Samsunspor yeniden Süper Lig sahnesine döndü ve türlü imkansızlıklara rağmen Avrupa'ya kadar taşıdı armasını. Ancak bu kulübün geçmişindeki acı halen Samsunsporluları derinden etkiliyor. İzleri süren kara gün Samsunspor'un hep hafızasında, güzel günlerin umudu ise hep önlerinde geçmişe verdikleri sözler için Atatürklü armaya sahip çıkıyorlar.
1988-1989 sezonu, Samsunspor için zorlu bir dönemin habercisiydi. Ligin ilk yarısında alınan sonuçlar, takımın hedeflerinden uzaklaştığını gösteriyordu. Futbolcular, ikinci yarıda yeni bir başlangıç yapma kararlılığıyla sahaya çıkmaya hazırlanıyordu. Bu yeni yolculuğun ilk durağı Malatya’ydı.
Karla kaplı yollarda Samsunspor kafilesini taşıyan otobüs, Malatya deplasmanına doğru ilerliyordu. Fakat bu yolculuk, Türk futbol tarihine kara bir sayfa olarak kazınacaktı. Otobüs şoförü Asım Özkan, teknik direktör Nuri Asan ve futbolcular Muzaffer Badalıoğlu, Mete Adanır ve Zoran Tomić, yaşanan elim kazada hayatını kaybetti. O gün sadece Samsun değil, bütün Türkiye yasa boğuldu. Samsunspor, artık sahada attığı gollerden çok, kaybettiklerinin hatırasıyla anılacaktı.
1989 yılının soğuk bir ocak sabahıydı. Samsunspor kafilesini taşıyan otobüs, Malatya deplasmanına doğru ilerliyordu. Hava hayli soğuk, yollar ise karla kaplıydı. Olası bir kazayı önlemek için otobüs şoförü Asım Özkan, aracı yol kenarında durdurarak lastiklere zincir taktı. Futbolcular bu kısa molayı, belki de son kez gülerek, eğlenerek değerlendirdi. Kimi kartopu oynadı, kimi kaygan zeminde çocuklar gibi kaydı. Ardından yolculuk devam etti.
Karlı havada buzlanan yolları güvenli hale getirmek için tuzlama çalışmaları yapılıyordu. Bir kamyon şoförü, önünde yavaş ilerleyen tuzlama aracını geçmek istedi. Direksiyonu kırarak ters şeride geçti. Ancak ağır tonajlı kamyonun karlı zeminde frenle durması neredeyse imkânsızdı.
Karşı şeritteyse Samsunspor otobüsü vardı. Futbolcular, teknik heyet ve kulüp çalışanları, yeni bir başlangıcın hayalini kuruyordu. O an çarpışma kaçınılmaz hale geldi. Ve trajedi gerçekleşti.
Otobüsün ön koltuklarında oturan Mete Adanır’ın sesi duyuldu:
“Eyvah… gittik.”
O sözün ardından Türkiye futbol tarihine kazınacak en acı kazalardan biri yaşandı.
Saatler 09.30’u gösterdiğinde Türk futbol tarihine kara bir gün olarak geçecek kaza meydana geldi. O an, yalnızca Samsun’u değil tüm Türkiye’yi yasa boğdu. Samsunspor’un kırmızı-beyaz renkleri, bu acıyla birlikte bir daha hiç silinmeyecek siyahı da yanına aldı.
Çarpışmanın ardından otobüsün içinde tarifsiz bir manzara vardı. Bir yanda yaralılar, bir yanda hayatını kaybedenler, bir yanda ise ölümle burun buruna gelmenin korkusunu yaşayanlar…
Kazadan sonra ilk yardıma koşanlar, Diyarbakır deplasmanına giden Çarşambaspor kafilesi oldu. Futbolun açtığı yarayı, yine futbolun temsilcileri sarmaya çalışıyordu. Onların zamanında yetişmesi birçok hayatı kurtardı.
Kazadan sağ kurtulan futbolculardan Hakkı Bayrak o anı yıllar sonra şu sözlerle anlatacaktı:
“Eğer Çarşambaspor otobüsü gelmeseydi, belki de ölü sayımız çok daha fazla olacaktı.”
Futbol tarihine kara bir sayfa olarak geçen bu kazada Samsunspor’un teknik direktörü Nuri Asan da hayatını kaybetti. Nuri Hoca, yalnızca bir teknik adam değil, gerçek bir Samsunspor sevdalısıydı. Onu yakından tanıyan Emin Kar, yıllar sonra bu bağlılığı şu sözlerle dile getirecekti:
“Samsunspor sevdalısıydı. Dünyanın en iyi takımını çalıştırsa bile ‘Gel sana ihtiyacımız var’ dense gelirdi, bir dakika bile durmazdı.”
Kulübü için bir simgeye dönüşen Nuri Asan’ın adı, Samsunspor tesislerinde ölümsüzleştirildi.
O kazada yalnızca Nuri Asan değil, dönemin en sağlam savunmacılarından Muzaffer Badalıoğlu, takımın golcüsü Mete Adanır ve otobüs şoförü Asım Özkan da yaşamını yitirdi. Yugoslav futbolcu Zoran Tomić ise altı ay süren bitkisel hayatın ardından ülkesinde hayata veda etti.
Samsunspor, o acı günden sonra bir daha istediği ivmeyi yakalayamadı. Kazanın ardından birçok futbolcu sahalara dönemedi, futbol hayatını noktaladı. Ligin ikinci yarısında oynanması gereken maçlara çıkamayan Samsunspor, hükmen 3-0 mağlup sayıldı. Ancak alınan özel bir kararla ligde kalması sağlandı.
Bir sonraki sezon sıfırdan bir takım kuruldu. Fakat toparlanmak kolay değildi; ligde tutunamayan Samsunspor, bir alt lige düştü. Sonraki birkaç sezon ise yaralarını sarmakla geçti. Yeniden ayağa kalkmayı başaran kulüp, o dönemin Süper Ligi olan 1. Lig’e döndü. Zaman zaman ligi ilk 5’te tamamladı, kupada yarı final ve çeyrek final heyecanı yaşadı. 90’lı yıllarda birkaç sezon boyunca yeniden eski havasını yakalar gibi oldu.
Bugünlerde ise Süper Lig'de İstanbul takımlarına kafa tutan Atina deplasmanlarında boy ölçüşen Samsunspor, taraftarına harika günler yaşatıyor.
Yine de akıllardaki büyük soru hep aynı kaldı: Ya o kaza olmasaydı…
yada tanju çolak gs macı öncesi diğer en iyi oyuncu savaş ile kalınan otelden kaçmasaydı o sene samsunspor ne olurdu