Tatil psikolojisinin insanı ne hale soktuğunun canlı kanıtıdır bu kızlar. İstanbul'a 1.5 saatlik mesafeye, amcasının, dayısının, eniştesinin yazlığına, bilemedin, pansiyona, tatil köyüne, otele tatile giden insan evladı, sanki Rio'ya gelmişçesine rahat davranmaya başlar. Yolda bikini ile gezer, bakkala mayokinisiyle gider, gece gezmelerine süper mini etekle çıkar.
Rio'ya gitsen anlarım, dünyanın bir ucu. Üstsüz gezsen seni tanıyan birilerinin çıkması ihtimali, uçakta giderken fil tarafından cinsel saldırıya uğrayıp ölme ihtimalinden düşük. Fakat Şarköy'e yan komşun da geliyor, bakkal amcan da geliyor, marketteki reyoncu çocuk da geliyor. İstanbul'dayken diz üstü etek giyince rahatsız olan sen, ne oluyor da aynı adamların yanında mayokini giyebiliyorsun?
Bunu sosyologlar çözsün ve adına da Şarköy sendromu desinler, bu benim ilgi alanım değil.