Medeniyeti ve toplumun dayatmalarını reddeden, bu sebeple bir fıçının içinde yaşamış Sinoplu filozof, bilge insan Diyojen'in keskin zekasını duymayan yoktur.
Diyojen'in M.Ö. 3. yüzyılda evlenmek isteyen fakat kafası karışık bir gencin ondan akıl istemesi üzerine verdiği ders hem ilişkilerimizi hem de hayatı sorgulamamıza yol açacak.
Ondan bir tavsiye almak ister zira evlilik arefesinde, son hazırlıkların yapıldığı bir dönemdedir fakat alması gereken yanıtlar olduğunu düşünür. Diyojen'e sorduğu soru açıktır: ''Sence evlenmeli miyim?''
Ve şöyle der: ''Evlenmek için daha çok gençsin.''
Diyojen'e “O halde gençlik dönemim bitene ve yaşım gelene dek beklememi mi tavsiye edersin?” der.
'Hayır. Evlilik sadece yaşlanmışlar için değildir.'
Genç adam ikilemde kalmıştır: “O halde ne yapmamı önerirsin? Evleneceğim kişiyi çok seviyorum.”
Genç adam yeniden, bu sefer ısrarla sorar: “O halde ne yapmam gerekiyor, söyler misin?”
Genç adam vazgeçmeye niyetli değildir: “Ama Diyojen, bir aile kurma fikri çok güzel.”
Genç adam hayatını adadığı fikirlerin çatırdadığını hisseder: “Yani sence özgür olmak, yalnız olmak mıdır?”
Genç adamın umutları azalmıştır, çaresizce: “O halde yaşamak denen şey çok korkunç.”
Ne dersiniz, Diyojen haklı mı?
evliliği tutsaklık yapan önüne gelen ilk kişiyle evlenip anlaşmayı bilemeyen kekolardır. neden bu kadar aile kurumuna düşmansınız anlamıyorum. çok klasik ama 75 yaşında hayatta tek kalınca aile kurumunun değerini anlarsınız.
Dola boynumuza reis :D Yine de aklı başında kafa dengi bir insan bulursan hayatı yalnız geçirmenin de anlamı yok bence..
Diyojen baya boş yapmış yauv