'Sınıfta otururken birden kendimi 'ölmüş' gibi hissettim. Revire gittim. Hemşire her şeyin normal göründüğünü söyledi.
Fakat ben biliyordum. Her şeyin yolunda olmadığını, içimde bir şeyleri yanlış olduğunu, hatta bir şeylerin ölü olduğu biliyordum.
Eve doğru giderken içimde birden mezarlığa gidip, diğer ölülerle yakın olma isteği doğdu.'
Cottard Sendromu, diğer adıyla Yürüyen Ölü Sendromu, hastaların gövdelerinin veya vücutlarında bir bölümlerinin olmadığına, dağıldığına ya da kendilerinin hiç var olmadıklarına inandıkları nihilist sanrıdır.
İlk defa 1880 yılında Jules Cotard tarafından tanımlanan ve nadir görülen bu hastalığa yakalanan kişiler, gerçek veya mecazi olarak ölü olduklarına inanırlar. Bazı kişiler vücutlarında kan ve iç organları olmadan yaşadığını iddia ederek ölümsüz olduklarına da inanabilirler. Bu hastalardan bazıları ölümsüz olduğunu kanıtlamak için intihar girişiminde dahi bulunur.
Cottard sendromu,ağır depresyon ve akli hastalık durumlarında görülür. Bu sendromdan mustarip olanlar, sıklıkla kendi benliklerinin varlığından, hatta dünyanın varlığından şüphe duyarlar. Bu sanrılara sıklıkla da intihar girişimleri ve düşünceleri eşlik eder. Sendrom bu yönüyle, hasta olan kişinin çevresinden ziyade kişinin kendisi için ölümcül sonuçlar barındırıyor.
Cottard sendromunda hasta, her şeyini kaybetmiş olmaktan şikayet eder; tutkularını, vücudunun bir kısmını ya da tamamını kaybettiğine inanır. Genellikle öldüğünü ve yürüyen bir ceset olduğunu düşünür. Hastanın şikayetleri vücutta kurtlanma, çürümüş et kokusu alma gibi hayal görme belirtileridir. Bu hayal genellikle hastanın kendi teninde kurtların gezindiğini iddia etme derecesine kadar uzar.
Bir önceki paragrafta da belirttiğimiz gibi Cottard sanrısında, gerçek dışılık hissi, görsel tanıma zorluğu ve kişinin bedeninin çürüdüğü ve kötü koktuğu inancı vardır.
Cottard sanrısının nedeniyle ilgili olarak araştırmacılar arasında uyuşmazlık vardır. Bazı araştırmacılar bunu bir muhakeme bozukluğu olarak görmektedir. Bazıları ise bunun Capgras sanrısının daha şiddetli bir biçimi olduğunu ve nöral yolaklara nazaran daha fazla hasar içerdiğini belirtmektedir.
Konu hakkındaki bir başka görüş ise, bu sendromun kişiler arasındaki bir atıf farklılığı olduğunu öne sürüyor. İçe dönük kişiler -içsel odaklılar- Cottard Sendromuna, dışa dönük kişiler -dışsal odaklılar- ise Capgras Sendromuna yakalanma eğilimindedirler.
Kendi varlığını kabul etmeyen, ölü olduğunu düşünen ve ceset gibi koktuğunu hisseden hasta, uykusuzluk problemi yaşar ve bu da psikolojik olarak acı vermeye başlar. Bu kişiler dış dünyadan kendilerini soyutlarlar ve şizofreni hastalığında görülen halüsinasyonlar, bu rahatsızlığın en dikkat çekici belirtileridir. Mutsuz ve sürekli şikayetçi olan hasta, negatif düşünceler içerisindedir.
Cottard sendromluların bazıları, ölü olduklarına inandıkları için yemek yemeyi de gereksiz görürler ve sonunda da açlıktan ölürler. Bu nedenle, hasta olan kişilerin bakımları ile ilgili en zor şeylerden birisi de düzenli bir şekilde beslenmeleri sağlamak.
Bir başka ölüm nedenleri daha var ki, gerçekten üzücü bir ölüm. Bu hastalar, kendilerini yürüyen birer ceset olmaktan kurtarmak için bedenlerini asitle yok etmeye çalışıyorlar. Sonucunda da acılı bir ‘’ölüm’’ ile yüzleşiyorlar.
Daha çok kadınlarda görülen bu sendrom, herhangi bir organın yol açtığı bir rahatsızlıktan da kaynaklanabildiği düşünülmektedir. Yaşlılıkta kendini belli eden vaka, ölüm korkusu yaşayan kişilerde daha çok görülmektedir. Tedavisi ilaç ya da beyne verilen elektrik şok mekanizması ile olmaktadır. Fakat ilerlemiş vakalarda herhangi bir tedavi yöntemi yoktur. Ağır vaka direkt gözlem altına alınmaktadır.
off çok uzun okuyamadım
kaynımda da var. Aha aynından
ne kötü hastalıklar var halimizze şükretmeliyiz Allah kimseye vermesin