İlkler unutulmaz...
İlkler unutulmaz...
Hissedilen o jelibonluk 😁
'YAA NAPIYOSUN YA ORAYA İŞENMEZ Kİ AMA' dersin ama anlamaz... Bir de bunun kakasını yapması var tabii.
Bu andan sonra gerisi de gelir zaten, adı çok az zikredilir.
'Akşama görüşücez seninle...' bakışlarıyla telepatik diyalog kurmaya ve kedinin davranışlarını değiştirmeye çalışmak, kedinin de adeta inadına devam etmesi...
Ama zarar veririm korkusuyla tüm kafanın ağırlığı verilmez, mazallah ezilir falan.
Havasında değil yoksa beni reddetmezdi... (hayır sırf keyfine öyle yapıyor)
Sanki cevap verecekmiş gibi geliyor ama vermiyorlar işte o kötü.
O noktaları bulduktan sonra ellerinizi orayı oynamanız/kaşımanız için çekmeye çalışacaklar.
Şimdiye kadar hiç etrafa dağılmamış çöp torbası görmediyseniz halinize şükredin ve bunun yaşanmaması için dua edin 😩
Ha bir de ortalıkta kağıt havlu rulosu falan bıraktıysanız geçmiş olsun...
Bunun getirdiği vicdan azabını atlatamayıp derbeder olan arkadaşlarım var benim... Kolay değil...
Öldürmek istediği için mi öyle bakıyor yoksa başka bir sebep mi? Asla bilemeyeceksiniz...
kedimi kaybedeli tam bir ay oldu... o kadar çok özlüyorum ki.. okuduğum da hepsini yaşadım.. iyi ki hayatımda oldu .. huzurla uyu oğlum :(
kedimi o kadar çok seviyorum kiiii <3 (tüm hayvanlar candır, en iyi dostluk hayvanlarla olur)
evde 2 işyerinde 2 kedim var nasıl mutlu nasıl keyifliyim keşke daha fazla bakabilsem, evde kediden yürüyememek istiyorum<3