Rakı masasının başlangıç aşaması genellikle kararsızlıklar üzerine kuruludur. En başta mezelerin adet başı fiyatı kafadan bir geçer ama sonrasında 'Amaaan gelmişiz şuraya, hesap mı yapcaz' diye masa donatılmaya başlanır. Bu esnada genellikle herkes ayıktır.
'Pişmanlığın Tarihi' diye bir kitap yazılmış olsaydı, kitabın ilk sayfası bu cümleyle başlardı herhalde. Neyse, devam edelim...
Genellikle ilk dubleleri yudumlamaya başladıktan sonra geçilen bu evrede, mezelere çaktırmadan abanıp sohbete devam etmek amaçlanır. Henüz koyulaşmamış muhabbetin en sabun köpüğü evresi bu evredir.
Bir yerde hesap yapılıyorsa, orada henüz alkol duvarı aşılmamış demektir. İnsanlar birkaç saat sonra verecekleri para canlarını acıtmasın diye yavaştan kendi psikolojilerini hazırlayıp bu tür teselliler sayesinde rakıya buz atarlar.
Hah... Bu aşamada, sarımsaklı yoğurtlu mezeyle yapılan altlık, rakı için uygun zemini hazırlamış olur ve yükleme devam eder. Yavaş yavaş gönül bıngıldağı oynayan bünyeler, karşı tarafa kendini teslim etmek ve etmemek arasında gidip gelir.
Çakır keyif olma yolunda emin adımlarla ilerlenen bir aşamadır diyebiliriz. En tatlı, en keyifli rakı evresidir bu evre. Neşe ve mutluluk, coşkun sel gibi çağlar. Şakalar, komiklikler yapılır ve mutlaka masada olmayan birileri aranır.
Rakı masasında siyaset konuşulmaya başlandığı an, dipsiz bir kuyuya girilmiş olunuyor. Fakat bugüne kadar rakı içip bu evreye gelmeyen insan hemen hemen yok gibi bir şey. Bu seviyeyi bazen 'O zaman maymunlar niye insanlaşmıyo şu an?' evresiyle yer değiştirebilirsiniz.
Epik ve didaktik bir evredir. Çeşitli öğretiler konuşulur, hayata katkıları anlatılır ve artık kaçılmayan bir duygusallık yaşanır. İşin içine ana baba girince, bu aşamada bir damla göz yaşı da katkı sağlar.
Genellikle rakı içen her insan, sıralama farklı olsa bile bu evreye mutlaka geçecektir. Kalabalık rakı sofralarında herkesin fikir birliği yapmışçasına istediği şarkılar hep Ahmet Kaya şarkılarıdır.
35'lik söyleyen insanların pişmanlık yaşadığını az evvelki evrelerde görmüştük. Çalınan şarkıların ve derin muhabbetlerin yönlendirmesi genellikle böyle oluyor ve akılsız başın cezasını cüzdanlar çekiyor.
Tamamen ve külliyen yalan bir evreye geçiş yapmış bulunuyoruz. Kontrolün pamuk ipliğine bağlı olduğu son aşama işte bu aşama. Kesin öyledir...
Meyvenin tam karşılığı olmayan bu evrede, işletme canı hangi meyveyi isterse onu getirir. Rakı sofrasına gelen meyve, dünyanın en çok oyalayıcı şeyidir dersek yalan atmış olmayız. Rakı masasına meyve gelince ne tam kalabilirsin, ne tam gidebilirsin... Ruh halin aynı bu meyve gibi karışık olur.
Artık dizginlerin tamamen elden çıktığı evreye geldik. Bu noktada eski sevgili özlemi tavan yapar, hatıralar akla gelir. Bu aşamanın en kötü tarafı, kafaya yerleşen 'Lan acaba mesaj mı çeksem?' sorusudur. Eğer bu ihtimal kafanıza girerse, çıkması genellikle mümkün olmaz. Sadece birkaç dakika 'Yok lan yok ne çekcem!' diye alarm erteleme gibi erteleme yapılır.
Artık ağız kasları, işlevini neredeyse yitirmiş olur bu evrede. Yolluk istendikten sonra bozuk plak gibi tekrarlanan bir konu seçilir ve 55.000 kere anlatılmaya devam edilir.
Tatlı tatlı içmenin, acı geri dönüşleri kaçınılmazdır. Adisyon geldikten sonra kafadan bir hesap yapılır. Genellikle rakı hesapları 'Kesin geçirmişlerdir' şeklindeki ön yargılarla kontrol edilir. Kabul edilebilir olan geçirmeler 'Aman Ali Rıza Bey, tadımız kaçmasın' denilerek görmezden gelip ödenir.
En son evrede artık yapılabilecek her şey için biraz geç kalınmış demektir. Oldukça anlamsız bir zaman diliminde eski sevgiliye mesaj çekmek, pişmanlığın tarihini yazmak için yeterlidir. Eski sevgiliye mesaj çekmeden kalkılan bir rakı sofrası, neredeyse yok denecek kadar azdır. Ve işte alkol, sırf bu yüzden zararlıdır.
valla bu mekan nerde hemen abone olalım bu ne güzel adisyon bize kaktırıyolar resmen :)
editörcüm, kolayı vardı bu galerinin; https://orig00.deviantart.net/4952/f/2012/278/b/5/fitil_raki_by_astuareg-d5gufp8.jpg
Yalnız adisyondaki fiyatlar fena değilmiş.