Savaşlar kazanılır, kaybedilir; olan başkalarının çıkarları uğruna arada kalmış, acı çeken insanlara olur. Kimileri de boyun eğmez kendisine dayatılan zorbalığa, bir anka kuşu gibi küllerinden doğar ve asıl bu mücadeledir kıymetli olan.
Bu mücadelede değerli bir taş gibi parlayan kahramanlar vardır, adları pek bilinmese de savaşın seyrini değiştirmiş insanlardır onlar. İşte bugün o kahramanlardan biri yani Meryem Atmaca'nın hikâyesini anlatacağız sizlere...
Osmanlı ordusu Sarıkamış’ta Ruslara karşı zorlu bir mücadele vermişti. Soğuk, açlık ve cephane azlığı gibi sebepler yüzünden pek çok asker şehit olmuş, geri kalanlar da Rusların eline esir düşmüştü. Esirlere nasıl davranılacağı konusunda savaş öncesi antlaşmalar yapılmış olsa da bu antlaşmalar Ruslar tarafından gözardı edilmişti. Askerlerin tutulduğu vagonlar pislik içindeydi, kötü kokudan yanlarına yaklaşılmıyordu adeta. Bu şartlarda yaşayan birinin hastalıklardan korunması neredeyse mümkün değildi, bu sebepten dolayı ölümlerin ardı arkası kesilmiyordu.
Sibirya’da Türk esirlerin nakledildiği Rus kamplarının da bu vagonlardan aşağı kalır yanı yoktu doğrusu. Terk edilmiş fabrikaları kamplara çevirerek esirleri buralarda tutuyorlardı. Şartlar bir insanın yaşaması için oldukça elverişsizdi, zorlu şartlarda yaşamaya alışkın birinin bile bu cehennemde uzun süre yaşaması mümkün değildi.
Bu durum Rusya’da 1917 yılında çıkan Bolşevik İhtilali’ne kadar böyle devam etti. Çarlık rejiminin yıkılması ve devlet yönetiminde yaşanan karışıklıklar ayyuka çıkınca esir kampları da berbat bir hal almaya başlamıştı. Esir kamplarına gönderilen yiyecek ve giyecek işi tamamen durdu, Türkler içinse durum gittikçe ölümcül bir hal alıyordu.
Bu askerlere yardım edebilecek kimse yok muydu?
Elinde babasından miras kalmış 10 bin altınıyla adeta bir kurtarıcı melek gibi imdada yetişmişti Meryem Atmaca. Kolay kolay kimsenin yapmayacağı bir şey yapıp elinde avucunda olan bütün parayla Ruslarla pazarlığa oturmuş ve esir tutulan askerlerin salıverilmesini istemişti. Tek bir kadının fedakarlığı sayesinde pek çok kişi kurtulmuştu, Meryem ise bu fedakarlığı dillendirmedi bile.
Gerçek bir Türk kadını.Nurlar içinde yatsın.
Ruhun şad olsun güzel insan.
Acaba kurtardığı insanlar sonradan hiç halini satırını sormuşlar mı diye merak ettim, ama zannetmiyorum. Devletin sahip çıkmadığı zaten belli adını bile şimdi duyuyorum. Vefasızlık bizim ülkemizin baş özelliklerinden biri maalesef. Yabancı bir ülkede yabancı bir vatandaş olsa, adamlar belgeselini hatta belki filmini bile yaparlardı.