Para konusunda ortayı bulamayan ve hesap tutturamayanlar bazen sadece çocuklar ve gençler olmayabiliyor. Bazı ebeveynler de bu konularda sorun yaşayabiliyorlar. Gelin çocuklarının ağzından anne ve babaların para konusunda yaşadıkları sorunları dinleyelim!
''Annem bana bütçe planlaması yapmak gibi şeyleri asla öğretmedi çünkü bunu başta kendisi yapmıyor. Bu beni gençken kötü harcama alışkanlıklarına ve büyük bir kredi kartı borcuna sürükledi. Bugünlerde bu özelliğimden kurtuldum ve mantıklı harcamalar yapıyorum.
''Ve cüzdanında her zaman çeşit çeşit kartlar oluyordu. O zamanlar bunu pek umursamıyordum ama şimdilerde bunu düşünmek bile beni rahatsız ediyor. Bir tane kredi kartım var. İkincisini de almayı düşünüyorum ama asla mağaza kartı biriktirmem.''
''Bu sayede yüzlerce liralık kıyafetlerimiz ve daha az paramız oldu.''
''Artık kendi eşyalarımı kendim alabilecek bir ekonomiye sahip olsam da annemin sürekli ''Sadece bir parça tuvalet kağıdı kullan!'' demesi aklımdan çıkmıyor.''
''Bu yıl ekonomik durumum baya kötü ve para biriktirmeye çalışıyorum. Sonuç olarak acil durumda kullanabileceğim bir birikimim olması gerektiğini biliyorum.''
''Hatta küçük atıştırmalıklar almak bile büyük bir sorundu. Ben onlardan farklı olmak istiyorum. Ailem fakir bile değildi. Parayı sadece kendilerine harcamak istediler. Ben çocuklarıma bunu yaşatmak istemiyorum.''
''Ben ise tüm aldıklarım için aylık bir bütçe çıkarmayı kendime görev edindim ve harcamalarıma dikkat ediyorum.''
''Bu bende geleceğe dair son derece korkutucu kaygılar yarattı. ''
''Daha ucuz olduğu için dürtüsel bir şekilde bir şey almak istiyorlardı ama aldıklarımızı sonra bir daha hiç kullanmıyorduk.'
''Yemek de dahil her şey herkesle paylaşılırmış. Ama beni büyütürken ikisi de maddi olarak iyi durumdaydı. Yine de eskiden gelen alışkanlıklarının çoğunu sürdürdüler. En net hatırladığım örnek ilkokul boyunca abimle tek bir sırt çantası ve beslenme çantası paylaşmamızdı Okulun müdahale edip ikimizin de ayrı çantalara ihtiyacı olduğunu söylemesi 7. sınıfa kadar sürdü. Tutumlu olmak güzel bir şey ama aşırıya kaçmamak lazım.''
''Benim çocukluğumdaysa ailemle lunaparka gittiğimizde bütün gün dolaşırdık ama hiç yiyecek paramız olmazdı. Sonra da birkaç saat sonra neden huysuz olduğumuzu anlamazlardı.'
''Tabii ki temel ihtiyaçlardan bahsetmiyorum. Annem kadar kıt kanaat da yaşamam. Hayat tarzlarını eleştirmiyorum ama kendi açımdan onların ortası ve dengeli olmaya çalışıyorum. Ev kredisi dışında borcum yok ve kötü günler için yeterli birikimim var.''
''Bir televizyon almak için saatlerce araştırma yapardı ve sonunda en pahalısını alırdı. 'Kaliteli bir şey al, sonra uzun süre kullanırsın.' derdi ama her ay faturaları ödemekte zorlanırdık.'
''Annem harcadığımız her kuruşu iki kez düşünürken, babam her şeyi 'Nasılsa bir yolunu buluruz.' diye harcıyordu. Evde sürekli bir gerilim vardı.''