Bu dünyaya dert çekmeye mi geldik ya?
Bu dünyaya dert çekmeye mi geldik ya?
Kabul edin ki okulun bu kadar çabuk biteceğini fark edemediğiniz için hazırlıksız yakalandınız!
O arkadaşınız bir yerde staja başlıyordur, şu arkadaşınız aday mühendistir, bir arkadaşınız part time çalıştığı yerde tam zamanlı işe başlayacaktır... Sizse açıktasınızdır.
Bu zamana kadar gelmişsinizdir fakat 'ya bir aksilik çıkarsa?' diye düşünmekten uykularınız kaçar.
Kendi kendinize 'ulan bir benim mi planım yok?' diye düşünürsünüz.
Çünkü kaçımız mezun olur olmaz iş sahibi olabiliyoruz ki?
Çünkü aileniz okul bitince kendi ayağınızın üzerinde durmanızı bekleyecek ve parayı kesecektir. İş bulamazsanız ya onların yanına dönecek ya da evsiz kalacak olmak sizi aşırı korkutur.
Yapıp yapmamak arasında gidip gelirken sürekli verdiğiniz her kararın sizi pişman edeceğine inanmak çok kolay!
Çünkü çoktan iş bulmuş arkadaşlarınız bunca zaman kendilerini geliştirirken siz yan gelip yatmışsınızdır ve şimdi başlarsanız bir fark yaratmayacağını düşünüyorsunuzdur.
Yine de bir kursa başlamaya karar verir ve araştırmaya koyulursunuz. Fiyatları görene kadar devam eder bu tabii... Okuduğunuz yetmiyor gibi bir de kursa para harcamanız gerekmektedir, hem de hepsi para kazanmak için! Olmayan parayı nasıl kursa vereceğinizi düşünürken beyniniz yanar.
'Acaba palyaço mu olsam ya? O kadar hukuk okuduk ama ne yapalım, ekmek parası... Belki palyaço avukat fikri tutar.'
Çünkü zamanınızı iyi değerlendirmediyseniz okuduğunuz okuldan başka yazacak bir şey yoktur o özgeçmişe... İş görüşmelerinden eli boş dönmeye alışsanız iyi olur bir süre...
Hayır, 'Allah'ım n'olur yazdıklarım başıma dert olmasın' diye dua etmek sizi kurtarmayacak.
Bu zamana kadar soluksuz okuduğunuz yetmiyormuş gibi şimdi de emekli olana kadar soluksuz çalışacaksınızdır. Biraz ara verip tatil yapmayı düşünürsünüz ama bunun mümkün olmadığının da farkındasınızdır. Bu durum sizi 'Niye yaşıyoruz acaba?' şeklinde derin düşüncelere sürükler.
'Lan durun daha bir önceki levelı atlamadım ben' diye bağırasınız gelir. Arkadaşlar nasıl böyle hayatlara sahip olabiliyorsunuz ya?
Bu yaşlarda arkadaş edinmek yeterince zor değilmişcesine bir de olan arkadaşlardan uzak kalmak iyice ağırlığını verir üstünüze. Artık tüm bu sıkıntıları anlatacak insan da bulamazsınız...
Geçmiş olsun, artık siz de iş arayan mezunlar kervanına katıldınız. Size bol sabır diliyoruz! Umudunuzu kaybetmeyin...
Onedio tam da bu noktada benim hayatımı kurtaracak. Çeviribilim okuyorum, sevdiğim içerik üreticilerine Türkçe İngilizce ve İspanyolca altyazı hazırlamayı ve Onedio gibi sitelerde editörlük yapmayı düşünüyorum. Sadece bunlar değil tabii
Mezun olur olmaz evlenenleri de anlamam. abi para nerden geliyor? nasil ev alip mobilya dosuyorsunuz hemen, ya dugun zirvaliklari, kina gecesi, nisan organizasyonu vs.. bussuru masraf.. ben anlamadim.
"Tıp öğrencileri bu içeriği beğendi"