Patrona lakaplı Halil'in muhtemelen kendisi de hiç düşünmedi böyle bir olayla yüzyıllar boyu anılacağından. Ancak zaten isyana hazır olan İstanbul halkı önünde bir baş, yol gösterici arar bu da 'Patrona' Halil olur. Peki isyan sonrası hayırlı mıdır, bu tartışılır.
Ha az sonra anlatacağız ama şimdiden sürpriz bozan bilgi verelim Halil denizci değil ancak böyle bir lakabı var.
Bu sanatçılardan biri de Jean-Baptiste Vanmour. Hatta Lale Devri ile ilgili neredeyse ne çizilmişse bu adamın tuvalinden çıkmış desek yalan olmaz.
O zamana kadar bazı olaylara karışmış, Niş ve Vidin ayaklanmalarına katılmış, iki defa ölüm cezasından kurtulmuş, etkili konuşabilen bir kişi. İstanbul’a gelerek seyyar satıcılık ve hamamlarda tellâklık yapmış; halk arasında ise gaybı bilen bir kişi olarak tanınır.
Halit Akçatepe'nin de büyük büyük dedesi olan İbrahim Paşa III. Ahmed tahta çıktıktan sonra 15 yıl sadrazamlık yapar. Bu süre zarfında hem mimari hem de insani olarak İstanbul'un çehresi değişir ve payitaht batılı bir hal almaya başlar. Ayrıntı için
İşte böyle bir ortamda İstanbul esnafı ile kapıkulu askeri âdeta yeni bir hadise çıkmasını bekliyor gibiyken Kaymak Mustafa Paşa, geçmişte idamdan kurtardığı Halil ile görüşerek isyanın hazırlık işini ona verir.
Yani anlayacağınız topyekün bir ayaklanma söz konusudur. Asiler, 25 Eylül 1730'da Beyazıt Camii’nin Kaşıkçılar’a açılan kapısı önünde toplanırlar ve üç koldan Kapalı Çarşı’ya girerek dükkânları kapattırıp esnafı bayrak altında toplamaya başlarlar.
Padişah ve sadrazam devlet erkanıyla o akşam saraya döner ve çare arar. Ancak ne yaptılarsa da asileri sakinleştiremezler. Aksine Halil'in arkasında toplananların sayısı 4000'i bulur. Ve bu asiler başta sadrazam, şeyhülislâm ve Sadâret Kethüdâsı Mehmed Paşa olmak üzere otuz yedi kişinin kendilerine teslim edilmesini isterler.
Asiler ise bu idamlarla yetinmez. Ve padişahı tahttan indirmek istediklerini açıkça belirtirler. Hatta, bir gün sonra padişahın durumu öğrenmek için asilerin yanına gönderdiği İspirîzâde Ahmed geri dönüp III. Ahmed’in huzuruna çıkarak saltanatının sona erdiğini söyler.
İsyan her ne kadar bitmiş gibi görünse de aslında İstanbul ahalisi tedirgindir. Çünkü I. Mahmud'un tahta çıkmasından itibaren Valide Sultan'ın kendisinden 'ikinci oğlum' diye bahsettiği Halil daha da güçlenir ve git gide İstanbul'un kontrolünü eline alır. Yağmalar, Sadabad'daki konak yangınları günlerce sürer.
Artık Halil, emrinde 12 bin Arnavut'un olduğun söyleyerek halkı, ulemayı ve yeniçerileri tehdit eder bir duruma gelir. 5 Kasım günü bir serdengeçtinin bir yeniçeriyi öldürmesi ortamı iyice gerer ve sarayda asilerin ortadan kaldırılması konuşulmaya başlanır.
23 Kasım günü sefer meselesinin görüşülmesi için vezîriâzamın konağında bir toplantı yapılır. Burada kesin bir sonuç alınamayınca Patrona Halil daha az katılımlı bir toplantı yapılmasını teklif eder.
Böylece o gün sünnet odasında ikinci toplantı yapılır. Bu toplantıda asilerin neredeyse bütün elebaşları vardır. Yanlarındaki adamlarına el koyulan asiler sünnet odasında yalnızca 5 muhafızla girebilirler. Halil ve diğer asilere yüksek rütbeler verilerek İran seferine hazırlanmaları emredilir.
Burada ise daha önce oraya yerleştirilen Pehlivan Halil Ağa idaresindeki otuz iki silâhlı adam vardır ve bu adamlar Sadrazam Silâhdar Mehmed Paşa’nın işaretiyle ortaya çıkarlar. Pehlivan Ağa, Patrona Halil’i öldürürken diğer elebaşlardan Kel Mehmed ve Muslu Beşe de öldürülür, öteki zorbalar ise teslim olmak zorunda kalırlar.
Geride kalan asiler ikinci bir ayaklanmaya kalkışmış olsalar da Yeni sadrazam Kabakulak İbrâhim Paşa’nın emriyle sancak-ı şerif çıkarılır ve halk sancak altında toplanarak ellerinde baltalar ve odunlarla asileri kovalarlar. Böylece ikinci isyan da bastırılır.
“Ha az sonra anlatacağız” anlatacan mı haa ? Senin editörlüğe onay verenin amk hağğ!!!