Hayat sizi zaten bir anda tepetaklak ediyor. İster istemez güçleniyorsunuz. Bizden tecrübeli bir aile “Neler yaşadığınızı çok iyi biliyorum. Kısa bir zaman sonra ‘İyi ki Ediz bizi seçmiş’ demeye başlayacaksınız” demişti, gerçekten öyle oldu.
Ebeveynler böyle durumlarda şok dönemi yaşıyor, bizde 1 gün bile sürmedi. Duyduğumuzda önce olayı idrak etmeye çalıştık, Ediz geldi, çok tatlıydı, hâlâ öyle. Zaten kirpi de yavrusunu “pamuğum” diye severmiş, öyle bir durum. Çocuk da, annelik de, babalık da dünyanın en güzel şeyi.
Bildiğim kadarıyla down sendromlu çocuklarda yalan kavramı yok. Yani kesinlikle yalan söylemiyorlar. Dürüstlükleri, sevecenlikleri olsun acaba diyorum onlar normal de biz mi sorunluyuz?
Yüzün hep gülsün, melek çocuk.
Yalnız ediz bey de pek fotojenik pek havalı :) maşallah