Siyasetten ya da futboldan daha derin tartışmaları oluyor birçoğunun.
Siyasetten ya da futboldan daha derin tartışmaları oluyor birçoğunun.
Mevsim savaşları interneti ikiye bölen en büyük tartışmalardan biri. Doğalgaz faturalarından, hayatta kalmaya çalışan sokak hayvanlarına, nemden yapış yapış olmaktan, klimaların zararlarına, denize girmenin yüceliğinden, kar topu oynamanın erdemine kadar bitmek tükenmek bilmeyen argümanlarla devam eden savaşın bir de ürkek baharcı cephesi mevcut.
Uzlaşması en zor görünen cephelerden biri de soğuk çaycılar cephesi. Yıllarca tek başına hüküm süren limonlu soğuk çayın artık çok dişli rakipleri var. İki tarafın da konu soğuk çay olunca farklı bir tada tahammülü yok. Tüm bu tartışmaları uzaktan izleyen, sessiz ama vakur yeşil çaycı cepheye de selam olsun.
Parmak patatesçilerin 'klasikçiler' olarak da adlandırıldığı bu savaşta, üçüncü yol olarak kibrit patatesçileri eklemekte de fayda var. 2000'li yıllarda yaygınlaşan elma dilimin klasikçiler tarafından revizyonist bir akım mualamesi görmesi tartışmaları hararetlendiriyor.
Barcelona - Real Madrid kavgasının İspanya'dakinden bile daha şiddetli yaşandığı, terörist Katalanlar, kralın piçleri Madridliler diye başlayan hakaretlerin sınır tanımadığı ve çeşitli sitelerde 'reelde kavgaya davet'e kadar uzandığı ülkemizde, Messi mi, Ronaldo mu sorusu da tabii ki aynı şiddette tartışılıyor. Biz ise Sabri Sarıoğlucular olarak iki tarafı da akşam 8'de, köşedeki tekel'in önüne bekliyoruz. Artık bu tartışmaya bir nokta koymanın zamanı geldi.
Malum yarışmanın iki tarafından birini tutanların diğer tarafa vaat ettikleri kan, nefret ve gözyaşından ibaret. Özellikle Twitter'daki tt savaşlarıyla yürüyen bu tartışma, iki tarafın fanlarının ya da bir yarışmacının tabiriyle fanişkolarının, gündüz kuşağında devam eden hararetli sohbetleriyle sürüyor. Bu sene de yeni tartışmalar yakın...
3310'larımızla yılan oynayıp mutlu olduğumuz günlerde artık geride kaldı. Son yıllarda hayatımıza girmiş ve hararetli tartışmaların, türlü ithamların gırla gittiği bir başka mevzu da cep telefonlarıyla ilgili. İki tarafın da, savunduğu işletim sistemine laf edildiği zaman adeta yedi sülalesine sövülmüş gibi tepki veriyor olması ise anlaşılması güç bir gizem.
Bu iki şahaneliğin ikisini de beraberce sevmek varken, hangisinin daha sevimli, daha dost canlısı, daha kadir kıymet bilir, yüksek ahlak ve feraset ehli, milli şuur ve sınıf bilinci sahibi olduğu gibi bin beş yüz konuda tartışmalar sürüyor. Kedicileri ve köpekçileri bu iki şapşiği beraberce sahiplenmeye davet ediyoruz. Bize üçüncü bir keçi yolu açtırmasınlar!
Gece hayatı olsun, avare avare gezip dolaşmak olsun, manita olimpiyatları kapsamındaki buluşmalar olsun, Kadıköy'ün mü Taksim'in mi daha iyi olduğu tartışması yıllardır sürse de, son yıllarda Kadıköy'ün yaptığı atak ile tekrar alevlendi. İki tarafın da müdavimlerinin kendine has sebepleri var. Nişantaşı cephesinin ise bu tartışmayla bir ilgisi yok. Biz oyumuzu, Gaziosmanpaşa'nın çılgın ilişkili elbise partileriyle meşhur Şanzelize Cafe'sinden yana kullanıyoruz.
Slip donu itici ve kabul edemez bulanlar ferahlık baksırda derken, slipçiler babalarından yadigar klasiklerden vazgeçemiyor. Asıl kavgaysa mayo seçiminde baş gösteriyor. Plajlarda görmek istemediğimiz hareketler ve çıkıntılar slipçilerin umrunda değil, baksırcılarsa şova gerek yok mottosunda.
İçlik taraftarları “soğuk kış günlerinde içlik giymeyelim de taşa mı dönelim” derken, karşı taraf “içlik seksi öldürür” iddiasında. Kadınların çoğu da içlik karşıtı cepheye göz kırptığı için şimdilik anti-içlikçiler bir adım önce görünüyor. Ancak annelerimizin dediği gibi, belden soğuğu yer de kısır kalırlarsa soylarını devam ettiremezler ve doğal seçilim ile içlikçiler genlerini bir sonraki nesle aktarabilir. Bakalım zaman kimi haklı çıkaracak.
Animatörlerleri, su kaydırakları, açık büfesi, devasa havuzları ile tatil köyleri mi, bahçesinde mangal yapabileceğiniz, komşularınızın olduğu, daha sakin bir tatil vaat eden yazlıklar mı? Yazlık alıp her sene aynı yerde tatil yapmak kerizliktir diyenler mi, tatil köyündeki birkaç dönüm alana sıkışmış alanda, verdiğim parayı çıkaracağım diye açık büfeye abanıp, aktivitlere koşturmak saçmalıktır diyenler mi haklı, takdir sizin.
Bir filmde diyordu; 'Çayda kadınları rahatsız eden yerel bir tını var, benimle kahve içer misin sorusu kadınlarda rahatlatıcı bir çağrışım yapar, şık, beyaz porselenler, çay ise başarısız erkek gibi bir şey.' Kahveciler çaycılara burun büker, çaycılar ise 'çay muhabbetin mazoturdur' der. Halbuki ikisi de candır, canandır, kavgaya lüzum yok.
Biraz çay-kahve ayrımına benzer şekilde süren bu kapışmada, eski usül demlenmeyi, meyhaneleri, uzun uzun yenen mezeleri seven rakıcılar ile şık kadehlerde, daha nezih ortamlar, daha rafine tatlar arayan şarapçılar kozlarını paylaşıyor. Şarabın tadını, rakının kafasını alacaksın diyenler bu iki tarafı sükunete davet etse de uzlaşma zor görünüyor. Biracılar ise bu tartışmayı, uzaktan fıstık ayıklayıp sırıtarak takip ediyor.
Lahmacun cephesi; 'hamburger nedir bilmezdiniz, ne ara bu milletin değerlerini unuttunuz' diye sitem ederken, hamburgerciler, lahmacunu kötü kokmaya sebep olmakla suçlayıp, fazla Orta Doğulu olmakla itham ediyor. Sevgilisini yeni moda hand-made burgercilere götürüp, akşam eve dönerken 3 acılı lahmacun sardıranlar ise biraz mahçup. Nimettir, ayrım olmaz dediysek de, bu milli bir dava denilerek sindirildik. Diyecek bir şey yok, yesinler birbirlerini!
İki başarılı yönetmenin tarzları da, filmleri de çok farklı. Kendi araları açık olduğu gibi sevenlerinin de aralarının pek iyi olduğu söylenemez. Genelde birbirlerinin filmlerini beğenmez, aralıksız iki buçuk saat süren eleştiriler getiriler. İkisini de fazlasıyla sıkıcı bulan bir üçüncü taraf olduğunu da ekleyelim.
'Kenar mahalle dilberi'nden, 'proje insan'a uzanan geniş bir skalada hakaretler havada uçuşurken, kimin şarkıları, sesi daha güzel tartışması bir yanda, kimin fiziği, yüzü daha güzel öbür tarafta, araya 'kaliteli' olup olmamak gibi kritlerler de serpiştirilerek, tüm dünya ile beraber bizim memlekette de Beyonce mi, Rihanna mı tartışması son sürat devam ediyor.