Genelde büyük şehirlere yerleşmişlerdir. Akrabalık ilişkilerinin yoğun olduğu kasaba ve köylerde de yaşarlar. M.Ö 5000’lerden beri kabile olarak devam ederler. Din, dil, ırk ayrımları yoktur. Yedikleri içtikleri ayrı gitmez.
Genelde büyük şehirlere yerleşmişlerdir. Akrabalık ilişkilerinin yoğun olduğu kasaba ve köylerde de yaşarlar. M.Ö 5000’lerden beri kabile olarak devam ederler. Din, dil, ırk ayrımları yoktur. Yedikleri içtikleri ayrı gitmez.
Her yaştan akraba eş dost, komşu, meslektaş ve öğrenci çok büyük bir aile olarak yaşarlar. Aynı şeyleri düşünür, aynı şeyleri yer aynı yerlerde tatile gider benzer yerlerden alışveriş yaparlar.
Birbirlerini konuşmak gündelik hayatlarının parçası olmuştur. Genelde “ya şunu gördün mü ne paylaşmış instagramda?”, “Kezban’ın sevgilisi ayrıldıklarını story’den öğrenmiş”, “x yeni açılan street food mekanına gitmiş hem de yanında y ve z var”, “bilmem ne burgercisine bi biz gidemedik herkes paylaşıyo”, “Necdet iş değiştirmiş Linkedin’de paylaşmış tebrikleri kabul ediyor, e daha yeni bi yerde başlamamış mıydı?”, “Kerem arabasını paylaşmaktan başka bi şey yapmıyor zaten”, “Ayşe Teyzenin oğlu bile evlendi bir sen bekar kaldın çevremizde oğlum” gibi cümle kalıplarını çok severler ve çok sık kullanırlar. Kıskançlık damarlarında akan kan gibi onları hayata bağlar. Başka kabileleri kıskanmazlar, hasetlik kendi kabileleri içinde döner sadece.
Öğrenciyse çıkıntılık yapmaz, gruptan ayrılmaz ve ne görüyorsa onu yapmaya çalışır.
Ebeveynse “başkalarından olumsuz bir şey duymamak için yaşar”. Anneler de genelde kabilenin adı konulmamış liderleridir. Kimsenin bir şey dediği de yoktur, zaten kötü söz sahibine aittir bunu da bilir halbuki.
Akrabaysa çok geçmiş olsun, kıyas en sevdikleri şeydir. Pire için yorgan yakmak deyimi büyük ihtimalle akraba ilişkileri için söylenmiştir.
Sevgiliyse diğer sevgililer ne yapıyorsa ne paylaşıyorsa onu örnek alarak ilişkisini devam ettirir.
Patronsa gücüne yakın diğer patronlar kılavuzdur onun için. Mekâncılık, yatın boyu, saatin fiyatı hep diğerlerine göre şekillenir.
Fenomense zaten kendileri için yaşamazlar, ilgi için nefes alır, etkileşimleri düşerse dünya dar gelir.
- Kabilenin lideri yoktur, çok demokratik yaşarlar, birbirlerine çok kibar davranır arkadan demediklerini bırakmazlar.
- Bir karar alırken “el âlem ne der” kendilerine ilk bunu sorarlar. Çoğunun evinde dekorasyon olarak bu ifade çeşitli formlarda bulunur. Dövmesini yapan bile görülmüştür.
- Kendileriyle ilgili olumsuz ifadeleri kıskançlığa bağlar ve mest olurlar.
- Özgün hobileri, uğraşıları veya merakları pek olmaz.
- Giydiğini, yediğini, gezdiğini, sevdiğini ve tabi ki kendini artık ne varsa göstermek gerektiğine inanırlar. Hep iyi görünmek zorunda hissederler.
- Kabilede kendin olmana imkân yoktur. Birbirlerine bağımlı yaşarlar.
- An’ı yaşayamazlar. “Carpe Diem”i de sadece dekor objesi olarak görürler.
- Güzel bir şey yaptığını düşünüyorsa onu paylaşmak zorundadır yoksa ona güzel denmez ki.
- En çok merak ettikleri şey diğerlerinin ne düşündüğüdür. Ah ellerinde bir sihirli değnek olsa!
- Gündelik hayatta en çok vakit geçirdikleri sosyal medyada geçer akçe aldığı beğenidir, whatsappta aldığı yorumlar ve ne kadar üstüne konuşulduğudur. Kendiyle ilgili bir şey paylaşır ve istediği tepkiyi alamazsa kahrolur. Yüz yüzeyken iş değişir, karşılıklı övgü yarışına girerler.
- Evlilikler sadece kabine içinde olur.
- Kınamak en sevdikleri şeydir çünkü aslında başlarına gelmesinden en çok korktukları şeydir. Bu onlarda refleks yapar, müfettiş gibi yargı dağıtırlar.
- Onaylanma ihtiyacı kabile üyelerinin ekmeği suyudur.
- Korktukları ise yalnız kalmak.
- Akrabası da yakın arkadaşı da birbirlerine malzeme vermeye bayılırlar, bir de fikir almaya. Sorabilecekleri başka kimse yoktur çünkü.
- Kabile dışında olanların düşünceleri, yaptıkları ettikleri pek ilgi alanlarına girmez.
Hepsi senin kafanda kurduğun şeyler. El âlemin olduğuna inanırsan kabilenin vazgeçilmez üyesi olursun, madalyayı takarlar.
Peki bu dağları denizleri aşmış tüm dünyaya yayılmış kabilenin dışında olanlar yok mu? Elbet de var. Onlarınki medeniyet. Başkalarının fikirlerini dikkate alan ve kendi kararlarını veren, kim ne der diye düşünmeyen, her hareketinde onay beklemeyen, eleştiriye açık, hata yapmaktan korkmayan nice arkadaşlar, akrabalar, ebeveynler, meslektaşlar var. Onlar zaten kendi Cumhuriyetlerinde yaşıyorlar.
Sen yine de yukarıdaki maddelere bir daha bak ve söyle; el âlem kabilesinden misin?
Gerçekten mükemmel anlatmışınız,bayıldım bazen ben de düşünüyorum acaba el alem için mi yaşıyorum diye