Çoğu insan kendi işine sahip olmanın hayalini kurar. Patronlara ceket iliklemeden, emeği sömürülmeden, yaratıcılığını ve yeteneklerini dilediği gibi kullanabildiği bir iş fikri daima cezbedicidir. İş kurmak, öğretici olduğu kadar heyecanlıdır da. Öte yandan ne kadar sabır, dayanıklılık, azim, çalışkanlık ve sağlam sinirler gerektirdiğini ise, yalnızca bunu yapmış olanlar bilir!
Buyrun kendi işinin patronu olmanın avantaj ve dezavantajlarına birlikte bakalım. 👊
Nihayet gerçekten sevdiğiniz; veya tecrübenizle iyi bildiğiniz bir alanda tutkunuzu da, yaratıcılığınızı da, uzmanlığınızı da ortaya koyarsınız. Hayallerinizi şekillendirir, geliştirirsiniz.
Abuk subuk karar ve “kurumsal” kurallar canınızı sıkamaz; kendi kurallarınızı kendiniz koyar, kendi disiplin ve motivasyon anlayışınızı kendiniz uygularsınız. Kararı siz verirsiniz.
Kazandığınız para kendinizindir. Azı da, çoğu da; ne kazanırsanız sizin ve işletmenizindir.
Tabii yüksek paralar kazanmanın her zaman garanti olmadığını görür; parayı yönetmekte tecrübe kazanırsınız.
Çalışma saatlerinizi belirleyebilir; bu saatleri birilerinden izin istemek zorunda kalmadan esnetebilirsiniz.
Küçük ve orta ölçekli işletmelerle ilgili yapılan bir ankete göre, KOBİ sahiplerinin %96’sı, KOBİ sahibi olmanın en büyük faydasının müşterilerine yardım etmek olduğunu söylemiş.
Bilirsiniz ki her çözdüğünüz problemin altında bizzat imzanız vardır –ki böylesi bir tatmin hissi az bulunur.
Neden olmasın? Dünyayı, ülkeyi, insanların ve şirketlerin kullanım ve reklam alışkanlıklarını değiştiren girişimcileri düşünürken çok gerilere gitmeye gerek mi var? 😏
Ofise gidip gitmemek, gideceğiniz gün ve saatleri seçmek tamamen size ve hissettiğiniz gereklilik haline kalır.
Başkaları için iş fırsatları yaratırsınız. Elemanlarınızı seçer; kime el vermek konusunda karar merci olursunuz; ve bu bile başlı başına bir tatmindir.
Arkadaşlarınız size her “Valla en iyisini yaptın” dediğinde içinizden “Dışı seni içi beni yakar” diyesiniz gelir.
Akılsız hamle ve hatalarınızı fark ettiğinizde “Bu seferlik tamam ama bir daha olursa külahları değişiriz” diyen, ancak aynadaki kendi yüzünüzdür.
Ellerinizle büyütürsünüz. Birine emanet edeceğinizde aklınız kalır. Küçükken de, büyüyünce de endişelenmeden duramazsınız.
Tüm idari ve muhasebesel işler özellikle de en başta sizin sırtınızdadır ve bu sizi bir hayli zorlar. Genel müdürü olduğunuz şirketin çaycısı da siz olursunuz.
İster kendi birikimlerinizi kullanın, isterseniz borç alın; isterseniz büyümeye kalkışın; firmanız için yatırdığınız her kuruş para, risktir. Bunu anlamanız uzun sürmez.
KDV, gelir vergisi, stopaj, kira, SGK primi, fatura, muhasebeci, çöp vergisi, damga vergisi, defter tasdiki, borç yapılandırma vs derken gider ne demekmiş iliklerinize kadar hissedersiniz.
Tüm yükün omuzlarınızda olması, rakipler, ülke ekonomisi derken halinize ağlayacak duruma gelseniz de mücadele etmeyi sürdürürsünüz.
Saat kaç?
Çoğu zaman maaşlı halinize göre daha uzun saatler çalışırsınız. Tatiller hak getirir. Hatta tatilleri, nihayet bölünmeden çalışabileceğiniz için sevmeye başlarsınız.
Başarısı da, başarısızlığı da size aittir. Hiç alamayacağınız dersler alır; hiç olmadığınız kadar olgunlaşırsınız. Ayaklarınıza, beyninize kara sular inse bile, kendiniz için yorulduğunuzu bilirsiniz.
Gerçek özgürlüktür ancak bedeli çok çok ağırdır.
Yukarıda ki arkadaşın alıntı sözünde ki gibi ''Çalışan "Keşke patronun yerinde olsam tonlarca para alıyor" diyor, patron "keşke çalışan olsam geliri belli gideri belli" diyor.'' Arada ki bu farkı anladıktan sonra işler kafada kolay bir hal alır bence. Tabii patronların hayat standartı bir tık üstte ama bunun sonucunda da zihinsel zorluk ile dezavantaja giriyorlar..
Onuncu maddeye onuncu doktorun denk gelmesi 😍 Bunu gördükten sonra yazının devamına odaklanamadım... Ben mi tuhafım ki?