Sonuç hep şu oldu: beklentinin yüksek olduğu öğrenciler hep yüksek başarıya ulaştılar. Aslında düşününce bu çok mantıklı. Gelin birlikte şunu örneği inceleyelim. Bir futbol antrenörüne genç bir oyuncu geldiğini düşünelim. Antrenör çocuğun babasıyla eski dost ve oyuncuyu da küçük yaşlarından beri tanıyor. Aynı sırada da bir başka oyuncu geliyor. Ama o oyuncuyla hiçbir tanışıklığı yok. Sezon başında her iki oyuncu da benzer yetenekler gösteriyor, ama antrenör tanıdığı oyuncusuna sabırla hatalarıyla ilgili bilgiler verip ondan beklentisinin neler olduğunu anlatıyor. Saha dışında da görüşüyorlar ve o zamanlarda da oyuncusunu motive ediyor. Diğer oyuncusunun yaptığı hatalara karşıysa daha sabırsız hatta bazı zamanlarda öfkeli tepkiler veriyor. Yüksek beklentiler duyulan oyuncu antrenmanlarına hep tam zamanında gelip tüm gücünü verip büyük gelişim gösterirken diğer oyuncu kendisini çok daha az geliştiriyor, dakiklik ve takıma uyum konusunda sorunlar yaşıyor. Şimdi gözünüzde daha iyi
canlandığını umuyorum bu “Beklenti Etkisinin” ne kadar gerçekçi olduğunun.
Hemen tüm tanıdıklarımdan ve öğrencilerimden şu ifadeleri duymuşumdur: “Öğretmen zaten İngilizcesi iyi olanları ön sıralara alıp onlarla dersi işlerdi, ben hiç sevemedim o yüzden İngilizceyi ya da filanca dersi.” Ama aynı sırada Suat Arı adında bir beden eğitimi öğretmeni de maddi olarak dezavantajlı bir köy okuluna atanır ve sporla köyün çocuklarının hayatını değiştirir. 14 branşta 120 lisanslı oyuncu yetiştirir ve aralarından bazıları da Milli Takım oyuncusu olur. Sizce o köyün çocukları Türkiye’nin diğer köylerindeki çocuklardan daha mı yetenekliydi Suat Hoca oraya atanmadan önce? Yoksa Suat Hocanın öğrenci ve velilerden beklentisi mi bu çocukların başarısını artırdı?
İşte bazı öğretmenlerin daha iyi olmasının nedeni öğrencilerden ve bilhassa da kendilerinden yüksek beklentileri olmasıdır. Benim diğer öğretmenlerden ne farkım olduğunu ve nasıl dil öğretiminde bu noktaya geldiğimi sorduklarında hep aynı cevabı vermişimdir: “Benim beklentilerim yüksek.” Bu cevabımın altını doldurmak ve sizin de çocuklarınızın gelişimine katkıda bulunmak için aileler olarak yapabileceğiniz en iyi şey küçük yaşlarından itibaren onları birer dâhiymiş gibi görmeniz ve buna kendiniz de inanmanızdır. O zaman hem sizin hem de onun davranışları bu beklentiyi karşılamak üzere değişecek, çözülemeyeceği düşünülen maddiyat ya da zamansızlık gibi sorunların çözüldüğünü göreceksiniz.
Tekrar görüşünceye dek sevgiyle kalın ve beklentilerinizi hep yüksek tutun.
Instagram
Twitter
Linkedln
Web