Güvercinleri kimileri ekmek kırıntılarıyla beslerken kimileri onları hastalık taşıyan zararlılar olarak görüyor.
Ancak bir gerçek var ki şehirlerde güvercinlerden kaçmak mümkün değil! Peki, neden bu kadar çoklar ve neden hep şehirlerde?
Kuşların kökeni Kuzey Afrika ve Akdeniz kıyılarındaki kayalıklara dayanıyor. Güvercinler, sert yüzeyleri seven kuşlar olarak şehirlerin beton, mermer ve taş yapılarıyla mükemmel bir uyum sağlıyorlar.
Ağaçlar ya da çimenler yerine, binaların kenarlarında yuva yapmayı tercih ediyorlar. Bu yüzden, şehirler onların doğal yaşam alanlarına dönüşmüş durumda.
Güvercinlerin şehirlerde bu kadar yaygın olmasının en büyük sebebi, biz insanlar. Yaklaşık 5.000 yıl önce, antik Mezopotamya halkı bu kuşlar için evler yapmaya başladı.
Zamanla insanlar, onları yiyecek kaynağı olarak yetiştirmeye başladılar. Yaban hayatı azaldıkça, güvercinler insanların başlıca av hayvanlarından biri haline geldi.
Daha sonra bu kuşların bir başka yeteneği keşfedildi: Güvercinler, güçlü yön bulma içgüdüleri sayesinde uzun mesafeler boyunca mesaj taşıyabiliyorlardı.
Güvercinler yüzyıllar boyunca insanlara oldukça faydalı oldu. Ancak son 80-100 yıl içinde insanlar bu kuşları sevmemeye başladı.
Nefretin büyük kısmı ise yanlış anlamalardan kaynaklanıyor. Aslında, güvercinlerin insanlara hastalık bulaştırdığına dair sağlam bir kanıt yok.
avrupada ve amerikada uçan fare derler güvercinler için, onlar güvercinleri hastalık yayan haşereler olarak görüyor, bana da çok garip gelmişti ilk duyduğumda.
İnsanoğlu kadar istilacı başka bir canlıyı bu dünya görmemiştir. Tüm evrenin bizim için yaratıldığını düşünecek kadar kibirli ve akılsızız. Ama doğa bunun faturasını bize çıkarmaya başladı, çok daha kötü günler geldiğinde çok övündüğümüz medeniyetimiz bakalım bizi kurtarabilecek mi?
Tüm hayvanların yaşam alanlarına biz çöktük, onları kendimiz için değiştirdik. Şimdi neden şehirdeler diye sormaya hakkımız yok bence.
Güvercinden nefret edeni görmedim henüz. Henüz! Yani "Güvenli şehirler" sloganıyla çıkıp güvercin vuran çıkmadı.
İnsanoğlu kadar istilacı başka bir canlıyı bu dünya görmemiştir. Tüm evrenin bizim için yaratıldığını düşünecek kadar kibirli ve akılsızız. Ama doğa bunun faturasını bize çıkarmaya başladı, çok daha kötü günler geldiğinde çok övündüğümüz medeniyetimiz bakalım bizi kurtarabilecek mi?