Hepimiz statüleri elde etmek ve onları korumakla ilgili bir telaş içindeyiz. Çünkü bize hep daha ileriye gitmemiz öğütleniyor. Daha fazlasını istiyor, hakkımız olduğuna inanıyoruz. Neden hakkımız? Çünkü el âlemde varsa bizde de olmalı hem neyimiz eksik?
Eldekiyle yetinmek dedelerimizin söylediği ama zamana ayak uyduramamış sözler olarak geçmişte kalmış gibi geliyor. Minnettar olmak bi ara aklımıza geliyor ama o sırada birinin Instagram paylaşımını görüyor hemen kıskanıyor ve bende niye yok diye hayıflanıp eldekileri unutuyoruz. Yerimizde durmak bize dinginleşmek ve dinlenmek için bir fırsat olarak değil olduğumuz yerde saymak gibi geliyor ve bu da kaygılarımızı artırıyor.
Alain de Botton müthiş kitabı Statü Endişesi’nde sevgisizlik, beklenti, meritokrasi, bağımlılık ve snobluğu endişenin kaynakları olarak anlatır. Bu sebeplerin hepsi bir eksikliği gizler ve özgüvenden yoksun insanlarda bulunur. Kıyaslamanın çok kolaylaştığı günümüzde hepimiz bu sebeplerden az ya da çok nasipleniyoruz. Bizi geçtik çocuklar ve gençlerde geri dönüşü olmayan yaralara sebep oluyor.
Alexis Tocqueville 1831’de Amerika’ya gidip “dünyanın gelecekteki şekli ve mizacı” üzerine 9 ay çalışıyor. Zamanla sınıf farklarının ortadan kalkacağını ve insanların hayattan beklentisinin sınırsız olacağını ve bunun sorunlara yol açacağını yazmış. Son iki yüzyıldır birçok ülke giderek zenginleşti. Daha da fakirleşen ülkeler de var malum. Bu bolluk, olanakların artması, her şeyin daha ulaşılabilir olması, fırsatların ortaya çıkması, paranın hızlı dolaşımı anlamına geliyor ama aynı ölçüde mutluluğumuz artmıyor. İstediğimiz bir şeye sahip olduğumuzda anlık bir tatmin yaşıyoruz ama devamı gelmiyor çünkü elde etmek için peşinden koştuğumuz başka başka şeyler var. Elimizdekiyle yetinemiyoruz.
reis hepsini okumadım ama statü kuralları sürekli olarak değiştiği doğru eskiden hamburger yemek lüks sayılırdı şu an sıradan geçiştirici gibi oldu telefon sahibi olmak lükstü şu an ilk okul çocuklarında bile telefonun kralı var eskiden marka ayakkabı lükstü şu an markasız giyinmek nerdeyse imkansız ancak durum öyle kötüye gidiyorki bu güne kadar böyle geldi sonrasında gene lüks sayılacak gibi duruyor öyle ki çay dahi 11 12 lira olmuş. vaziyette lüks harcama haline gelmiş durumda telefonlar desen 10 binden aşşa yok sıradan sayılan hamburgerler ki burgerking falan 30 liraya menü satıyor lan ben birkaç sene önce para biriktirirdim 30 liraya lüks bi hamburgerin tadına bakmak için ki çok pahalı gelirdi kimseye söyleyemezdik yediğimizi ayıp olur diye gel gelelim bu gün insanlar yediğini ve sonrasını dahi paylaşır hale geldi ben çok merak ediyorum geleceği