Paris. Romantizm ve harika bir mimarinin hüküm sürdüğü masalsı şehir. Sokaklardan, balkonlardan, Eyfel Kulesi'nin tepesinden bakınca gerçekten de öyle olduğuna ikna oluyoruz. Peki ya, şehrin altında ne var? Gezi yazarı Neil Shea'nın National Geographic dergisinde yayınlanan makalesinden derlediğimiz içerikte Paris'in görünmeyen yüzünü de keşfedeceksiniz. Hayır, metro hattından bahsetmiyoruz. Derine, bağımsız sanat eserlerinin ve hatta kuru kafaların olduğu yerlere, daha derine ineceğiz!
'Tam da o sırada, yerdeki demir yuvarlak kapak hareket ediyor. Rögar deliğinden bir adam çıkıveriyor kafasında lambalı bir kasket ile. Peşinden de genç bir kadın çıkıyor ve kapağı tekrar deliğe yerleştirip sokağın aşağısına doğru koşmaya başlıyorlar.'
'Onları dikkatle inceledim çünkü Paris'te bu muhteşem şehrin derisinin altında ne var görmeye gelmiştim. Gözden kayboldular. Küçük bir kafe buldum, bir 'Cappuccino' sipariş ettim ve yanımdaki tarih kitabını kurcalamaya başladım.'
'Yüzlerce kilometrelik tüneller dünyanın ilk kanalizasyon hatlarından biri. Paris'in altında, kanallar ve rezervuarlar, yeraltı mezarlıkları ve banka kasalarından tutun da, sanat galerileri ve gece kulüplerine kadar pek çok şey bulunuyor.' Peki bunların hepsi nasıl ve ne zaman başladı?
2000 yıldan daha uzun bir süre önce Romalılar bu taşları ilk kazmaya başlayan kişiler oldular. Arkalarında geniş delikler ve tüneller bıraktılar. Başlarda, bu tüneller sadece şehrin sınırlarına kadar ulaşıyordu. Fakat Paris büyüdükçe, tüneller de uzamaya ve başka tünellere bağlanmaya devam etti.
İlerleyen yıllarda küçük çöküntüler meydana geldi ve daha çok delik oluşmaşaya başladı Paris sokaklarında. Bunun üzerine Kral 16. Louis, Charles Axel Guillaumot adlı mimarı Paris'in yer altında keşif, harita çizimi ve stabilize çalışmaları yapması için görevlendirdi.
Sonraları, yer kalmadığı için Kral Louis'in şehrin mezarlıklarından birini kapattığı sırada mimar Charles'a kemikler için bir yer bulup bulamayacağı soruldu. Mimar, Paris'in yer altının ek bir amaca daha hizmet edebileceğine karar verdi.
19. Yüzyılın sonlarına kadar, tüneller kalker ve alçıtaşı toplamak için kazılmaya devam etti. Bir ara, çiftçiler de bu tünellerde mantar yetiştirmeye başladılar. Bazen yılda yüzlerce ton üretebiliyorlardı. İkinci Dünya Savaşı sırasında bu tünellerden bazıları Fransız direnişçilerin karargahları olarak kullanıldı. Aynı zamanda, Alman işgalciler de sığınak olarak kullanıyordu.
Arkeologlar Paris'in geçmişini araştırmak için için giriş yapıyorlar. Turistler için de Paris'in diğer yüzüyle tanışabilmeleri için rehber eşliğinde turlar düzenliyorlar. Tabii ki bir de kanalizasyon işçileri, su sızıntısı var mı yok mu diye kontrol etmek için tünellere girebiliyorlar.
Paris'in yüzeyi size butik kafeler ve Eyfel turunu vaat ediyor. Fakat şehrin altında bambaşka ve pek de yasal olmayan, cezbedici ayrı bir dünya var. Yasal olarak bu yer altı dünyasına erişiminiz sınırlı, ancak Cataphiller ile anlaşırsanız, Paris'in sizi bu sefer de aşağıdan büyüleyeceğine emin olabilirsiniz.
Kim demiş graffitiler sadece yüzeydeki duvarları süsleyecek diye?
Hiç bir ücret ödemeden tanık olacağınız şovlar.
Kolay kolay unutabileceğiniz bir gece olmayacağına sizi temin edebiliriz.
Bulunduğu konumun aurasını kuvvetlendiren bir etki sunuyor. Sanat, her yere çok yakışıyor. Belki de özellikle Paris'e. Aşağıda veya yukarıda olmanın bir önemi yok...
Çok ilginç bir galeri. Ve güzel.
Dünyanın en güzel şehri.
Daha dün mü önceki gün mü ne TRT Belgesel'de Paris'in altını konu alan bi belgesel izlemiştim. Şu duvarları kemikle falan kaplanmış olanı biliyordum ancak aşırı büyük maden tünelleri varmış. Baya garibime gitmişti. Çokça çökme olayı olmuş Paris ve banliyölerinde. Gerekli bakım yapılırsa sıkıntı çıkmaz tabi. Metro hatlarına çok şaşırıyorum ben ama esas. Nasıl yapmışlar o kadar metro hattını ya :O