Eminiz herkesin küçükken para kazanmak gayesiyle yaptığı ufak tefek iş girişimleri olmuştur. Birer iş adamı edasıyla yaparken cep harçlığımızı çıkardığımız, geriye dönüp bakınca tatlı anılar olarak hatırladığımız girişimleri sizler için derledik. Keyifli okumalar!
Yaz aylarında annenin yardımıyla içecek tozları ve buzlar sürahiye doldurulur, mahalleliye uygun fiyattan satılır. Pazarlama yöntemi ne limonata ne sunum, sadece çocukluğun verdiği o tatlılık olur. Esnaflığa atılan ilk adımdır.
O zamanlar e-spor falan yok, ona en yakın şey arkadaşlarla kapışılan taso müsabakaları. Bundaki rekabet şu an Şampiyonlar Ligi finalinde yok. E iş böyle olunca 'üttüğümüz' tasoların kıymeti de arttıkça artıyor. Kazandığınız tasoları, özellikle nadir bulunanları isteyen arkadaşlara iyi paradan satabilirdiniz.
Hem iyi bir çocuk olmak, hem de ufak tefek bir şeyler kazanmak için ideal bir yöntemdi. Elinde poşetlerle beliren teyzenin yanına gidilir, evinde dek taşınır. Kapıda harçlık (bazenleri ise çikolata, meyve) alınır.
Annenin takı setleri, varsa yapımı için olan boncuk, düğme takımlarıyla küpe, kolye, bileklik gibi aksesuarlar yapmak ve bunları eş dosta, hatta işi büyütüp mahallede satmak.
Tıpkı tasolar arasında olduğu gibi, Atari kasetleri arasında da nadir olanlar, bulunamayanlar oluyordu. Böyle durumda eğer sizde olan bir kaset aranıyorsa, güzel fiyattan satabilir ya da kiralayabilirdiniz!
Bu cümleyi duyduysanız, bilin ki para size çok yakın. Verilen para ile koşa koşa bakkala gidilir, istenilenler alınır, paranın üstü iste sizindir!
Herkesin bisikletini olmadığı zamanlarda mahallede çok iyi bir ticaret kapısı açılırdı bisikletli çocuklar için. Her kiralanan verilen süreden biraz fazlaca binerdi ama olsun. Bisiklet kiralayarak köşeyi dönebilirdiniz!
Hem okulda hem mahallede, eski ama yüzüne bakılır oyuncakların ticaretini yapabilirdiniz, oldukça da kolay ve karlı bir işli. Gel gelelim oyuncaklardan ayrılması o kadar da kolay olmuyordu...
Misketlerin en popüler oyuncaklar arasında olduğu yıllarda, ütülen misketler alıcılara ufak paralarla satılarak cep harçlıkları çıkartılırdı.
İlkokulda o kitabına çizik dahi attırmayan arkadaşınızı hatırladınız mı? İşte o ders kitapları dönem sonunda alt dönemlere piyasadakinden uygun bir fiyata satılırdı, güzelce cep harçlığı kazanılırdı.
Evet, eğer güzel bir karneniz varsa ödülünüz de güzel bir nakit oluyordu, anneden, babadan, dededen, belki diğer akrabalardan. Elinizdeki belge, para ediyordu anlayacağınız!
Para kazanmanın en eğlenceli yolu Oyna Kazan'ı indirmek için:
Babam bi kombi bayisinde ustaydı, orda ustalar çıraklar vs. işçiler kombi-doğalgaz takarken malzeme getir götürlerini yapardım tüm gün 6-10 yaşlarım arasında, neyse işi biraz öğrendik 15-17 yaşlarımda da çırak olarak çalıştım yine. Öyle yok misketmiş limonataymış bizim çocukluğumuz yağ pas içinde çalışarak geçti, fırsat olunca arada mahallede maç yapardık yolun ortasında, başka da bir eğlencemiz olmadı.
Ya babamın demirci atölyesinde çalıştım yada köyde tarlada. Okul başladığında eller nasır kollar amele yanığı saçlar hafif sarı olurdu.
bayram arefesinde pazarda su satmak :)