Ruhunun devamı binlerce öğrencide ve onların yetiştireceği geleceğimizle, sağlığına kavuşan birçok insanımızla var olmaya devam edecek…
Dokunma, oksitosin üzerine çalışırken Türkan Hoca’mızın bir sözüne denk gelmiştim.
“Hastalarınıza dokunun, onlara sevginizi verin, başka türlü iyileştiremezsiniz”
Yüreğiyle, elleriyle dokunarak tetiklenen hormonların vücuda umudu, mutluğu pompalayışı sayesinde bir çok insana şifa oluşu…
Kendisi göreve başladığı Cüzzam Hastanesi’nde cüzzamlılara dokunmaya ilk “cesaret” eden kişi. Ancak öyle cahil cesareti olarak değil elbette ki.
Araştırmaları sonucunda cüzzamın dokunma ile bulaşmadığını araştırıp öğrenerek. Hastaları için bir şeyler yapmaya çalışarak çabalayarak.
“Parasızlık, imkansızlık değil; bahanedir” diyerek, hastanedeki hastalar için atölyeler kurup, çalışmalarını sağlayıp, üretime ve tedavilerine destek olmalarını sağlayarak,
Yaşamı “çağdaş olarak” destekleme gönüllüsü olarak,
İnsanı ayırmadan dezavantajlıya destek olarak potansiyellerini geliştirmelerini destekleyerek,
Hayatı boyunca yükselmişliği ve “dibe çekilmeyi” görmüş, “imkansız diye bir şey yoktur, imkansız sadece denenmemiş olandır” sözü ile son anına kadar üreterek veda etmişti bu dünyaya.
Ama eserleri hâlâ birçok fidana “can suyu” olmakta.
Mekanın cennet olsun Türkan SAYLAN Hoca’mız. Tohumların her sene toprakta can bulmaya devam edecek…