Ekşi Sözlük yazarlarından alm est'in kanser başlığı altında paylaştığı bu entry'sini sizler için derledik.
Not: Bu yazı, yazarının izniyle yayımlanmaktadır.
3 kere ameliyatını olduğum, peşimi bırakmayan hastalık.
Cinsi paratiroid kanseri. Çok nadir görülüyor.
Önce neyim olduğu uzun süre bulanamadı. Beyin tomografileri, kan sayımları vs vs vs. Bir gün 9 Eylül Üniversitesi'ndeki bir nörolog tahlillerimde kalsiyum değerimin çok yüksek olduğunu söyledi. Tetkikler yapıldıktan sonra boynumdaki paratiroid bezlerinden birinin anormal davrandığı anlaşıldı. Çünkü kemiklerden vücuda çözülen kalsiyum miktarını paratiroid bezlerinden salgılanan parathormon belirliyor. Neyse ameliyat dendi. biz daha o zaman kanserin k'sini bilmiyoruz.
Ben de anneme sanki doktorlar işini bilmiyor, anne lütfen sus gibi şeyler söylüyorum, doktorlara gereksiz telkinlerde bulunduğu için anneme kızıyorum.
Patolojiyi yapan doktorla konuşuyorum ve paratiroid kanserlerinin çok nadir görüldüğünü, boynumdakinin kanser olup olmadığını söylemenin bile çok zor olduğunu söylüyor ve içini ferah tut diyor. Ben de nasıl olsa parathormon ve kalsiyum değerlerim düşük diye içimi rahat tutuyorum.
4-5 ay geçiyor ve her ay yapılan tahlillerde pth ve kalsiyum değerlerim giderek yükseliyor ve 2. bir ameliyat deniyor. İkinci ameliyatı da oluyorum ama ne pth değerimde ne de kalsiyum değerimde bir değişme oluyor.
Yapılan tetkiklerde kanserin sadece boynumun bir bölgesinde olduğu belirleniyor. Ben bu sefer bu pis hastalığı boynumdan söküp çıkaracaklarına inanıyorum ve 3. ameliyatı oluyorum. Hem pth hem de kalsiyum değerlerim oldukça düşüyor.
Yeni dostlar ediniyorum, çok güzel filmler izliyorum, çok güzel şarkılar dinliyorum. Tetkikler devam ediyor ve pth ve kalsiyum giderek artmaya devam ediyor. Hikayemde bugüne geldik işte. Ailemin ve benim durumumu düşünün.
Sinekalset diye bir etken madde var. Bu maddeyi içeren hapla kalsiyumu bir nebze düşürebiliyorsunuz ama benim şansıma bakın ki sinekalset benim bünyemde kalsiyumu düşürecek etkiyi göstermiyor.
Oysa benim bütün umudum, kanser henüz vücudumun tümüne yayılmadan boynumdan tamamen çıkarılıp atılmasına bağlıydı. Bu kansere karşı ne bir kemoterapi ne de radyoterapi var.
Ailemin de psikolojisi iyi değil. 25 yıl gözünün içine bakıp büyüttükleri çocuk nadir görülen bir türe yakalanıyor.
Umarim en yakin zamanda iyileşir. Umudunu kaybetmesin. Ne demişler gun dogmadan neler dogar.
Az önce düşündüğüm derdimi unuttum. Hayat ne garip. İnşallah bir gün burada nasıl pes etmediğinizi, nasıl mücadele ettiğinizi de okuyacağız. İyileşip bu anılarını bizimle paylaşacaksınız.
İçim acıdı ya,26 yaşında daha,26 ne demek. Hayallerin yol bulduğu,hayatın anlam bulduğu yaşta uğraşılan şeye bak ya,dilerim yakın zamanda sağlığına kavuşur,gerçekten çok üzüldüm. Her şeyin daha iyi olması umuduyla..