naaşı Eyüp’te Defterdar Mahmud Çelebi Mescidi yakınına gömülür.
Aslında idamından önce kendisine isnat edilen ilhâdla bir ilişkisinin bulunmadığını haykırdığı ve kelime-i şehâdet getirdiği bilinen Molla Lutfi, anlaşılan o ki dönemin ileri gelenlerinden oldukça fazla hasım edinir ve onların kıskançlık ve düşmanlığına kurban gider.
Ancak Taşköprizâde’nin, o derste hazır bulunan öğrencilerden amcası Molla Kıvâmüddin Kasım’ın, -doğru söylediğine yemin ederek- açıkladığına göre söz konusu cümlenin aslı, Hz. Ali’nin ayağına saplanan bir okun kendisi huşû içinde namaz kılarken çıkarıldığını ve onun hiç acı hissetmediğini söyledikten sonra dediği, “Asıl namaz budur; yoksa bizim kıldığımız namaz kuru kalkıp eğilmekten ibarettir; onda da fayda yoktur” şeklindedir.
Çünkü Lutfi, sivri dillidir ve dahası dönemindeki müderrisleri eleştirmekten çekinmez. Yanlış yaptıkları bir matematik suali karşısında onların yetersizliklerini yüzlerine vurur. Dahası medrese alimlerinin intihallerini çekinmeden ortaya çıkarır ve döneminin korkulu rüyası olur.
Dersine girdiği öğrencileri de yoldan çıkarmakla suçlanan Molla Lutfi'nin suçlamalarına baktığımızda Sokrates'inkiyle aşağı yukarı aynı olduğunu görürüz. Hatta hakkındaki suçlamalar da aynıdır, suçlamaların arkasında gizlenen asıl nedenler de. Demek ki aradan geçen 1900 senede pek de bir şey değişmez...
Sokrates ile zındıklık konusundaki ortak suçlamaların yanında; “Ey zaman, yazıklar olsun alçaklar yükseklere çıktı, şerefli insanlar aşağılara indi.” demesi âlimi götürmüş. Günümüzden farkı yok. Doğru söyleyeni kovarlar bu hatta burdaki gibi kellesini vururlar.. nerede yalaka, kişilik zayıfı insan varsa idareci yapılıyor. Mert, dobra, liyakat sahibi şahsiyetler hor görülür. Çünkü;Doğru olsam ok gibi yabana atarlar beni, Eğri olsam yay gibi elde tutarlar beni,Ne doğruyu aç gördüm, ne eğriyi tok,Eğri yay elde kalır, menzil alır doğru ok. ... vesselam.
Molla lütfi Yıldırım bayezid döneminde idam edilmemiştir. İdam edildiği dönem II. Bayezid dönemidir.
daha yıldırım beyazıd ile 2. beyazıdı ayıramıyorsunuz... yapmayın ayıp!!!