Philadelphia Doğu Eyalet Hapishanesi aslında bir hapishane değil bir nevi işkence yeri. Kadın, çocuk, erkek ya da yaşlı; buraya gelen herkes işkence yoluyla ıslah ediliyordu! Paranormal olayların zamanımızda bile varlığını sürdürdüğü, birçok mahkûmun işkenceyle akıl sağlığını kaybettiği ve çığlıklarının duvarlara yansıdığı söylenen Philadelphia Doğu Eyalet Hapishanesi’nin korkutucu detaylarını gelin birlikte inceleyelim.
Hapishane olması için kurulan bu yer aslında bir “tövbe evi” olarak tasarlanmıştı. Hatta hapishane olarak adlandırmak insanların aklında kötü bir imaj bıraktığından ötürü bu şekilde hitap edilmemesi isteniyordu. Tövbe etmek için kurulduğundan cezaevi olarak adlandırılması uygun görülüyordu. Suçlular burada hücre hapsi içerisinde, herhangi bir başka kişiyle görüşmeden ve konuşmadan cezalarını çekeceklerdi. Ancak bu şekilde Tanrı’yla olan bağlantıları tekrardan saf bir hale bürünebilirdi. Bu durumdan en çok zarar gören kişiler ise tabii ki mahkûmlar oldu.
ABD eyaletleri içerisinde maliyet bakımından en yüksek değere sahip olan ikinci hapishane Philadelphia Doğu Eyalet Hapishanesi’ydi. Mahkûmlar arasında olan samimiyeti en az seviyede tutmak, hatta samimiyet olmamasını sağlamak için hapishane mimarisi bu doğrultu üzerine kurulmuştu. Hapishanenin maliyeti o zamanın parasıyla tam olarak “780.000” dolar değerindeydi.
Mahkûmların ne gardiyanlarla ne diğer mahkûmlarla samimiyet kurması, iletişime geçmesi istenmiyordu. İnsanlar burada gerçek anlamda yalnızlık ile sınanıyordu. Mahkûmlar avlu saati gelip çattığında kafalarına çuval geçirilerek ve yanlarında bir gardiyan eşliğinde hapishane avlusuna çıkarılıyorlardı. Mahkûmlar gün içerisinde avlu saatine kadar gardiyanın ayak sesinden başka ses duyamıyorlardı.
Oraya gitmeyen vatandaşlar, mahkûmların önceleri o kadar ağır bir ceza hayatı sürmediklerini hatta iyi şartlar altında yaşadıklarını düşünüyorlardı. Ayrıca zamanında Philadelphia Doğu Eyalet Hapishanesi’nin Beyaz Saray’dan daha fazla olanağa sahip olduğu konuşuluyordu. Hapishane içerisinde olan merkezi ısıtma sayesinde mahkûmlar dalga konusu olmuştu. Ayrıca insanların orada 2 yıldan fazla kalmamaları bu durumu daha da hafifleterek vatandaşlar için iyice alay konusu olmaya başlamıştı.
Mahkûmların uyması gereken kuralların en başında onların herhangi bir insanla iletişime geçmemeleriyken hapishanenin amacı ise bu kuralı mahkûmların uymasını sağlamaktı. Bu kurallara uyulmadığı takdirde ise ağır cezalar ile onlara kuralları hatırlatmak ana görevleri arasında yer alıyordu. “Eğer konuşmazsan ceza almazsın” olarak adlandırabileceğimiz bu sistem ile fazlasıyla katı bir şekilde mahkûmlar konuştuklarına pişman ediliyordu. Mahkûmlara uygulanan işkencelerin hepsi için olmasa bile birkaç tanesi hakkında bilgimiz bulunuyor:
Soğuk su banyosu: Soğuk suya sokulan mahkûmlar, kış ayında bileklerinden duvara asılarak donmaya bırakılıyordu ve kasıtlı olarak mahkûmların hasta olması sağlanıyordu.
Demir tıkaç: Dili ile eli arasında gergin bir tıkaç bağlanan mahkûmun kurtulmaya ya da konuşmaya çalıştığı sırada yoğun derecede bir acıyla karşılaşması sağlanıyordu.
Delik hapsi: 14. blokta bulunan ve toprak zeminden inşa edilen hücrelerde mahkûmlar karanlık, soğuk ve böcekler ile yaşanmaya zorlanıyordu.
ABD’nin Pennsylvania eyaletinin Philadelphia kentinde bulunan bu “tövbe evi” artık turistler için bir gezi bölgesi olarak varlığını sürdürüyor. Ancak hapishanenin hala paranormal varlıklar ile dolu olduğuna dair günümüzde birçok söylenti mevcut. Bir çilingirin 140 yıllık bir kilidi açmaya çalışırken sertçe geriye doğru itildiği iddia ediliyor. Orayı ziyaret eden turistler ilginç sesler duyduklarını söylüyorlar. Mahkûmların iyileşmesini sağlamak amacıyla kurulmuş ve birçok kaynağa göre o doğrultuda hizmet vermiş bir hapishane olan Philadelphia Doğu Eyaleti Hapishanesi’nin iç kesimlerinden gelen seslerin sebeplerini bilememekteyiz. Ancak ne o zamanda ne de günümüzde güvenli bir yer olmadığı düşüncesi, insanın korkması için fazlasıyla yeterli bir sebep.