Mısırın ilk yetiştiği yer Amerika kıtasına, tarihi de 7 bin yıl öncesine uzanıyor. Mısırı ilk kez kimin patlattığı hakkında bilgi olmasa da, İnka ve Peru medeniyetlerinde patlamış mısırın hem yiyecek olarak hem de dekorasyon amacıyla kullanıldığı biliniyor.
1650 yılında bir İspanyol tarafından yazılmış olan tarihteki en eski bulguda ise Amerika'daki yerlilerinin patlamış mısıra 'pisancalla' dedikleri kayıtlara geçmiştir. Amerika'nın eski yerleşimcileri, patlatılabilen cinsteki mısırları yetiştirip atıştırmalık ve kahvaltılık gevrek olarak tüketmişlerdir. Birçok evde alev üstünde mısır patlatmak için kullanılan ahşap kulplu tel sepetlerin olması ise patlamış mısır tüketiminin yaygınlaştığını gösteriyor
Nüfusun gittikçe artması ve şehirlerin büyümesiyle sokaklarda da patlamış mısır satılmaya başlanmıştır. Aynı zamanda fıstık da kavurabilen bu makinenin 1983 yılında patenti alınmış ve sergilerde tanıtılmış. Daha sonraki yıllarda sirklerde ve karnavallardaki sokak satıcıları bu makineyi kullanmaya başlamış. Yoldan geçen insanlar, rengarenk mısır patlatma makinelerinin önünde durup mısırın patlamasını seyrediyor ve taze patlayan mısırlardan alıyorlarmış. Zaman geçtikçe patlamış mısır satıcıları alışveriş merkezleri ve sinemaların olmazsa olmazlarından biri haline gelmiştir. Daha sonra yeni patlamış mısır makineleri icat edilmiş, patlamış mısır diğer kıtalarda da yaygınlaşmış ve patlamış mısır endüstrisi gittikçe gelişmiştir.
Severek tükettiğimiz patlamış mısırın nasıl patladığı her bir mısır tanesinin içerisinde az miktarda bulunan suya dayanıyor. Mısır çekirdekleri ısıtıldığında su buharlaşır ve çekirdek içerisinde yer alan nişasta yapışkan bir hal alır. Baskının yüksek olması sebebi ile nişasta bir anda kabuğu deler ve mısır tanesinin kabuğundan dışarı fışkırır.
Sebebi yine mısırın içerisinde bulunan suyun buharlaşmasıdır. Yeterli sıcaklığa ulaştığında mısır tanesinin içerisindeki su buharlaşır ve dışarı çıkarken minik titreşimli boşluklar oluşturarak 'pat' sesi çıkar.
Sarı mısır tanelerinin beyaz hale gelme nedeni mısırın içindeki nişastadır. Mısır taneleri ısıtıldığında mısırın içindeki su ısının etkisiyle genleşir ve kabuğa basınç uygulamaya başlar. Bu basınç yeterince artınca mısır tanesinin kabuğunu patlatır. Patlama olduğunda dışarı çıkan beyaz renkli kabarık nişastadır. Nişasta normalde mısırın içinde Jelatin yapıda bulunur. Taneler ısınınca nişasta patlamaz. Bunun yerine ısıyla genleşerek jelimsi kabarcıklar halini alır. Sonra bu kabarcıklar birleşir ve şekilsiz beyaz patlakları oluşturur.
Her mısır patlamaz peki neden? Mısır tanelerinin patlaması için mısırın içindeki su miktarı da önemlidir. Bu oran yaklaşık %14 civarında olmalıdır. Bu nedenle mısır tanesinde küçük bir delik açılıp mısır tanesi güneşte bekletilirse veya ısıtıldığında mısır tanesinin içindeki su buharı basınçsız olarak dışarı çıkar ve mısır tanesini daha sonra patlatmak isterseniz patlamaz.
Patlamış mısırlar, patlayınca aldıkları şekillere göre isimlendirilir ve genellikle iki grupta toplanır. Düzensiz açılanlara 'kelebek', tam açılıp küre şeklini almayanlara ise 'mantar' adı verilir. Kelebek şekil yaygındır fakat mantar şekil paketleme benzeri işlemlere daha uygun olması ve şekerli şuruplarla kaplamada daha iyi verim alınması nedeniyle endüstride tercih edilir.
Mısır patlatmak için kullanılan birçok teknik vardır. Mikrodalga fırın, tava ve sıcak hava kullanarak mısır patlatan makineler en yaygın kullanılanlardır. Yapılan çalışmalarda mısır patlatma tekniğinin; patlamış mısırın hacmine, boyuna ve patlamayan mısır miktarına etkisi olduğu görülmüştür. Mikrodalga fırında yapılanda en büyük taneler ve en fazla patlamayan mısır sayısı görülürken; makinede yapılanda ise hacimce en büyük patlamış mısırlar elde edilmiştir. Tavada patlatılan mısırlarda da yağ ve tuz kullanma durumuna göre kendi içinde karşılaştırma yapılmıştır. Bu karşılaştırmada yağ ve tuz kullanılmadan patlatılan mısırların hacim, tane boyutu ve patlamamış mısır miktarı bakımından daha iyi olduğu görülmüştür. Sonuç olarak, yağ ve tuzla tavada patlatılan mısır en az verim alınan teknik olmuştur
Barda servis edilen patlamış mısırlar daha tuzludur nedeni müşterileri daha fazla susatıp daha çok içecek almalarını sağlamaktır.
1920'li yıllarda Amerika'da sinema salonlarında mısır yemek yasaktı. Nedeni ise mısır yerken gürültü çıkmasıydı.
Amerikalılar yılda ortalama 50 litreden fazla patlamış mısır tüketiyor. Yani Empire State binasını yılda 18 kez patlamış mısırla dolduracak kadar.
Yağsız ve tuzsuz yapılan patlamış mısır B ve E vitaminleri açısından oldukça zengin bir besin haline gelecektir. Tuz ve yağ oranı arttıkça besin değeri düşecektir.
Patlamış mısır kötü kolesterol ile savaşır ve kalp sağlığınızı korur.
Ölçülü ve sağlıklı şekilde tüketilen patlamış mısır, kan şekerini düzenler. Böylece insülin dengesini sağlar.
Patlamış mısırda antioksidan maddeler bulunur. Yine sağlıklı şekilde hazırlayıp ölçülü oranda tüketeceğiniz patlamış mısır, sizi hastalıklardan ve kanserden koruyan bir besin olacaktır.
Almanya’da yapılan araştırmalar sonucunda patlamış mısır en sağlıklı atıştırmalık kabul edilmiştir.