Nezaket yoksunu insanlar her yerde, o halde onları dize getirecek yöntemler geliştirmek de şart oldu.
Nezaket yoksunu insanlar her yerde, o halde onları dize getirecek yöntemler geliştirmek de şart oldu.
Ancak yapmıyorum, yapıyor olsam bile dünyanın bitki örtüsü yazın kaba kışın ise daha kaba olan insanlardan oluşuyor. Fakat düşününce, bu insanların niye kaba olduğunu da pek anlayamıyoruz. Daha önce hiç görmediğin bir insana neden kaba davranırsın yahut ona öfkeli bir tonda yaklaşırsın ki?
Çevremizde, en yakınımızda olanlar da bazen ayarı tutturamıyor. 'Ya sen biraz kilo mu aldın?' deyip ardına da 'Ama böyle yakışıyor sana ya sakın zayıflama' diyerek kabalığının karesini alanlarla karşılaşmadıysanız şanslısınız. Ancak karşılaştığınızı biliyorum.
Onlara yine anladıkları kaba dilden yanıt vermek ve nihayetinde tartışmak. O anın siniriyle bu yola başvurmak pek de garip değil ancak hiçbir zaman iyi sonuçlanmıyor bu seçim, canınız daha da sıkılıyor.
İkinci yöntem ise bu tip insanları yok saymak. Her yerde oldukları için yok saya saya bitmeseler de görmezden gelmeyi öğrenmek. Bu yol da içimizde tuttuğumuz sözleri daha da büyütüyor.
Yüzde onluk kısmı da karşınızdakinin sadece kaba değil, hakaret amaçlı size yaklaşıyor olduğu durum. Böyle durumlarda zaten tartışmak için orada bulunan kişiyle iletişime geçmek neredeyse imkansız. Fakat yüzde doksanlık dilime çözüm getiren bir öneriyi denemekten zarar gelmez. Lafı daha fazla uzatmadan hemen anlatayım.
Tabii aynısını söylettirmek değil önerim. 'Pardon, ne dediğinizi duyamadım?' ya da 'Başka yere dalmışım, dediğinizi anlayamadım?' deyin. Bunun ne gibi bir faydası olacağını düşünüyorsunuz muhtemelen. İnsanlar ortada bir sebep yokken böyle kaba davrandıklarında böyle bir soruyla ifadelerini tekrar etmelerini isterseniz daha nazik bir biçimde eleştiri getiriyor.
Söylediği şeyi duymadığınızı söylediğinizde dediği şeyi 'Sıra ilerliyor görmüyor musunuz? Onu söylüyordum' gibi bir yere evirecek. Naif olduğumu ve bunun asla gerçekleşmeyeceğini düşünebilirsiniz ancak bu değişimin psikolojik bir yanı var.
Böyle bir baskı altında kaldıklarında az önce öfkeyle söyledikleri şeyi tekrarlamanın saçma olabileceğini düşünüyorlar. Bir diğer etki de az önce öfkeyle söylediği şeyi tarttıktan sonra bir saniyeliğine durup 'Söylediğimde yanlış bir şey var mıydı?' demeleri. Bu iki etki sonucunda farkında olmadan nezakete dönüyorlar.
Deneyin, hayli karizmatik bir yöntemle kaba insanları bir anlığına düşünmeye ve nazik olmaya davet edin.
Size kaba davranan öküzü uyarırsanız kediye değil kaplana dönüşebilir. Sürekli gördüğünüz bir tip değilse polemiğe girmeden oradan uzayın. Tanımadığınız insanlara taktik maktik kasmaya uğraşmayın bıçağı takıverirler.
Kuzey reisin taktiğini uygulayın : "Ensem kalın mı bilmiyorum ama elim biraz ağırdır." Mission completed