Sezaryen doğumla ilgili doğru bilinen pek çok yanlış var. Kimileri sezaryenin sağlıksız olduğunu kimileri de son derece sağlıklı olduğunu iddia ediyor. Peki sezaryen doğum yapan anneler, bu konuda ne düşünüyor?
Gelin, sezaryen doğum yapan kadınların verdikleri önerilere bir göz atalım.
çok samimi yazıyorum soğuk terler döktüm ve yarıda okumayı bıraktım (bir erkek olarak) gerçekten hanımefendilere yaşamlarında sabır, akıl ve mantık dilerim ve umarım kendilerini anlayabilecek nazik ve akıllı bir hayat arkadaşı bulabilirler !
Ben hala sezaryen diyorum. Devlet hastanelerinde normal doğum yapın, felçli gibi yatağa sabitlenin. Aralarındaki perde asla kapanmayan 10 yataklı sancı odasında saatlerce bekleyin. Bu esnada mahremiyet duygunuzu sikip atsınlar. Sonra tekrar konuşalım. Yan yatağımdaki kadın 3 gündür sancı odasındaydı. Nasıl bir travmaya dönüştüyse bende doğum, güle güle sevinerek gittiğim hastaneden yaşasın kürtaj diyerek çıktım. Bir daha doğum mu? Özel hastanede özel şartlarda, benden başka 9 kadının vajinasının ta içini görmeyeceğim şartlarda, sezaryen sezaryen sezaryen diyorum. Sanki normal doğumda çatır çatır kesmiyorlar da dikiş atmiyorlar. Ameliyat yarası iyileşir, psikolojim sağlam kalsın yeter ki. Tüm zorlamalara rağmen bu yüzden sezaryen oranı düşmüyor ülkede. Hastane ekibinden Allah razı olsun, ellerinden geleni yaptılar ama şartlar bu. Şartlar iyileşmeden normal doğum diye zorlayıp durmanın anlamı yok.
sezeryan sirasinda yukarıdaki lambaya yansıyordu karnim ve çaktırmadan tüm islemi izledim :) neşterle kesilişi, içeriden fışkıran su, bebegin çıkışı, dikme işlemi. hatta bebek gittikten sonra onlar kesigi dikerken cok uzun sürdüğü için, bi beceremediler hala dikmeyi diye soylenmistim içimden. en büyük hayalim bebegin dogdugu anda yanağıma temasıydı. sezeryan olmaya mecbur kalınca üzülmüştüm bunu yaşayamayacağım diye. ama epidural olunca cok sukur hayalim gerçek oldu. o ilk bebege kavusma, ilk temas, dünyanın en güzel hissiydi 😍 sezeryanin oldugu günün gecesi baya zordu. yataktan ilk kalkış berbatti. tansiyonum düştü nerdeyse bayılacaktım. ve acayip acıyordu ameliyat yerim. ama yürümek zorundaymışım, mecburen ağlaya sizlaya yürümeye gayret etmistim. ama ertesi gün hemen toparladim. sonraki günlerde hemen ayaklandim şükür. anestezi sebebiyle baş ağrısı da yaşamadım. cok cabuk iyileştim ve cidden memnun kaldim sezeryandan. korkulacak bir sey yokmus yani :)