Tarihte daima cesur, zalim, sert ve savaşçı imparatorlar mevcut değildir. Bazı hükümdarlar gelip geçmiştir ki yaşamları fazlaca duygusal ve hatta insanı hüzünlendirecek ögeler barındırmıştır. Roma İmparatoru Claudius da bu nevi şanssız hayata sahip olan hükümdarlardan birisidir.
Fotoğraf: İmparator Caligula
Claudius M.Ö. 10 yılında İtalya dışında Galya'da doğmuştu. Çocukluğundan beri tarih üzerine büyük bir ilgisi vardı. Bunun yanı sıra siyasetin içerisine dahil olamamıştı. İlk defa M.S. 37 yılında yeğeni Caligula ile birlikte konsül olarak yönetime katıldı. Caligula, Tiberius'un vasiyetiyle imparator olmuştu.. Claudius ise devlet görevlerinden uzak tutuluyordu. Fiziksel ve ruhsal rahatsızlıkları onun bürokrasiden uzaklaştırılmasına sebep oluyordu. O tarihlerde hiç kimse Cladius'un imparator olabileceğini aklının ucundan bile geçirmiyordu.
Claudius'un doğuştan bir ayağı aksaktı. Omuzları ve dizleri güçsüzdü, başı titrerdi. Bazı zamanlar ağzından salyalar akardı. Elleri de güçsüzdü ve bazen heyecanlandığında ve sinirlendiğinde burnu da akardı. Bunların yanı sıra heyecanlanmadığında veya sinirli olmadığında bu rahatsızlıkları çok belli olmazdı. Konuşmasının çok düzgün olmaması ve kekemeliği de Claudius'un karizmasını düşürüyordu.
Claudius, siyasetten geri kalmasından mütevellit kendisini okuyup yazmaya adamıştı. Tarihe büyük bir ilgisi vardı, bunun yanı sıra edebiyatla da ilgileniyordu. Araştırma ve çalışmalarının sonucunda Etrüks ve Kartaca tarihlerini de bulunduran birçok önemli eser vücuda getirdi. Ne yazık ki Claudius'un yazmış olduğu bu mühim tarih kitapları günümüze ulaşamadı. Ve fakat diğer tarihçilerin bildirmesiyle bu eserlerin varlığından haberdar oluyoruz.
Claudius kendini bilimsel araştırmalara adamış iken, İmparator Caligula'nın sert ve zalim uygulamaları çoğu kişiyi rahatsız etmeye başlamıştı. En sonunda M.S. 41'de Caligula, yönetiminden memnun olmayanlar tarafından suikasta uğrayarak yaşamını kaybetti. Netice itibarıyla Claudius, ailesinin hayatta kalan son erkek ferdi durumuna gelmişti. Caligula'nın öldürüldüğü sırada Claudius, kendisini de öldürecekleri düşüncesiyle olacak ki sarayda perdenin arkasına saklanmıştı. Oysa askerler onu öldürmediler ve tam tersine Claudius'u yeni imparator ilan ettiler. Böylece insanların hiç önemsemediği adam, birden bire Roma İmparatoru olmuştu.
Claudius İmparator olduktan sonra, beklenilenden daha istikrarlı bir yönetim göstermeye başladı. Kısa süre içerisinde Britanya'yı Roma topraklarına dahil etti. Bunun yanı sıra önemli mahkemelere bizzat katılıyor, bazen yargıçlık yapıyordu. Bu suretle hukuka da bir ilgi duyuyordu. Claudius, senatodan çıkan kararlara saygı gösteriyor ve yeri geldiğinde akılcı bir biçimde tartışıyordu. Senatonun gücü bizzat Claudius tarafından arttırılmıştı. Bunun yanında birçok kez Claudius'u yönetimden indirmeye çalışanlar da olmuştu. Bu suretle senatoya verilen ayrıcalıklar kısılmış ve yönetimi korumak için birtakım şaibeli idamlar da vuku bulmuştu.
Claudius hiç kimsenin tahmin edemeyeceği bir biçimde imparator olmuştu. İstikrarlı bir yönetim sağlayarak ülkesinin sınırlarını genişletti. Bilime, okumaya ve yazmaya önem verdi. M.S. 54 yılına gelindiğinde Claudius son karısıyla çok kavga eder olmuştu. Bu sebeple eski tarihçiler Claudius'un karısının marifetiyle zehirlendiğini istihbar ederler. Fakat bu kaynakların bir çoğu karışık ve çelişkili bilgiler içermektedir. Bundan ötürü modern devir tarihçilerinin zihninde Claudius'un suikasta mı uğradığı, yoksa kendi eceliyle mi öldüğü konusu halen büyük bir soru işaretidir.
Netice itibarıyla İmparator Claudius filhakika başarılı bir hayata sahip olmuştu. Doğuştan sahip olduğu birtakım rahatsızlıklar sebebiyle dışlanan bir insanken, İmparator konumuna yükselmişti. 54 yılında hayata veda eden Claudius'un ardından tahta çıkan Nero ve senato, müteveffa hükümdara olan saygılarını hiç esirgemediler ve Claudius'u daima andılar.
Acıların çocuğu : Claudius