Tabii ki biricik yavrunuz tek başına büyümesin, kardeşi ve yoldaşı olsun ama biz baştan söyleyelim: Tek çocuk az, iki çocuk fazla!
Tabii ki biricik yavrunuz tek başına büyümesin, kardeşi ve yoldaşı olsun ama biz baştan söyleyelim: Tek çocuk az, iki çocuk fazla!
Yaş farkları azsa ikisinin bezi, kıyafetleri, yedekleri derken hazırlık süreci giderek uzar.
Emzirme, bez değiştirme, mama hazırlama, banyo, uyku... Aklınıza ne gelirse. Hepsini ışık hızıyla halletmek ve büyük çocuğunuzun başına bir şey gelmeden onunla ilgilenmek zorundasınız.
Elbette burada yardımcısı olanları hesaba katmıyoruz. Yalnızsanız, size destek olan anneleriniz yoksa evin dağınık olmasını kabulleneceksiniz. Başka yolu yok.
Hepsi uzak bir geçmişin tatlı anıları olarak kalacak.
Tek çocukla bile dinlenmek imkansıza yakınken, iki çocukla tabii ki mümkün olmayacak. Sessizlik artık hayal maalesef...
Hiç şaşmaz!
Gündüz mışıl mışıl uyuyan bebeğinizi abisi/ablası uyandırınca o ne yapacak?
Evet, sürpriz dediğin böyle olur!
Kaçınılmaz ama gerçek...
Eskiden bir kişi çığlık çığlığa dolaşıyordu, şimdi iki oldular!
Bunun için yapabileceğiniz hiçbir şey yok, sakince büyük çocuğunuzu dinlemekten başka...
Ama bir kardeşle büyümek paha biçilemez elbette!
Tek çocuk hiç çocuk derler bizde. Bana göre tek çocuk bal çocuk. Hem anneye babaya kolaylık, hem çocuğa. Hep tek çocuk olmak istemişimdir
Baba olayın neresinde?. Sen küçüğe bakarken o da büyükle ilgilenir. Ve ya yardımcı diye bir şey mevcut. A ama yok benim para yardımcıya yetmez diyorsan yapma .
İlk olarak ikinci çocuğumuzu abisi kardeşsiz büyümesin gibi bencilce bir fikirle dünyaya getirmedik.İkincisi 7 yaş aralığındanmıdır bilemem kıskançlık krizi bir kere bile yaşamadık.(büyüğünü bencil yetiştirmediğimiz için) Üçüncüsü bazı geceler gerçekten ev ahalisi olarak ayaktayız :/ Tuvalete gitmek için kimseyi çağırmadım henüz. İki çocukla evden çıkmak kesinlikle çok zor bir gece önceden sırt çantalarını hazırlamış olmama rağmen.Sonuncusu ama en güzeli herşeye rağmen sevmelere doyamıyoruz her ikisinide.