Kalifiye eleman olsak bile işi ağzı laf yapan kapar, açılamayız sevdiğimizi başkası kapar, beladır utangaçlık.
Herhangi bir şeye utanmaktan yanakların al al olur, beyaz tenliysen fena.
Mesela kendini maaş zammı istemeye hazırlamışken bir bakmışsın yıllar geçmiş.
Ya biri benimle konuşmaya çalışırsa? korkusunu yaşayan bilir.
Çünkü konuşmaktan çekiniyoruz.
Tamam bu bir yere kadar güzel ama işte bir yere kadar. Biz de belki hınzırız haylazız arkadaş allah allah.
Hayır içine kapanıklık farklı bir şey, biz sadece utangacız.
Az önce o kadar söyleyebildiğime şükrederken şu dediğin oldu mu şimdi.
İçimizden 'o kadar kolay değil ki arkadaş' diyerek çıkacağımız varsa da vazgeçeriz valla. Yapılmasın şöyle.
İntihar et diyorsun yani.
Belki de sırf bundan çekiniyoruz.
Hangi konuya iyi olursak olalım utangaçlıktan kendimizi hep geride tutarız. İstesek atom mühendisi bile olabilirdik.
Sınıfın arka sıraları olsun, arkadaşlarla gidilen cafede en uzak köşe olsun, bizim bölgelerimizdir burası.
Gün sonuna kadar fark edilmemeyi başarabiliriz.
Çünkü utangaç erkeği sevimli bulurlar ama yırtık tiplerle birlikte olurlar.
Oysa bu sorun değil karakteristik bir özelliktir. Kimisi de somurtkandır mesela. Biz de böyleyiz napalım.
Asla bilemezsiniz.