Bu kırık, plakanın stres altında yavaş yavaş parçalara ayrıldığını ve kopuşun her an gerçekleşebileceğini gösteriyor.
Shuck, gözlemledikleri süreci şöyle özetliyor: “Bir dalma-batma bölgesinin yok oluşuna ilk kez bu kadar net şekilde tanık oluyoruz. Bu ani bir çöküş değil; adım adım, vagon vagon raydan çıkan bir tren gibi ilerliyor. Plaka parça parça çözülüyor, yeni sınırlar ve mikro plakalar oluşuyor.”
Ekip, plakanın bazı bölümlerinin artık sismik olarak pasif hale geldiğini, yani yer hareketlerine katılmadığını belirtiyor. Bu pasifleşme arttıkça dalma-batma sürecinin de yavaşlayacağı ve sonunda tamamen duracağı tahmin ediliyor.
Yeni veriler, milyonlarca yıl öncesine ait volkanik kaya dizilimleriyle büyük ölçüde örtüşüyor. Bu da yırtılma sürecinin yavaş, kademeli bir evrim geçirdiğini ve Dünya kabuğunun yenilenmesinde önemli bir rol oynadığını ortaya koyuyor.