Küçük şirin bir yer olan Gökçeada'da okumak kimi zaman eğlenceli kimi zaman eziyettir. İşte sadece Gökçeada'da okuyanların anlayabileceği o durumlar:
Küçük şirin bir yer olan Gökçeada'da okumak kimi zaman eğlenceli kimi zaman eziyettir. İşte sadece Gökçeada'da okuyanların anlayabileceği o durumlar:
Öğrencilerin en gözde mekanı diyebileceğimiz Kaleköy'ü her öğrenci öğrenim hayatı boyunca en az 800 kere turlamıştır ve buradaki Gül Aile Kafe'ye oturup en az 300 çay içmiştir.
Adaya gelen eş, dost akrabaları gezdirirken ilk ziyaret edilen mekan Zeytinli Köy'dür. Gelen misafirlere 3 km yol yürütüldükten sonra zorla Dibek kahvesi ve damla sakızlı muhallebi yedirilir. Köyde amaçsızca gezildikten sonra 'Zeytinli Hatırası' çerçevesi altında bir fotoğraf çektirilir. Son olarak zorlu denemelerin ardından otostopla geri dönülür.
Bilmem biliyor musunuz? Gökçeada genelinde serbest hayvancılık yapılıyor, bunu burada okuyan öğrencilerin hepsi bilir, hatta birinci sınıftaki arkadaşlar ilk çok yabancı karşılasa da son sınıflara doğru bu gayet normal bir hal alır. Hele ki Mayıs ayında kuzucuklardan geçilmez. Her öğrencinin aklına illa ki bir mangal gelmiştir, kimseyi kandırmayalım
Gidilecek kafeler dediğimize bakmayın, okuldan çıkan öğrenciler Bademli otobüsünü beklerken hemen okulun karşısında ki 4 kafeden bir tanesine oturur (en kalabalık olan kafe her zamanki gibi tercihtir)
İstisnasız her hafta gerçekleşen elektrik kesintileri yetmezmiş gibi, 15 günü bulan elektrik kesintisini de görmüştür bu öğrenci arkadaşlar. Artık mum konusunda uzmanlık yapan arkadaşlar bir mumla 4 gün geçinmeyi de öğrenmiştir. Ama iyi tarafları da var mesela adaya bakan elektrik firması Yılbaşında bize sürpriz yaparak saat tam 00:00 geldiğinde elektriği defalarca açıp kapamıştır. (şaka değil)
Öğrenci çok kapasite az olunca ek olarak birde ada genelinde yurt bulunmayınca kiralar uçup gidiyor haliyle, okulun 2 km yakınında ki evlere ödenen kiralarla büyük şehirlerde dubleks evlerde kalanlar bile olduğu söyleniyor. Sonuç olarak 1+1 evlerde 5 kişininde kaldığı oluyor.
Sonuçta adada yaşadığımız için feribotla ulaşım sağlanıyor. Kış mevsiminde üst üste iptal olan seferler öğrencileri deli etse de bazı zamanlar hayat kurtarabiliyor. (Mesela sabah olan dersiniz feribot yüzünden iptal olabilir ve uykunuzu bölmenize gerek kalmaz) Hadi Osman Flemenko !!
Malum ada olunca birde nüfus az olunca doğalgaz filan yok adamızda. Burada yaşayan her öğrenci mezun olurken bir soba diploması almayı talep etse yeridir diyebiliriz. Tabi herkes başarılı olamıyor ve evi yakan arkadaşlarımızda olmuyor değil. Tüm bunlara rağmen kışın sobanın üzerinde ki kestane keyfini Gökçeada'daki öğrencilerden çok kimse yaşayamaz, iddaa ediyoruz!
Büyük şehir gibi otobüsleri, kent kartları hayal ediyorsanız unutun gitsin! Burada sadece 2 hat var ve biri feribottan gelen insanları balık istifi şeklinde ada merkezine getirmek için diğeri de birinci maddede belirttiğimiz Kaleköy mekanına getirmek içindir. Kent kart vs. burada kullanılmaz, dolmuşçu abimize öğrencilerde nadir bulunan 100 TL yi uzatırsanız bedava seyahat etme hakkını kazanırsınız.
Özellikle yeni gelen arkadaşların yatay geçiş sınavlarıyla daha büyük üniversitelere geçme hayalleri ve sonunda adaya bağlanıp burada kalma isteklerini de atlamamak lazım.
Eksiksiz her yıl ki dedikodumuzdur. Üst sınıflardan birisi kuyuya bir taş atar: ''ikinci dönem Çanakkale Merkeze taşınıyor bizim okul!'' diye. Bu 3 gün içinde tüm okula dağılır ve büyük bir hevesle olmayan taşınma günü beklenir...
Önceki maddelerde de söylediğimiz gibi, para harcayacak bir yer yoktur ama yine hep parasız gezersiniz (şarabın tadını aldıysanız birde) verilen harçlık yetmez ve aile tarafından 'Nerede yiyorsun sen bu parayı?!' sorularını cevaplamak zorunda kalırsınız.
Eğer sizde Gökçeada'da okuyorsanız, seyrettiğiniz gün batımını Türkiye'de en son siz görüyorsunuz demektir! Büyük ayrıcalık değil mi? Güneşi en son biz görüyoruz biz!
Kış aylarında yapılacak neredeyse hiçbir şey olmayınca evde yapılacak olan ilginç icatlar ve muhabbetler yetenek açısından sizi çok ileriye götürebilir!
Geldik o malum hava olayına... Saatte 40 km/s esen rüzgarı normal bulan bu öğrenci arkadaşlarımız yine ilk geldiğinde büyük bir adaptasyon sorunu yaşarlar. Duyduğumuza göre 40 kilo olan bir arkadaş günün birinde şiddetli rüzgar sayesinde ulaşımı beleşe getirmiştir :)
Eklemek isteriz ki her ne kadar buradan şikayetçi de olsak burada ki dostlukları, bu güzel atmosferi, bu sessizliği, bu denizi, bu manzaraları Türkiye'nin çoğu yerinde bulamazsınız, gelin, görün, YAŞAYIN!
ama tatile gelin :)
Öğrenci evleri neden daha pahalı oluyor, hiç anlam veremeyeceğim.
Gayet iyi bir tanımlama olmuş. Yaklaşık 5 yıldır adada görev yapan biri olarak gayet iyi tespitler olduğunu söylemeliyim :) Ayrıca ada hakkında detaylı bilgilere ulaşmak isteyenler için http://www.gokceadaimroz.com adresini öneririm.
Gökçeada hakkında Çok güzel ve doğru konulara değinilmiş. Gökçeadayı merak edenler Çok ayrıntılı Gökçeada gezi rehberime http://meteormete.blogspot.com.tr/2013/06/gokceada-gezi-rehberi.html bu adresten ulaşabilirler.