Ben şahsen öyle yapıyorum. Sana da tavsiye ederim. Kişisel kanaatim de odur ki; #insan türü olarak başımıza ne gelmişse ve ne gelecekse #GÖK ten gelecek.
Bugün ayak bastığımız ve bir gün içine karışacağımız toprak dahi, #gökyüzü'nden gelenle biliyor topraklığını. Can gökyüzünde. Sırlar gökyüzünde. UYANIŞ gökyüzünde!
Çok değil, son 72 saatimize bakıyorum da; saf sevgiden oluşan sokak canları için alınan irrite edici, isyan ettirici, kafa yedirtici karar dışında, (ki şükür; bugün itibari ile vicdanları sonunda Türkçeyi söken bazı büyüklerimiz, son dakika itibarıyla sahipsiz hayvanlar ve tehlikeli (?) ırklarla ile ilgili genelge yayınladı. Bir gıdım geri adım atıldı. Bana göre hala bir sürü ucu açık nokta var. Dileyenler genelgeye bu adresten bakabilir.) bir de ironi ve aşırılıklarla dolu bir film geçti hayatımızdan rüzgar misali. Tüketim çağının farzı olarak patlamış mısırlarla birlikte hemencecik indirdik mideye. Oysa zihne kazınmalı(ydı), tokat değil bildiğin kırbaç olarak sırtımıza inmeli(ydi) bu film! DON’T LOOK UP!
Dünya'ya yaklaşmakta olan bir kuyruklu yıldızın tam 6 ay, 10 gün, 2 saat, 11 dakika ve 41 saniye sonra, gezgeni yok edeceği konusunda insanlığı uyarmak ve hatta onları inandırmak için büyük bir medya turuna çıkmak zorunda kalan iki astronomun hikâyesine odaklanan, David Sirota’nın yazdığı, Adam McKay’in senaryolaştırıp yönettiği ve Leonardo DiCaprio, Jennifer Lawrence, Meryl Streep gibi efsane oyuncuların devleştiği Don’t Look Up filmi tam da insanlığın çürümüş ciğerinin tomografisini sunuyor bize. Tek tek hücrelerimizin nasıl da kanserleştiğini gösteriyor. İster ABD ister Türkiye fark etmez, Dünya’nın herhangi bir yerindeki gerçekleri 2,5 saatlik acı bir raporla takdim ediyor. Etik değerlerden yoksun ülke liderleri, onların yanında liyakatsiz yardakçıları, basının yüzeyselliği, sosyal medyanın linç etme hakkı, ünlülerin yaşamları ile hipnotize olmuş insancıklar, dev şirketlerin kontrolündeki halklar, duyarsızlık, duygusuzluk, maddiyatçılık, çıkarcılık… Gördüğünüz gibi hiç de yabancı olmadığımız olgular, durumlar.
Tıpkı filmde Dünya’yı ve yaşamı kurtarabilmek adına, teknolojik
şirketlerin ağız sulandıran servet senaryolarından etkilenip, bu hayati konuya
bir tür madencilik macerası gibi yaklaşan, son derece duyarsız ABD yönetimine (ki
buradaki önemli figür adeta Trump’ın kadın versiyonu olan sinir bozucu Başkan
Orlean) resmen politik savaş açan, her türlü pazarlama ve propaganda yöntemini
deneyerek insanların #YUKARI, göğe bakmasını sağlamaya çalışan Dr. Mindy, onun
doktora öğrencisi Kate Dibiasky ve Dr. Oglethorpe gibi…
Fakat lütfen, izlerken filmin uzunluğundan ya da zaman zaman abartıya kaçan gıcık ve absürt diyaloglardan, bilinçlerine perde inenlerden veya en kötü DiCaprio’nun göze batan sakalından sıkılsanız da sonuna kadar izleyin lütfen. ÇÜNKÜ; bu film üzerine düşünmemiz, sonra bu düşünceler üzerine bir daha düşünmemiz, sonra da şöyle bir yukarı (burada yukarı kelimesini #BİLİM ve üstü örtülü gerçeklerin metaforu olarak kullanıyorum!) bakmamız boynumuzun borcu diye düşünüyorum!
Duyarsız Başkan Orlean’ın vasıfsız oğlu, aynı zamanda Başkan’ın çantasını bile taşıyan özel kalemi Jason’ın (Jonah Hill) son duası… Yorumu size bırakıyorum.
“Bu Dünya’da maddi şeyler var, muhteşem daireler, saatler, süper arabalar, elbiseler… Bunların hepsi yok olabilir. Ve ben bunların gittiğini görmek istemiyorum. Bu yüzden bu şeyler için dua edeceğim. Âmin.”
Çok güzel bir içerik olmuş emeğinize sağlık. Filmin yönetmeni "iklim krizi karşısında en azından az da olsa bir endişe dalgası hissetmiyorsanız, filmin sizin için bir anlamı olacağını sanmıyorum" demişti. Burada iklim krizini ve covid-19’u kabul etmeyen bilim düşmanı bir zihniyet için filmin bir anlamı olmayacak demek istedi. Aklıma direkt iklim krizi ve covid için Trump ın sözleri geliyor “Bilimin bunu gerçekten bildiğini sanmıyorum” demişti. Bazen ütopik bir dünyada yaşadığımızı düşünüyoruz, bu kadarı da olmaz herhalde dediğimiz her şey günümüzde karikatürize gibi görünüp gerçekleşiyor. Mesela hukuk diploması olmayan bir şerifin anayasa mahkemesine aday gösterilmesi sorun yaratmazken halk tepkisinin, çıplak modellik deneyimininden gelmesi trajikomik. Bu anlatı günümüz Türkiye’sindeki liyakat sorununu düşündüğünde hiç güldürmez. Başkan’ın özel kalem müdürü’nün yetersiz, şımarık ve densiz olması da güldürmez. Her pozisyon çürümüşlük yaymaktadır.
zaman kaybı ya izlemeye bile dğemez berbat ötesi bir film.