Çocukluğumuzda veya şu anda travmatik olaylara maruz kalabiliyoruz. Ne yazık ki biz unuttuğumuzu veya atlattığımızı düşünsek de vücudumuz o anların her birini hatırlar ve yeri geldiğinde tepki vererek sizi bunu anlatmaya çalışır. Günlük yaşamınızda normal sandığınız hareketler de bunlara dahil. Vücudunuzda travmanızdan izler taşıyıp taşımadığınızı öğrenmek için sizi içeriğimizi okumaya davet ediyoruz.👇
Yaşadığınız travmalar vücudunuzda bir yerlerde gizlenirler. Bunlardan bir tanesi de titremedir. Bazen tüm vücutta hissedilirken bazen sadece ellerde, karnınızda veya kollarda hissedilebilir. Tabii titreme başka rahatsızlıkların da belirtisi olacağından önce doktora gitmek daha doğru olacaktır. Eğer herhangi bir sağlık problemi görünmüyorsa travmadan kaynaklanıyor olabilir.
Cilt ve saç yolma, insanların düşündüğünden çok daha yaygındır. Hepimiz arada sırada saçımızı veya derimizi koparsak da travmaya bağlı cilt ve saç yolma biraz daha yoğun olma eğilimindedir. Genellikle ciltte ve saç foliküllerinde ciddi hasara neden olabilir.
Bu hareket psikolojik rahatsızlıklarda görülebilen kişinin istemsiz tekrarladığı davranışlardan biridir. Arkasında bir travma olduğunu belli eden önemli bir işarettir aslında bu hareket. Genellikle bu davranışlar travmada kişinin kendini diğerlerinden ayırmasının veya bir kaçış tepkisi olarak gelişir. Ayrıca, birçok insan bunu kendini yatıştırmak ve iç dünyasından uzaklaşmak için de yapar.
Travma Sonrası Stres Bozukluğu semptomlarından biri de travmatik olayın tamamen zihninizden silindiği anlamına gelen amnezidir. Şiddetli bir travma sırasında zihnimiz genellikle kendini iptal eder, biz de bu sayede durumdan sıyrılırız. Beynimizin bu tür durumlarda bizi korumak için uyguladığı bu strateji unutkanlığa da yol açabilir.
Travma nedeniyle beynimiz ve sinir sistemimiz bizi korumak için olayı hafızamızdan siler. Bu da yetişkinlik yıllarımızda birçok şeyi unutmamıza neden olabilir. Daha önce de belirttiğimiz gibi unutkanlık da başka bir sağlık sorununun belirtisi olabilir ancak kontrollerinizde herhangi bir sorun çıkmadıysa çözülmemiş bir travmanın belirtisi olabilir.
Sürekli değişime ihtiyaç duymak veya sürekli bir şeyler yapmak, travmanızdan kaçmaya çalıştığınızın bir başka belirtisidir. Bu davranış, bir şeyler yapmaktan zevk almanızla veya işinizde çok çalışmayı sevmenizle alakalı değildir. Daha takıntılı ve bağımlılık seviyesinde bir durum söz konusudur. Bazı insanların çözülmemiş travmaları onlarda hiçbir şey hissetmemek için kendilerinden kaçma isteği uyandırır. Ayrıca kendini sürekli meşgul etmek travmayı tetikleyen kavga veya benzeri durumlardan kaçınmanın da bir başka yoludur.
Sürekli değişime ve farklı aktivitelere ihtiyaç duymuyor ve değişimden kaçınarak her şeyin aynı kalmasına ihtiyaç duyuyorsanız bu da travmadaki donma tepkisinin bir tezahürüdür. Bazen çözülmemiş travmalarınız, yeni gelişen durumlardan veya düzensiz olan şeylerden rahatsızlık duymanıza neden olabilir. Her şeyi olduğu şeklinde tutarak kontrol altında tuttuğunuzu hissetmek istiyor olabilirsiniz.
Bu durumu çoğumuzun günlük yaşamında düzeni sevmesiyle karıştırmamalısınız çünkü bahsettiğimiz düzen takıntısına sahip kişi bu konuda saplantılı, katı ve uyum sağlamakta zorlanan birisidir.
Travma geçmişi olan bazı kişiler yön bulmakta zorluk çekebilir. Bu, zihnin sinir sistemimizi saldırılara karşı korumak için olaylardan uzaklaştırmasına ve zihnimizden silmesine benzeyen bir mekanizmadan kaynaklanır. O zor anları yaşadığımızda canımız çok yandığı için sinir sisteminiz kendini anı yaşamamaya programlar. Bu nedenle de sinir sistemimiz şu anda tam olarak nerede olduğumuzu ve bir sonraki noktaya nasıl gideceğimizi bilmeye kendini kapatır.
Gülmekten ağlamayı kastetmiyoruz burada tabii ki. Duygusal istismar nedeniyle birçok kişi üzüntüsünü o esnada ifade edemiyor ve bu da, üzüntü ve gözyaşlarınızın vücutta kalması ve kendilerini dışa vurma şanslarının asla olmaması anlamına geliyor. Ayrıca travmanız size ağlamamanızın veya üzülmemenizin mesajını veriyor olabilir ancak dediğimiz gibi travma vücudunuzu terk etmez ve gülmekten sonra ağlamak gibi duygu durumlarında kendini gösterebilir.
Bu travma belirtisi, vücut hafızamızın bizi geçmişe götürmesiyle ilgilidir. Bu geri dönüşler yakın çevremizdeki bir durum travmanızı tetiklediğinde aniden travmanın yaşandığı zamana geri dönersiniz. Geçmişe dönüşler kafanızı çok karıştırabilir çünkü sizi neyin tetiklediğini anlamayabilirsiniz. Travmayla alakasız gibi görünen bir şey bile sizi tetiklemiş olabilir. Yine de vücut hafızamız harekete geçer ve travma meydana geldiğinde olduğunuz yaşta hissedersiniz. Bu olgunlaşmamışlık hissinin farkında olmak sizi geçmişe yollayan o sıkıntıyı çözmekte büyük ölçüde yardımcı olabilir.
Önceden de belirttiğimiz gibi, travma vücuda ve sinir sistemine yerleşir ve gün yüzüne çıkacağı anı bekler. Hissetmemize izin vermediğimiz veya üstünü örttüğümüz öfke, üzüntü veya kederi biriktirdiğimizde, genellikle ya öfke patlamaları ya da ani tepkiler olarak ortaya çıkar. Birçoğumuz travmatize olmuş duygularımızı nasıl düzelteceğimizi bilmiyoruz. Travmanın sinir sistemi üzerindeki olumsuz etkisini de eklersek, tüm bunlar bir araya geldiğinde kendinizi istemsiz gelişen şiddetli duygusal patlamaların içinde bulabilirsiniz
Travma çoğu zaman hayatımızın kontrolü elimizde değilmiş gibi hissetmemize neden olur. Olayların nasıl sonuçlanacağı konusunda hiçbir söz hakkımız olmadığını düşünürüz ve bu yüzden elimizden gelenin en azını kontrol etmeye çalışırız. Bu da genellikle çok dağınık veya çok temiz olmaya yol açabilir. Elbette travması olmayan kişiler de dağınık veya temiz olabilir ancak travması olan kişilerde bu davranışlar normalden daha obsesif ve şiddetlidir.
Belki de çevremizi nasıl toparlayacağımızı öğrenirken eleştirildik ya da aşağılandık ya da çevremizi dağınık bırakarak bilinçsizce yardım istiyoruz. Belki de ortalığı toplamayarak isyan etmek istiyoruz.
Hayatımızdaki zorlu veya kaotik anlarda kontrol bizde olmadığı için bu bizi kötü hissettirir. Bunu telafi etmek için biz de en azından bir şeylerin doğru veya iyi gittiğini hissetmek için çevremizi mümkün olduğunca kontrol ederiz.
Biz yine de bu davranışlarının her birinin herhangi bir insanda da görülebileceğini ama burada bahsedilenlerin normal bir bireyinkinden daha şiddetli seyrettiğinin altını çizelim.