Neriman Hanım Elticilik, Çöpçatanlık, Evermecilik ve Dünya Üzerinde Bekar İnsan Bırakmamacılık Ltd. Şti., ülkemizin en geniş personel ağına sahip kurumu. Müthiş bir veri tabanına sahipler. Evlenene kadar insanın peşini bırakmama konusunda inanılmaz azimliler. Genellikle orta boylular, hafif tombullar ve şen şakraklar. Gördüğünüz yerde aksi istikamete doğru depar atınız.
İnsan tam salondaki misafirin debdebesinden uzaklaşıp odasına gelip ayaklarını uzattığında birden aralanan kapıdan uzanan anne kafasından çıkan bu söz ve ardından odaya salınan minik Oğulcan… Oğulcanlarımız… Kanayan yaralarımız… Counter Strike’da arkasından dolanıp 47 el hışımla kafasına sıktığımız, Fifa’da Barcelona seçmesine karşılık Babaeskispor’u alıp acımadan 19-0 yendiğimiz olmamasıca yaratıklar… Eve bunlardan bir tanesi geldiği anda camdan, balkondan atlayarak kaçınız…
Öğrenme isteğiyle doluymuş gibi görünen o masum soru formatı sizi yanıltmasın. Bıkmadan usanmadan SMS atmayı üst üste anlatsanız da en sonunda “Hadi beni uğraştırma yavrum sen şurdan bayram mesajlarını atıver” cümlesiyle karşılaşacaksınız. Bir bayram sabahı 4217 akrabaya 2.5 saat içinde SMS attıktan sonra başparmak nakli yaptırmak zorunda kalan insanlar oldu… Koşunuz, topuklarınız poponuza vura vura koşunuz…
Dünya üzerinde tek bir “Hazır ayaktayken” cümlesi sizin işinize yarayacak, mutlu edecek, hayatınızı değiştirecek şekilde devam etmemiştir. Siz iyisi mi hazır ayaktayken derhal kapıdan çıkıp kaçınız…
Bu Neriman Hanım’ın kızı/oğlu zaten bundan birkaç sene önce ODTÜ’yü kazanmıştı. Aynı velet, biliyorsunuz daha önce de Anadolu Lisesi sınavında full çekmişti. Veletlerin şahı, bu şanlı tarihine ilkokulda bale kursuna giderek/basketbol takımına seçilerek başlamıştı. Emin olun bu veletin 5.000 lira maaşla harika bir iş bulduğu haberi de çok yakında gelecek. Siz cümleyi duyar duymaz koşmaya başlayın, yolunuzu Neriman Hanım’lardan geçirip bir posta o veledi de döverseniz çok büyük sevaba geçersiniz.
Direnmenin lüzumu yok. Takriben son 25 senede 3 günde bir yoğurt bitse toplam 3042 defa bitmiş bu meret. 3042 keresinde de o bakkala giden siz oldunuz. Usulca giyin ayakkabılarınızı, koşun ama yavaş koşun, hayatı sorgulayın, insanoğlu yakında Mars’a gidecek neden hala bitmeyen yoğurt yapılamadı gibi meseleleri düşünün… Ha, bir de ekmek alın siz ihtiyaten. Zira elinizde yoğurtla ve yüreğinizde gururla 3042 kez eve dönüşünüzün ortalama 2014 defasında “Ayy ekmek de kalmamış yaa” sözleriyle bir kez daha uğurlandınız o bakkala
(Anneniz herhangi bir şey söylemiyor. Hızlıca ama gerçekten çok hızlıca etrafı topluyor. Zaman zaman mırıldanmalar duyuluyor ağzından “gençliğimi”, “hak edecek ne yaptım”, “domuz bu domuz” gibi…)
Kaçın la kaçın. Saniye yitirmeden kaçın, sizi temin ederim bir şeylere aşırı sinirlenmiş durumda, parçalar vallahi. Minimum 40 senelik öfke var o mırıldanmalarda. Bırakın babanıza patlasın, siz misiniz alemin dert süngeri?
Ne zamanki bir evde perde yıkanır, o zaman anneler çocuklarının boyundan posundan daha bir övgüyle söz etmeye başlar. Evden derhal uzaklaşın ve sizden daha uzun boylu birinin evinize girdiğine emin olana dek dönmeyin.
Çok şükür büyüdük de kurtulduk bu işten ama ciddi çocukluk kabusuydu. Zamanında akıl edip bu cümleyi duyduğumda kaçsaydım belki de bedenime uygun kıyafetlerle dolaşabilecektim. Maalesef olmadı. Ayakkabılarımda ayağımdan kalan boş yere 3 günlük erzak istifleyebiliyordum, uzarım diye aldıkları pantolonun bacak boyuna ulaşabilseydim bugün NBA’ydeydim…