Radyo Sputnik’te Atilla Güner’le Akşam Postası’na konuşan İskender, “Kimse şiddetle karşı karşıya kalacağını bilerek bu mesleği seçmedi. Bizler kalifiye insanlarız ve zamanında birçok seçeneğimiz olmasına rağmen biz bu mesleği seçtik. Zamanda yolculuk yapabilecek olsam bu riskleri bildiğim için bu yolu seçmem” ifadelerini kullandı.
İşte Dr. Ertan İskender’in sözlerinden satırbaşları:
“Toplumda hekimlere karşı geçmişten kalan medyanın da provoke ettiği önyargı var bu en büyük sıkıntımız. Mecburi hizmet sunmak zorunda olan, herkesin hizmetinde olan emir kulu gibi meslek grubu yansıtılması. Televizyon programlarında ve dizilerde sanki şartlarımız mükemmelmiş gibi sanki lüks villalarda yaşıyormuş lüks arabalara biniyormuşuz gibi hayat yaşıyormuşuz gibi gösteriliyoruz halbuki yüzde 99’umuzun şartları bu şekilde değil. Dışarıdan bakıldığında ,’lüks yaşıyorlar, bize de o yüzden bakmıyorlar’ gibi bir algı oluşuyor ki hem sistemin yarattığı yük hem de öyle bir paraya sahip değiliz.'
'Randevu sisteminde 5 dakikada bir hasta bakıyoruz gibi gözüküyor ama benim çalıştığım hastanede 5 dakika bile değildi çünkü ortopediye her dakika hasta girişi yapılabiliyordu. Polikinlikte çalışırken günlük 110 hastaya baktığımı hatırlıyorum ama hasta tarafından baktığımız zaman bizim yoğunluğumuzu bilemez. Ben dahil gittiğim bir yerde önümde 30 kişi bekliyorsa ben kişisel olarak söyleyeyim geriliyorum. Hastanın hastaneye giriş anından itibaren böyle bir gerginlik olmuş oluyor. Şiddeti önleyebilmek için hem önyargıyı hem de eğitim seviyesini yukarıya çıkartmamız gerekiyor. En temel ve en hızlı şekilde yapılması gereken şey yaralanmaya neden olabilecek alet ve silahları sağlık kuruluşlarından içeriye girmesini engelleyebilmek. Benim en kırıldığım konu burası. AVM’ler ve devlet kurumlarında bu düzen sağlanabiliyorken hastanelerde yapılmıyor.'
'İstifa etmemin sebebi şu an için psikolojik durumum hasta bakmaya uygun değil. Bir hasta ya da herhangi birisini potansiyel bir tehlike görüyorsanız onu muayene etmeniz de tedavi etmeniz de uygun değil. Çalışan hekimlerin birçoğu potansiyel bir tehlike görüyor karşısındaki tedavi edeceği hastayı. Bu yaşadığım olayda kendimi hem değersiz hissettim hem de yetkililerin bizlere ne kadar önem verdiğini görmüş oldum. Kimse çalıştığı kurumda sözel ya da fiziksel şiddetle karşı karşıya kalacağını bilerek bu mesleği seçmedi. Bizler kalifiye insanlarız ve zamanında birçok seçeneğimiz olmasına rağmen biz bu yolu seçtik. Zamanda yolculuk yapabilecek olsam bu riskleri bildiğim için bu yolu seçmem. Meslek aşkı bir yere kadar benim sağlığım da bir o kadar önemli. Ben aslen Kerküklüyüm. Kaos içindeki Irak’ta bile doktorlar bizden daha mutlu ve saygın.”
hiçbir yaptırım yok ne olacaktı.
Dokatorlardan nefret ediyorum özelikle devlettekiler çoğu egoist içlerinde iyilerde var ama yıllarca insanları aşağladılar şimdedide tam tersine dönüyor herşey hastahane hademsiniin bile angaryası çekilmiyordu
Şiddete karşıyım ama gerçekten bizim Türkiyedeki doktorlarda var bir ilginçlik iyilerini tenzi ediyorum özellikle devlet hastanelerindeki doktorlar höt höt yapıyor sürekli tamam kolay bir mesleğiniz yok ama abicim her gelene höt höt yapınca doktordan hemşireye hastanede kim çalışıyorsa insanlar böyle çekinerek gidip bişey soruyor afralı tafralı bir şekilde cevap alınıyor heleki o doktorların yanlarında olan asistan hemşire gibi bişey oluyor onlar tam manyak kendilerini profesör sanıyor böyle bir aşalar surat ifadeleri oluyor sopalıklar herneyse hayırlı olsun çok sempatik yüzüde varmış doktorun yüzünden nur akıyor :)