20 yaşındayım. Bir türlü dinmek bilmeyen ayrılık acısına bulabildiğim tek çare evde tek başıma olacağım süreyi mümkün olduğu kadar kısa tutmak. Ders çıkışları dans dersinden Bizans Tarihi paneline, Almanca kursundan rock konserine, uyku saatime kadar ne bulabilirsem, gidiyorum. Daha doğrusu, kendimi sürükleyerek götürüyorum. Yorgunluktan bayılacak halde eve vardığımda ajandamı açıp biten günün üzerini çiziyorum ve kendimi yatağa atıyorum. Her hafta görüştüğüm terapistim “nasılsın?” diye sorduğunda “yorgun” diyorum çoğu zaman, bazen de “yaşlanmış”.
Pınar Kür’e Veda Ederken…
0
İşte o günlerden birinde, Beyoğlu’nda, Bir Deli Ağaç’ın İngilizce çevirisinin (A Crazy Tree) Pınar Kür tarafından okunacağı ve katılımcılarla tartışılacağı bir etkinlikteyim.
Pınar Kür bizlere “hoş geldiniz” dedikten sonra moderatörün yanına oturuyor ve sevdiği adamı trafik kazasında kaybeden, bir yaz akşamı balkonunda otururken duyduğu keman sesiyle onu düşünmeye başlayan Sevim’in hikayesini okumaya başlıyor. Sevim “her geçen gün biraz daha yaşlandığına sevinerek”, “sabırla, gelişini çabuklaştırmak için de çaba göstermeden” ölümü beklediğini söylüyor. “O da benim gibi, yatmadan günlerin üzerini çiziyor mudur?” acaba diye geçiriyorum içimden. Gülümsüyorum. Uzun zamandır ilk kez gülümsüyorum. Ayrılık acısını bu kadar iyi anlatan bir yazarla tanıştığım için, “yaşlandığına” “günlerin geçtiğine” sevinmenin bana özgü bir duygu olmadığını fark ettiğim için… Etkinlik bitiminde Pınar Kür’e teşekkür etmek istiyorum ama o gücü kendimde bulamıyorum. Onun yerine ilk gördüğüm kitapçıya dalıp bulabildiğim tüm kitaplarını alıyorum.
Üzerinden yaklaşık 6 yıl geçiyor… Ayrılık acısı diniyor. Mezun oluyorum, Cambridge’e gidiyorum, yüksek lisans bitiyor, İstanbul’a dönüyorum… Hayatımın geri kalanında ne yapacağımı düşündüğüm sabahlardan birinde Boğaziçi İngiliz Edebiyatı’ndan yakın arkadaşım Volkan beni arıyor. Heyecanla “Pınar Kür MED 251 dersinin dört section’ını verecek yarı zamanlı bir hoca arıyor; senden bahsettim, tanışmak istedi. Yarın 14.00’te gelebilir misin?” diye soruyor. “Tabii” diyorum, “tabii, gelirim”.
Ertesi gün Kuştepe’de koridorun hemen başındaki odasının önündeyim. Beni çok sıcak karşılıyor. Vereceğim dersten çok kitaplar üzerine konuşuyoruz… Dalgalar, Saatleri Ayarlama Enstitüsü, Don Kişot, Lolita… Ona Bir Deli Ağaç hikayemi anlatmak istiyorum ama bunun bir iş görüşmesi olduğunu hatırlayıp vaz geçiyorum… Nasıl geçtiğini anlamadığım bir saatin sonunda el sıkışarak ayrılıyoruz.
Çıkışta Kuştepe’den Şişli’ye doğru yürürken bu görüşmenin hayatımın akışını belirleyeceğinin farkında değildim. Belirledi.
Pınar Kür ve Müge İplikçi ile birlikte, İletişim Fakültesi öğrencilerinin aldığı MED 251 Reading Skills ve MED 252 Writing Skills derslerini uzun yıllar birlikte verdik.
Yazar Pınar Kür benim için Pınar Hoca oldu aynı zamanda. Derslerime girip geri bildirim verdi ilk yıllarda, ben de onun derslerine girip öğrenciler ile nasıl diyalog kurduğunu, onları karmaşık metinleri okumaya nasıl motive ettiğini gözlemleme şansım oldu.
Kuştepe’den santral’e geçtik birlikte. Artık aynı dersi vermediğimiz yıllarda, her fırsatta birbirimizi yakalayıp uzun uzun sohbet ettik. Otto’da, Harbiye’deki her köşesi anılarla dolu evinde, bir Beyoğlu kafesinde, Ayvalık’ta… Aşk üzerine, kediler üzerine, sanat üzerine ve evet, Bir Deli Ağaç ve ayrılık acısı üzerine… Kurulduğu günden beri Adım Adım’a destek verdi, ilk bağışçılarımdan biri oldu.
Pınar Hoca benim şansımdı. Onun sayesinde Bilgi’ye, bugün dekanı olduğum İletişim Fakültesi’ne ilk adımımı attım. Benim için bir tutkuya dönüşecek hocalığı keşfettim. Onun çalışma arkadaşı, dostu olmanın, emeklilik töreninde konuşma yapmanın, son romanı Sadık Bey (2016) üzerine onunla söyleşi gerçekleştirmenin gururunu yaşadım.
Tabutunun başında ona veda ederken bana, hayatıma kattığı her şey için teşekkür ettim ona. “Siz benim şansımdınız” dedim. “Bende çok derin bir boşluk bırakarak gidiyorsunuz…”
Bu makalede öne sürülen fikir ve yaklaşımlar tamamıyla yazarlarının özgün düşünceleridir ve Onedio'nun editöryal politikasını yansıtmayabilir. ©Onedio
Popüler İçerikler
Ayasofya'yı Kundaklamaya Çalışan Kişinin O Anları Kameraya Yakalandı
Jennifer Lopez'i "Doluyuz" Diyerek Mağaza Kapısından Sokmayan Güvelik Görevlisi X Gündemine Oturdu!
Kadın Doğum Uzmanı "Ebenin Örekesi" Lafının Nereden Geldiğini Anlattı