Hayli uzun bir zamandır bizim evde, nesli tükenmekte olan bir birey türü olarak Ali İhsan Varol’a takdirimizden, “Kelime Oyunu” dışında televizyondan hiçbir şey izlenmiyor; ne haberler ne diziler ne de abuk sabuk didişme pardon yarışma programları… “E, ama tartışma programları?” diyecekseniz zahmet etmeyin, onlar çoktan sınıfta kaldı (1-2 tane orta ölçekli kanaldaki istisnalar hariç). Varlığının sürmesi adına destek olduğum Oksijen Gazetesi dışında senelerdir gazete de girmiyor eve. O -parmaklarımızı siyaha boyasa da- sayfalarını heyecanla çevirdiğimiz gazeteleri artık annemlerden gelen salça kavanozlarını açarken görüyorum. Acıdır, ama gerçektir.
AKP iktidara geldiğinde kuyruk muyruk yoktu. Onların bahsettiği kuyruk, 1973 dünyayı saran petrol krizi, 1974 kıbrıs harekatından sonra başlayan ambargo sonucu oldu. Bunlar iktidara geldiğinde hepsi çok eskilerde kalmıştı. Eskiden olanların çoğuda, bunların savunduğu, erbakan, türkeş, demirel, feyzioğlu liderliğindeki partilerin oluşturduğu MC hükümetleriydi. Ancak abartılacak bir kuyruk yoktu. Evlerde gaz sobası yaka biliyorduk ve hatta elektrik sobasıda.. Kuyruğun ve pahalılığın feriştahını şimdi görüyoruz.