Singapur'da enfekte edilmiş sivrisineklerin yavrulamaları için fabrikalar bulunduğunu biliyor muydunuz? Artık biliyorsunuz! Peki, Singapur neden böyle bir şey yapmakta? Böyle bir şey yapmak doğru mu? İçeriğimizde, tüm bu soruların cevaplarını veriyoruz. Buyurun👇
Sivrisinek kaynaklı ölümcül hastalıklar en yaygın olarak Sahra Altı Afrika bölgesinde ve Singapur gibi daha küçük Pasifik ada ülkelerinde bulunur. Singapur, yaklaşık altı milyonluk bir nüfusla, son zamanlarda 26.000 Dang humması vakasının olduğunu bildirdi ve bu vakaların pandeminin ardından daha da arttığına dikkat çekildi.
Buradaki problem ise sivrisinekleri durdurmanın, yavaşlatmanın veya öldürmenin imkansız oluşuydu. Dünyada birçok insan, insanlara veya hayvanlara zarar vermeden evlerine sıktıkları piretroid adı verilen böcek ilaçları kullanmakta. Geçtiğimiz kırk yıl içerisinde sıtma ve dang hastalığı gibi vakalarla mücadele açısından etkili olsa da bugünlerde etkisi azalmış durumda.
Pestisitler, dünyanın en çok ihtiyaç duyulan bölgelerinde giderek daha az uygulanabilir hale geliyor. Şimdi, geçmişte kullandığımız başka sivrisinek kontrol teknikleri tekrar uygulanabilir; sivrisineklerin yumurtlayabileceği durgun su kütlelerini azaltmak, sivrisinek balığı gibi sivrisinekleri tüketen hayvanlar yetiştirmek gibi. Fakat bunların hiçbiri etkili ve uzun vadeli çözümler değil.
Hindistan, Avustralya, Brezilya ve birkaç ülke daha doğaya bırakmak için sivrisinek üretmeye başladı ancak burada dikkat çekilmesi gereken şey şu: bunlar sıradan sivrisinekler değil. Yüzyıllarca sivrisinekler bizi enfekte ederken biz de onları Wolbachia adlı bir bakteri ile enfekte ettik.
Ancak Singapur bu yöntemi yeterli bulmadı ve sivrisineklerin zarar verecek şekilde çoğalmalarını engellemek adına başka bir çözüm aramaya başladı. Wolbachia ile enfekte dişilerin doğum yapabildiğini ancak enfekte erkeklerin yumurtaları dölleyemediğini keşfettiler.
Bazı bölgelerde sivrisinek popülasyonu bu yöntem sayesinde kademeli olarak azalmaya başladı. Tabii ki, bu yöntemle ilgili hala birkaç sorun var. Öncelikle enfekte erkekler çocuk sahibi olamadığından bakteri bir sonraki nesle aktarılamıyor. Bu da fabrikaların sivrisinekleri enfekte etmeye devam etmesi, yani popülasyonları düşük tutmak için sürekli bir akış halinde olmasını gerektiriyor.
Diğer sorun ise bu yöntemin aynı anda yalnızca tek bir sivrisinek türü üzerinde işe yaraması. Dünyada 3.500 sivrisinek türü varken bu tür bir biyokontrolün hepsini ele alması şimdilik mümkün görünmüyor.