Her mimarlık öğrencisinin öğrencilik hayatına belki de nakış nakış işleyen, defalarca tekrarlanan ama biz mimarlık öğrencilerinden başka kimsenin de anlam veremediği efsanevi durumlardan bahsediyoruz, evet. Baykuşlara selam olsun.
Her mimarlık öğrencisinin öğrencilik hayatına belki de nakış nakış işleyen, defalarca tekrarlanan ama biz mimarlık öğrencilerinden başka kimsenin de anlam veremediği efsanevi durumlardan bahsediyoruz, evet. Baykuşlara selam olsun.
İlk şoku atlatmak hayli zaman alsa da temel tasarım aslında bir şeyler anlattığınız, iletişim ve ilişkilerden bahsettiğiniz, hislerinizi ortaya koyduğunuz ama aslında ne yaptığınıza dair hiç bir fikre sahip olmadığınız kocaman bir süreçtir. Çok eğlenceli, hayalperest, ve üretken geçen temel tasarım sürecinden sonra aklınızda şu ikisi kalır: 1) Mısır'ı anlatmalıyım ama mısıra benzememeli 2) Hocanın hiç bir sorusunun cevabı 'Çünkü ben öyle istedim.' değil.
-Hocam bu ödevimde aşkı anlattım.
-Cola
-Redbull
-Cola ile kahveyi karıştırmak
-Uyarıcı ilaç
-İstiklal marşı-Kapanış
-Evet arkadaşlar bu dönem X şehrinde çalışacağız. X şehrinin sosyal, ekonomik, kültürel yapısını da göz önünde bulundurarak kentin ihtiyaç ve problemlerine cevap verin. Yapın işte bir şeyler. Ben asla beğenmicem, eleştirip hayatınızı zindan edicem, arada bir maketlerinizi kırıp çizimlerinizi karalicam. Ama olsun.
Hiç bir mimarlık öğrencisi yoktur ki 'Çiğköfte söyleyelim yeeaaaa' demesin. Adeta bir milli yemeğimiz. Sabaha karşı gün doğumu eşliğinde okul semalarında arkadaşlarıyla romantik bir çiğköfte yemeyeni dövüyoruz.
3 çeşit falçata, 2 demir kesme cetveli, rapido kalemler, kesme altlığı, yapıştırıcı biraz strafor, biraz balsa ve sonsuz maket kartonu. Maket mi yapacaksın? Elini muhakkak kesersin, Elini kesmesen, yapıştırıcı kokusundan zehirlenirsin, ondan zehirlenmezsen kesin bir sebepten delirirsin. Ama elini kesersin yani o biraz garanti.
Ben tek siz hepiniz mi dedik ne yaptık bilmiyorum ama, ne çektiysek bir ortalıkta lingir lingir dolanan saçları fönlü-makyajlı İİBF'lilerden, bir kendini süper zeka zanneden t-shirt üstüne kareli gömlek giyen mühedisliklerden bir de mimarların yanında adeta bir abidas gibi duran İÇT'lerden çektik biz mimarlar olarak.
Sunulan her teklifte 'Ödevim var, çizim yetişmedi, maket yapmam lazım, jüriye az kaldı, teslim yapcam.' gibi bilimum gerekçeler karşısında hiç acımadan laaaapss diye 'Vefasız' damgası yesek de bazen arkadaşlarımıza vakit ayırabiliyoruz. Ama bu sefer de proje teslim falan anlatırken sanki Macarca konuşuyormuşuz gibi bakmasalar güzel olacak da işte...
Dönem başında tiril tiril eteğiyle- makyajı ile okulda salınan mimar adaylarımız genelde proje haftası koridorlarda uyuyan, yırtık eşofman altı ile ve lekeli t-shirlerle görebileceğiniz biri halini alır. O dizilere aldanıp da buralarda heba olan kaç mimar var...
Günlerce çalışır bir şeyler çizer, karalar, maketini yapar ve sonunda hocandan kritik almaya gidersin. Geri döndüğünde ise yalnızca şunları biliyorsundur: Proje olmamış. Peki ne yapacaksın? -Hocanın istediğini. Sonraki kritikte ne olacak? -Aynısı.
Yeni mezun bir mimardan kat kat fazla kazandığını öğrendiğiniz zaman okulu bırakıp ozalit işine girmeyi hepimiz düşündük sanırım. Her ne kadar samimiyetleri eksik olmasa da saatlerce bizle ilgilenseler de adi pislik fırsatçının tekidir ozalitçiler. Altına mı bastın arkadaş el kadar kağıt için tonla para istiyorsun isyanlarımızı içimize atıp bir sonraki çıktı günü görüşmek üzere der ve terkederiz mekanı.
Okuldaki starbucks-kahve dünyası ve bilimum satış alanlarındaki görevlilerle itinayla akraba olunur.
-Bİ AMERİCANO ÇEK ABLAMAAA
Bunların bir de şu versiyonları var:
-İçmimarlık mı dış mimarlık mı?
-Yaa küçükken ben de mimar olmak istiyodum çizimim iyidir.
-Ya ne güzel ben de ev yapıyodum Sims'te.
-Sürekli dekorasyon dergileri alıyorum ben de..
Adeta bir Basilisk gözleri etkisiyle döküldüğü yeri taşlaştıran Peligom ve Pattex uğruna ne t-shirtler toz bezi oldu, ne pantolonlar çöpe atıldı...
Pazartesi sendromunu ikiye katlayan her yapı dersinden sonra okulu bırakmaya karar verip 'Banane bundan mühendis yapsın bunu.' diyoruz itiraf edelim.
Yukarıda geçen 'ben tek siz hepiniz' bunun yanında solda sıfır kalır. Çekilen çileler karşısında adeta bir dervişe bir abdal'a dönen mimar adayı altın vuruşu yaşar. 10 küsür kişilik bir jürinin karşısında savaşır savaşır ve 'DİİİS İİİSS SIPARTAAAA' diyerek projesini korumak için elinden geleni yapar. Jüriden çıkan jürizedeler evvela kendilerini bir efendime söyleyeyim ASPAVA'ya bir cafe, pub ya da bara attıktan sonra temizinden uykusunu çeker.