İçeriği hazırlarken de gözlerimiz doldu...
İçeriği hazırlarken de gözlerimiz doldu...
Son sözleri ise; 'Brooks buradaydı' olmuştu hatırlarsanız.
Yeniçerilerin ağıt yaktığı sahneyi unutamıyoruz.
'Lütfen patron... O şeyi yüzüme kapatma. Beni karanlıkta bırakma. Ben karanlıktan korkarım...'
Bekliyorlar Ömer... cümlesini duyduktan sonra gözlerinden yaş gelmeyen izleyici var mı?
Peki Polat'ın Memati'ye olan vedasına ne demeliyiz?
Sahne, 'Lütfen, baba, anne, yardım edin! Lütfen bunu yapmayın!' sözleriyle gözünüzde canlandı değil mi?
-Hoş geldin hayatım.
-Buldum seni !
- Çıkar beni buradan... Babam bu hastalığı evimize taşıdığında ben daha doğmamışım, annem aylarca bana emzirdiğinin süt olduğunu sanmış. Gerçeği öğrenince; hem babamın aldatmasına hem de beni zehirleyişine dayanamadı ve tedaviyi bıraktı. İntihar etti dediğimde yalan söylememiştim. Ben de annemin yolundan gittim. Herkesin hastalığını yüzüne vurarak yaşayacağın uzun bir ömürden ise, herkesmiş gibi davranarak yaşanan kısa bir ömür daha iyiydi sevdiğim. Doktorlar soğuk algınlığından öleceğimi söylediler. Ne komik di mi? Bu hastalık insanı önce yaşarken öldürüyor, Bana nefes alan hiçbir şeyi sevme hakkı vermediler. Ben de incir reçelini sevdim. İncir reçeli sendin aşkım, şimdi kapat gözlerini... Yapacağın güzel şeyleri düşün, beni unut demeyeceğim çünkü ben seni unutamazdım. Ama sakın hayata küsme. Ben yaptığın her şeyde yanında olacağım. Sabah yine radyonun sesiyle uyanacaksın. Enerjiyle yatağından fırlayıp radyoyu kısacaksın. Sonra pencereyi açıp dışarı doğru gerineceksin. Dışarıda hikayelerini anlatmanı bekleyen binlerce hayat var, hepsi de anlaşılmayı bekliyor benim gibi. Yaz aşkım, hiç durmadan yaz. Birbirlerini anlat onlara. Birbirlerine değerek, dokunarak yaşayabilmenin güzelliklerini anlat .. Birbirlerine karışmayı anlat. Yaşam savaşı içinde yaşamayı, yaşatmayı unuttuklarını anlat. Sevişmeyi anlat onlara... En zor anlarda bile hiç ayrılmamacasına tek vücut olabilmeyi anlat. Yalnız yürümek zor, kolayını anlat. Aç artık gözlerini aşkım... Söz veriyorum her şey çok güzel olacak. Ben sana karıştım aşkım... Artık daha güçlüsün. Bi gün şoförün aniden camı açabileceğini anlat...
Bu sözler dün gibi aklımızda...
Bir de Şebnem Ferah'ın Hoşçakal isimli şarkısının girişini unutamıyoruz.
Sizin, ölümüne en çok üzüldüğünüz dizi/film karakteri hangisiydi? Yorumlarda buluşalım...
Severus Snape in ölümü > baykuş Hedwig'in ölümü.
Tarık Akan'ın " Canım Kardeşim " filmindeki kardeşi Kahraman'ın ölümü. Ne zaman izlesem artık gözümde yaş kalmayana kadar ağlarım.
ayşegül ölünce poyraz'la beraber yıkılmıştım :(