20 yaşında yaşamına son veren üniversite öğrencisi Sibel Ünli ve ölmeden önce yaptığı paylaşımlar sosyal medyanın gündemine oturdu. Ünli'nin paylaşımlarından geçim sıkıntısı çektiği ve yeni yılda bir iş bulmak istediği anlaşılıyordu. Sosyal medyada kullanıcılar, genç kadının intiharının yarattığı üzüntü ve öfkeyi #SibelÜnli etiketi altında dile getiriliyor.
Hükümetten biri de çıkıp demiyor ki ''evet, hata yaptık, hatalarımızı düzeltmeye çalışacağız, keşke olmasaydı''. Anca ''her şeyin en iyisini biz biliriz, her şey çok güzel'' diyorlar.
Tamam üzüldük kahrettik, şimdi ne yapıyoruz? Birşeyler yapmalıyız değil mi? Depresyon dipsiz bir kuyudur, uzun süre kafanızda yaşadığınız için sosyalleşmeyi unutur, ağır saçmalarsınız. Kabul görmediğinizi düşünür, görünür olmaya çalışırsınız bazen. Yardımcı olmaya çalışanlar samimiyetsiz gelir, yetersiz gelir. Bu kız ac değil, yalnız ölmüş. Etrafınıza bakın. Kimi tersledin en son? kimi çağırmadın arkadaş buluşmasına? Kim en az etkileşimi alıyor sosyal medyada sürekli yazmasına rağmen? Kim ağır saçmalıyor bıktırırcasına? Yapacağınız şey basit aslında araniza alın onu ve asimile edin ve sorunu görmeye çalışın. Kız çirkin falan değil ayrıca, aptalın birisi kalbini kırmış sonuçlarını düşünmeden ama bir kişinin lafı değil asıl çevresinin davranışı onu intihara sürüklemiş. Bunu unutmayın. Etrafimizda olan herşeyden sorumluyuz. Biraz sorumluluk alın.
Allah aşkına daha kötü ne olabilir, insanlar açlıktan intihar ediyor daha kötü ne olabilir?